Η PricewaterhouseCoopers (PwC) αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες παροχής υπηρεσιών λογιστικής, τήρησης βιβλίων και ελέγχου και παροχής φορολογικών συμβουλών. Συγκροτήθηκε το 1998, έπειτα από τη συγχώνευση της Price Waterhouse και Coopers & Lybrand οι οποίες είχαν την έδρα τους στο Λονδίνο.
Η PricewaterhouseCoopers κέρδισε συνολικά έσοδα διεθνώς ύψους $25 δισεκατομμύρια για τη χρήση 2007 και προσέλαβε περισσοτέρους από 146.000 υπαλλήλους σε 150 χώρες. Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, όπου αποτελεί την τρίτη μεγαλύτερη ιδιωτική επιχείρηση, αναγνωρίζεται ως PricewaterhouseCoopers LLP.
Η εταιρεία δημιουργήθηκε από τη συγχώνευση των δύο εκ των μεγαλυτέρων εταιρειών στον χώρο "Price Waterhouse" και "Coopers & Lybrand" το 1998. Έκαστη από αυτές διέθετε πλούσια ιστορία που ξεκινάει από το 19ο αιώνα.
Price Waterhouse
Ο Σάμιουελ Λόουελ Πράις, ένας λογιστής, ξεκίνησε την πρακτική του στο Λονδίνο το 1849.[1] Το 1865 ο Πράις συνεργάστηκε με το Γουίλιαμ Χόπκινς Χόλιλαντ και τον Έντουιν Γουότερχαουζ. Ο Χόλιλαντ αποχώρησε νωρίς για να εργαστεί μόνος του σε λογιστικές εργασίες και η εταιρεία ήταν γνωστή το 1974 ως "Price, Waterhouse & Co". Η αρχική συνεργασία, υπογεγραμμένη από τον Πράις, το Χόλιλαντ και τον Γουότερχαουζ στεγάστηκε στους Southwark Towers, ένα από τα πιο ιστορικά γραφεία της PwC στο Λονδίνο που σήμερα βρίσκονται υπό κατεδάφιση.
Στα τέλη του 19ου αιώνα, η Price Waterhouse είχε κερδίσει σημαντική αναγνώριση ως λογιστική εταιρεία. Αποτέλεσμα των θερμών συναλλαγών μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ ήταν η εγκαινίαση γραφείου της εταιρείας στη Νέα Υόρκη το 1890[1] και η αμερικανική εταιρεία εξελίχθηκε τάχιστα σε μια καταξιωμένη επιχείρηση. Η αρχική βρετανική άνοιξε και ένα γραφείο στο Λίβερπουλ το 1904[1], σε άλλες περιοχές στο Ηνωμένο Βασίλειο και πολλές χώρες του εξωτερικού, κάθε μία εκ των οποίων εδραίωνε μια ξεχωριστή συνεργασία: η διεθνής πρακτική της PW συνίστατο σε ένα συνασπισμό πολλών συνεργαζόμενων εταιρειών οι οποίες είχαν μεγεθυνθεί σημαντικά και όχι τόσο ως αποτέλεσμα μιας διεθνοποιημένης συγχώνευσης.[1]
Σε μία επόμενη προσπάθεια να αναπτύξει οικονομίες κλίμακας, η PW και η Arthur Andersen συζήτησαν μια πιθανή συγχώνευση το 1989.[2] Παρά ταύτα, οι συνομιλίες δεν ευοδώθηκαν, κυρίως λόγω συγκρούσεων συμφερόντων, όπως οι ισχυρές εμπορικές διασυνδέσεις της Andersen με την IBM και η διενέργεια ελέγχων της PW προς την ΙΒΜ.
Coopers & Lybrand
Το 1854, ο Γουίλιαμ Κούπερ ίδρυσε τη δική του λογιστική εταιρεία στο Λονδίνο, η οποία αποτέλεσε την "Cooper Brothers" επτά χρόνια αργότερα, όταν συνεργάστηκαν μαζί του τα τρία του αδέλφια.[3]
Το 1898 στις ΗΠΑ, ο Ρόμπερτ Χ. Μοντγκόμερι, ο Γουίλιαμ Μ. Λίμπραντ, ο Άνταμ Ρος Τζούνιορ και ο αδελφός του T. Έντουαρντς συγκρότησαν τη Lybrand, Ross Brothers and Montgomery. Η Coopers & Lybrand είναι το αποτέλεσμα της συγχώνευσης το 1957 των Cooper Brothers & Co, Lyrbrand, Ross Bros & Montgomery και της καναδικής εταιρείας McDonald, Curie and Co. Το 1990, σε ορισμένες χώρες, μεταξύ των οποίων και το Ηνωμένο Βασίλειο, η Coopers & Lybrand συγχωνεύθηκε με την Deloitte Haskins & Sells ώστε να συγκροτήσει την Coopers & Lybrand Deloitte, η οποία μετονομάσθηκε το 1992 σε Coopers & Lybrand.[4]
Η Ρύθμιση Sarbanes-Oxley
Η καταδίκη της Enron και της Worldcom to 2002, καθώς και η επακολουθούμενη διάλυση της Arthur Andersen είχε ως αποτέλεσμα εκκλήσεις για αυστηρότερους κανόνες της Αμερικανικής Επιτροπής Χρεογράφων και Συναλλαγών ως προς την ανεξαρτησία των ελεγκτών.[5] Ένα αποτέλεσμα των εκκλήσεων ήταν και η υιοθέτηση της Ρύθμισης Sarbanes-Oxley, η οποία απαιτούσε ελεγκτική ανεξαρτησία και διαχωρισμό των βασικών ελεγκτικών υπηρεσιών από τις συμβουλευτικές υπηρεσίες. Απόρροια τούτου ήταν να αποδεσμεύσουν οι Big Four τα ενδιαφέροντά τους από τη διοικητική συμβουλευτική. Μολαταύτα, ένα μεγάλο μέρος των υπηρεσιών ακόμη αφορά την παροχή κατευθύνσεων μαζί με τις ελεγκτικές υπηρεσίες, κυρίως όσο αφορά τη φορολογία και τα χρηματοοικονομικά της εταιρείας.[6]
