To Génération·s είναι ένα πολιτικό κόμμα στην Γαλλία, που δημιουργήθηκε στην 1η Ιουλίου 2017[3] από τον Μπενουά Αμόν, το οποίο, σύμφωνα με τον ιδρυτή του, στοχεύει στην «επανίδρυση και συγκέντρωση της αριστεράς»[4] στην Γαλλία. Μερικές φορές αποδίδεται ως Génération-s ή Génération·s [fr], παλαιότερα ονομαζόταν Mouvement du 1er Juillet (Κίνημα της 1ης Ιουλίου), και ήταν επίσης γνωστό με τη σύντομη ονομασία M1717. Η ίδρυσή του ακολούθησε την απότομη πτώση του Σοσιαλιστικού Κόμματος στις προεδρικές εκλογές του 2017, στις οποίες ο Αμόν ήταν ο υποψήφιος των Σοσιαλιστών, και τις βουλευτικές ένα μήνα αργότερα, στην οποία έχασε την έδρα του ως βουλευτής. Το κίνημα παρουσιάζεται ως μια πρωτοβουλία για τη συγκέντρωση των δυνάμεων της αριστεράς στη Γαλλία.[4]
Ιστορικό
Σύμφωνα με τον ιδρυτή του Αμόν, το κίνημα είναι «μια εντελώς ανοιχτή πρωτοβουλία» που επιδιώκει να «ξεπεράσει το κομματικό πλαίσιο» και να «συγκλίνει» με άλλα πολιτικά πρόσωπα που μοιράζονται τις αξίες του. Κατά την ίδρυσή του, ανακοίνωσε τον στόχο του να ενώσει την Αριστερά πριν από τις ευρωεκλογές του 2019 και τις δημοτικές εκλογές το 2020, προωθώντας μια «γενική βουλή όλης της Αριστεράς για να φτιάξουμε ένα κοινό σπίτι για τις δημοτικές εκλογές του 2020». Το κόμμα στοχεύει επίσης στην εκλαΐκευση ιδεών που ανέπτυξε ο Αμόν κατά τη διάρκεια της προεδρικής του εκστρατείας και οι οποίες εγκαταλείφθηκαν από το κόμμα κατά τη διάρκεια της νομοθετικής εκστρατείας, όπως το Καθολικό βασικό εισόδημα.
Σύμφωνα με τον Αμόν, 11.000 άνθρωποι συμμετείχαν στη δημιουργία του κινήματος.[5] Επιφανείς υποστηρικτές ήταν οι πολιτικοί Σεσίλ Ντυφλό και Γιανίκ Ζαντό από την Ευρώπη Οικολογία - Οι Πράσινοι (EELV), ο δοκιμιογράφος Ραφαέλ Γκλυκσμάν, ο δημοσιογράφος Edwy Plenel και ο οικονομολόγος Τόμας Πόρτσερ.
Οι πολιτικοί που προσχώρησαν στο κόμμα ήταν ο βουλευτής Ρεζίς Χουανίκο, ο πρώην υπουργός Ντομινίκ Μπερτινότι, ο Ευρωβουλευτής Γκιγιόμ Μπαλάς και οι πρώην βουλευτές Μπάρμπαρα Ρομανιάν και Ματιέ Χανοτίν.
Τον Σεπτέμβριο του 2017, το κίνημα προσκλήθηκε στη εκδήλωση Fête de l'Humanité,[6] όπου είχε το δικό του περίπτερο δίπλα σε αυτό του Μπενουά Αμόν. Στις 23 Σεπτεμβρίου, το κίνημα συμμετείχε σε πορεία διαμαρτυρίας κατά της πολιτικής του Εμμανουέλ Μακρόν, την οποία οι διαδηλωτές χαρακτήρισαν «κοινωνικό πραξικόπημα».[7] Ο Αμόν εμφανίστηκε δημόσια στην κεφαλή της πορείας μαζί με τον Ζαν-Λυκ Μελανσόν της Ανυπότακτης Γαλλίας, η οποία οργάνωσε τη διαμαρτυρία. Στις 2 Οκτωβρίου 2017, η Λάουρα Σλιμανί, πρώην πρόεδρος του Νέοι Σοσιαλιστές, εγκατέλειψε το Σοσιαλιστικό Κόμμα για να ενταχθεί στο κίνημα.
Στις 10 Οκτωβρίου 2017, δεκάδες περιφερειακοί σύμβουλοι, μεταξύ των οποίων και ο Benoît Hamon, εγκατέλειψαν τη σοσιαλιστική ομάδα του περιφερειακού συμβουλίου της Ιλ-ντε-Φρανς για να σχηματίσουν μια νέα ομάδα περίπου είκοσι συμβούλων που συνεργάζονται με οικολόγους,[8] με την ονομασία «Οικολογική και Κοινωνική Εναλλακτική». Την ίδια ημέρα, ο Πασκάλ Τσέρκι εγκατέλειψε το Σοσιαλιστικό Κόμμα για να ενταχθεί στο M1717.[9]
Στις 2 Δεκεμβρίου 2017, το νέο όνομα «Génération·s» επιλέχθηκε κατά τη διάρκεια του ιδρυτικού συνεδρίου του κόμματος στο Λε Μαν.[10] Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου, ο Αμόν ανακοίνωσε ότι ετοιμάζει πανευρωπαϊκές λίστες για τις ευρωεκλογές του 2019 μαζί με τον Γιάνη Βαρουφάκη, τον πρώην Έλληνα υπουργό Οικονομικών και ηγέτη του DiEM25. [11][12]
Τον Ιανουάριο του 2018, το κίνημα ισχυρίστηκε ότι έφτασε τα 50.000 μέλη και εξέλεξε μια προσωρινή διεύθυνση.[1]
Το Génération-s συμμετείχαν στις ευρωεκλογές του 2019 ως μέρος του DiEM25, χωρίς να κερδίσουν καμία έδρα και με ποσοστό 3,27% της λαϊκής ψήφου.[13]
Η οικοδόμηση μιας κοινωνίας απαλλαγμένης από τον καπιταλισμό και τον παραγωγισμό.
Προτεραιότητα στη συλλογική και δημόσια διαχείριση των σημαντικότερων πόρων.
Σεβασμός στις μελλοντικές γενιές σε όλες τις αποφάσεις που λαμβάνονται σήμερα.
Ικανοποίηση των πραγματικών αναγκών των ανθρώπων με σεβασμό στη φύση και τα έμβια όντα.
Ένα όραμα που θέτει τις ανθρώπινες σχέσεις πάνω από τη συσσώρευση αγαθών.
Σημαντική μείωση των ανισοτήτων και αυστηρή πραγματική ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών, ώστε όλοι να έχουν τη δύναμη να ζουν με αξιοπρέπεια, πέρα από κάθε διάκριση.
Ανεξαρτησία στην αλληλεξάρτηση, σε ατομικό επίπεδο, των εδαφών, των χωρών, των τομεακών πολιτικών (κοινωνικών, περιβαλλοντικών, δημοκρατικών).
Χειραφέτηση μέσω της εκπαίδευσης και του τέλους των διακρίσεων.
Μια ανανεωμένη δημοκρατία που δίνει στους πολίτες τη θέση τους σε καθημερινή βάση.
Διεθνείς σχέσεις βασισμένες στη συνεργασία και την αλληλεγγύη.
