Η ερευνητική ομάδα Forensic Architecture είναι μια διεπιστημονική ερευνητική ομάδα που εδρεύει στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και χρησιμοποιεί αρχιτεκτονικές τεχνικές και τεχνολογίες για τη διερεύνηση περιπτώσεων κρατικής βίας και παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο. Η ομάδα διευθύνεται από τον αρχιτέκτονα Eyal Weizman.[1]
Ο οργανισμός αναπτύσσει νέες τεχνικές αποδεικτικών στοιχείων και αναλαμβάνει προηγμένη έρευνα αρχιτεκτονικής και μέσων ενημέρωσης[2] σε συνεργασία με και για λογαριασμό των κοινοτήτων που επηρεάζονται από την κρατική βία, και συνήθως συνεργάζεται με διεθνείς εισαγγελείς, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ομάδων που δραστηριοποιούνται στην πολιτική και περιβαλλοντική δικαιοσύνη.[3]
Ο οργανισμός είναι μια διεπιστημονική ομάδα ερευνητών, στην οποία συμμετέχουν αρχιτέκτονες, ακαδημαϊκοί, καλλιτέχνες, κινηματογραφιστές, προγραμματιστές λογισμικού, δημοσιογράφοι, αρχαιολόγοι, δικηγόροι και επιστήμονες. Διεξάγει έρευνες για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων από κράτη ή εταιρείες, εξ ονόματος ομάδων της κοινωνίας των πολιτών.[4]
Η ομάδα χρησιμοποιεί προηγμένες τεχνικές αρχιτεκτονικής και μέσων μαζικής ενημέρωσης για τη διερεύνηση ένοπλων συγκρούσεων και περιβαλλοντικής καταστροφής, καθώς και τη διασταύρωση ποικίλων πηγών στοιχείων, όπως νέα μέσα, τηλεπισκόπηση, ανάλυση υλικών και καταθέσεις αυτόπτων μαρτύρων.[5][6]
Μεθοδολογία
Η Forensic Architecture περιγράφει την εγκληματολογική εργασία που λειτουργεί σε τρεις χώρους: το πεδίο, το εργαστήριο και το φόρουμ.[7] Ελλείψει των προνομίων των εγκληματολογικών διαδικασιών του κράτους - όπως πρόσβαση στη σκηνή του εγκλήματος, πόροι, και εξουσία καθορισμού των κανόνων για τα αποδεικτικά στοιχεία - ο οργανισμός εφαρμόζει την «αντι-εγκληματολογία», δηλαδή τη διαδικασία μεταστροφής του «εγκληματολογικού βλέμματος» στις ενέργειες του κράτους.[8] Αυτό περιλαμβάνει τη συμμετοχή σε πολλαπλά «φόρουμ», ή δημόσιους χώρους, ώστε να ασχολούνται όχι μόνο με κοινοβουλευτικές και νομικές διαδικασίες αλλά και με μουσεία, γκαλερί τέχνης, δικαστήρια πολιτών και με τα μέσα ενημέρωσης.[9]
Η FA ξεκινάει κάθε υπόθεση διεξάγοντας έρευνα από διάφορες πηγές, όπως: επιτόπου επισκέψεις, σάρωση LIDAR, φωτογραμμετρία και ραντάρ διείσδυσης εδάφους, καθώς και τη χρήση ψηφιακών μοντέλων για τον εντοπισμό και τον συγχρονισμό των πηγαίων υλικών στο χώρο και στο χρόνο.
Όταν οι πολίτες, οι δημοσιογράφοι ή οι συμμετέχοντες σε συμβάντα καταγράφουν γεγονότα χρησιμοποιώντας κάμερες ή smartphones, καταγράφουν επίσης κατά λάθος τεράστιες ποσότητες χωρικών πληροφοριών για το άμεσο περιβάλλον. Όταν μια περιοχή καταγράφεται από περισσότερες από μία γωνίες, η τομή παρέχει πληροφορίες σχετικά με το βάθος και την ένταση. Τα προκύπτοντα αρχιτεκτονικά μοντέλα θα αποτελέσουν τη βάση για τον εντοπισμό και την αναπαράσταση της κίνησης κάθε κάμερας / βίντεο, καθώς και την κίνηση των πρωταγωνιστών στο χώρο.[10]
Η αρχιτεκτονική της μνήμης: Η FA υποβοηθά τους μάρτυρες χρησιμοποιώντας μοντέλα ως βοηθήματα μνήμης. Η μνήμη των μαρτύρων / θυμάτων σε βίαια γεγονότα συχνά απωθείται λόγω της εμπειρίας ακραίας βίας, του ψυχικού τραύματος και της γενικής σύγχυσης του πολέμου.[11] Η χρήση της διαμεσολάβησης και της ενσωμάτωσης επιστρέφει τον μάρτυρα στο χώρο και το χρόνο του συμβάντος, βοηθώντας τον να θυμηθεί πρότερα ξεχασμένες λεπτομέρειες.
Forensic Architecture: Προς μια Αισθητική της Έρευνας, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Βαρκελώνης, 2017; Πανεπιστημιακό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Πόλη του Μεξικού, 2017.[12] Η πρώτη μεγάλη διεθνής έκθεση της ομάδας.
Counter Investigations: Forensic Architecture, Ινστιτούτο Σύγχρονων Τεχνών, Λονδίνο, Μάρτιος-Μάιος 2018.[13] Μια επιλογή από τα πρόσφατα έργα τους.[14]
