Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 06/02/2020.
Η ταινία είναι εν μέρει βασισμένη στο εξωτικό μυθιστόρημα του Γκυστάβ Φλωμπέρ, Σαλαμπό. Η ιστορία διαδραματίζεται στην αρχαία Καρχηδόνα, κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Καρχηδονιακού Πολέμου, και παρουσιάζει τη σύγκρουση Ρώμης και Καρχηδόνας μέσα από τα μάτια της Καμπίρια. Η Καμπίρια έχει απαχθεί από πειρατές, πουλήθηκε στα σκλαβοπάζαρα τις Καρχηδόνας προκειμένου να θυσιαστεί στον θεό Μολώχ και διεσώθη από έναν Ρωμαίο ευγενή και το μυώδη σκλάβο του, τον Μασίστα. Το εξαιρετικά περίπλοκο σενάριο, με τις πολλές παράλληλες ιστορίες, παρουσιάζει ακόμα και τον Αννίβα με τους ελέφαντές του στο πέρασμα των Άλπεων.
Κριτική και σχόλια
Το σενάριο και τις ένδιαμεσες κάρτες είχε γράψει ο Ιταλός συγγραφέαςΓκαμπριέλε Ντανούντσιο. Η κινηματογραφία της ταινίας υπήρξε πρωτοποριακή και άκρως εφευρετική για τα δεδομένα της εποχής (είναι η πρώτη ταινία όπου η κάμερα κινείται και εγκαταλείπεται το στατικό θεατρικό ύφος), αποτελώντας μεγάλη επιρροή για τη Γέννηση ενός έθνους του Ντέιβιντ Γουόρκ Γκρίφιθ, αν και όπως σημειώνει ο κριτικός Ρότζερ Ίμπερτ, ο Γκρίφιθ «κινεί την κάμερα με μεγαλύτερη ελευθερία, διαθέτει μια ορμητική αφηγηματική και κάνει εξαιρετική χρήση του παράλληλου μοντάζ, τεχνικές που ο Παστρόνε δεν αγγίζει».[5] Η ταινία σηματοδοτεί επίσης την πρώτη εμφάνιση του φανταστικού χαρακτήρα Μασίστα, που έκτοτε εμφανίστηκε σε δεκάδες ιταλικές ψευδοϊστορικές παραγωγές, γνωστές και ως ταινίες χλαμύδας.
Όπως και Η γέννηση ενός έθνους έτσι και η Καμπίρια προκάλεσε αντιπαράθεσεις εξαιτίας της πολιτικής φύσεως του κεντρικού θέματός της. Η παραγωγή της ταινίας έγινε από τον υπερεθνικιστή Γκαμπριέλε Ντανούντσιο και η ταινία βγήκε στις αίθουσες αμέσως μετά τον ιταλοτουρκικό πόλεμο, που έιχε σαν αποτέλεσμα την κατάκτηση από την Ιταλία βορειοαφρικανικών εδαφών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο παραλληλισμός στην ταινία, με τη Ρώμη να κατακτά την Καρχηδόνα, μπορεί να ειδωθεί και σαν μια επιβράβευση του ιταλικού ιμπεριαλισμού.