Οι Anthrax δημιουργήθηκαν το 1981 από τους κιθαρίστες Σκοτ Ίαν και Ντάνι Λίλκερ, ενώ τη σύνθεση του συγκροτήματος συμπλήρωναν ο μπασίστας Κένι Κούσνερ και ο ντράμερ Ντέιβ Γουάις. Λίγο αργότερα απολύθηκε ο Κούσνερ και το μπάσο ανέλαβε ο Πωλ Καν, για να έχει την ίδια μοίρα με τον προκάτοχο του. Τελικά, ο Λίλκερ αποφάσισε να αναλάβει χρέη μπασίστα με το ρόλο του βασικού κιθαρίστα να παίρνει ο Γκρεγκ Γουόλς, ενώ ο Γκρεγκ Ντ' Άντζελο αντικατέστησε τον Γουάις στα τύμπανα. Το καλοκαίρι του 1982 ο Νιλ Τάρμπιν κάλυψε τη θέση του τραγουδιστή του συγκροτήματος.
Αυτή η σύνθεση των Anthrax έδωσε τις πρώτες της συναυλίες σε διάφορα κλαμπ της Νέας Υόρκης πριν ο Γουόλς αποχωρήσει για να αντικατασταθεί αρχικά από τον Μπομπ Μπέρι και λίγο αργότερα, από τον Νταν Σπιτζ. Το Σεπτέμβριο του 1983, ο Τσάρλι Μπενάντε ανέλαβε τα τύμπανα και το συγκρότημα ηχογράφησε το σινγκλ "Soldiers of Metal", ωθώντας τη Megaforce Records να τους προτείνει συμβόλαιο συνεργασίας.
Στις αρχές του 1984, κυκλοφόρησε το ντεμπούτο-άλμπουμ των Anthrax με τίτλο Fistful of Metal, για να περιοδεύσουν στη συνέχεια στις Ηνωμένες Πολιτείες.[1] Μετά το τέλος της περιοδείας, το συγκρότημα απέλυσε τον Λίλκερ λόγω αντί-επαγγελματικής συμπεριφοράς και στη θέση του ήλθε ο Φρανκ Μπέλο.
Στις 22 Μαρτίου1987 κυκλοφόρησαν τον τρίτο τους δίσκο, Among the Living, ένα από τα καλύτερα άλμπουμ στην ιστορία του Thrash Metal.[3] Ο δίσκος ήταν αφιερωμένος στη μνήμη του Μπάρτον και τον διαδέχθηκε το πλατινένιο EP I'm the Man, το οποίο βοήθησε το "Among the Living" να ανέβει στο βρετανικό Top-20. Οι Anthrax συνέχισαν με το άλμπουμ State of Euphoria τον Σεπτέμβριο του 1988, ανεβαίνοντας στο # 12 στη Μεγάλη Βρετανία και το # 30 στις Ηνωμένες Πολιτείες, ωθούμενο από την επιτυχία των σινγκλ "Make Me Laugh" και "Antisocial".[4]
Το 1990, κυκλοφόρησαν το εξίσου επιτυχημένο Persistence of Time, το τρίτο χρυσό άλμπουμ του συγκροτήματος, με τις επιτυχίες "Got the Time" και "In My World" να ανεβαίνουν στο Top-30 της Μεγάλης Βρετανίας. Τον Ιούνιο του 1991, κυκλοφόρησε η συλλογή Attack of the Killer B's, στην οποία περιλαμβανόταν η συνεργασία των Anthrax με το ραπ συγκρότημα Public Enemy στο τραγούδι "Bring the Noise", με το οποίο ανέβηκαν στο # 14 των βρετανικών τσαρτ. Το καλοκαίρι του 1991 περιόδευσαν στη Βόρεια Αμερική μαζί με τους Slayer, τους Megadeth και τους Alice in Chains στην περιοδεία "Clash of the Titans".
Μετά την περιοδεία για την προώθηση του Sound of White Noise, ο κιθαρίστας Νταν Σπιτζ αποχώρησε, αφήνοντας το συγκρότημα με τέσσερα μέλη για την επόμενη διετία. Με αυτή τη σύνθεση, οι Anthrax κυκλοφόρησαν το Stomp 442, τον Οκτώβριο του 1995, με γκεστ συμμετοχές των κιθαριστών Πωλ Κρουκ (Meat Loaf) και Dimebag Darrell (Pantera).[5]
Το 1998, με τον Πωλ Κρουκ ως μόνιμο μέλος του συγκροτήματος, κυκλοφόρησαν το δίσκο Volume 8: The Threat Is Real μέσω της ανεξάρτητης δισκογραφικής εταιρείας "Ignition Records".[6] Το 2001, την κιθάρα ανέλαβε ο Ρομπ Κατζιάνο, με τον οποίο κυκλοφόρησαν το We've Come for you All, δύο χρόνια αργότερα.[7] Ακολούθησε το The Greater of Two Evils με επανεκτελέσεις παλιών τραγουδιών τους,[8] το 2004, λίγο πριν ο Φρανκ Μπέλο αποχωρήσει για να αντικατασταθεί από τον Τζόι Βέρα.
Ο Σκοτ Ίαν
Το 2005 ανακοινώθηκε η επανένωση της σύνθεσης με τον Μπελαντόνα στα φωνητικά, τον Ίαν και τον Σπιτζ στις κιθάρες, τον Μπέλο στο μπάσο και τον Μπενάντε στα τύμπανα. Το συγκρότημα γιόρτασε το γεγονός με μία μεγάλη περιοδεία. Δύο χρόνια αργότερα, ο Μπελαντόνα αποχώρησε, με το συγκρότημα να ανακοινώνει τον Δεκέμβριο του 2007 ότι νέος τραγουδιστής του θα είναι ο Νταν Νέλσον, ενώ ο Κατζιάνο επέστρεψε στη θέση του Σπιτζ.
Το 2008 ξεκίνησαν να ηχογραφούν το επόμενο τους άλμπουμ και το 2009 ο Μπους ανέλαβε και πάλι το μικρόφωνο του συγκροτήματος παίζοντας σε αρκετά μεγάλα φεστιβάλ, όμως στις αρχές του 2010 ο Μπελαντόνα επέστρεψε για άλλη μια φορά. Οι Anthrax κυκλοφόρησαν το Worship Music,[9] τον πρώτο τους δίσκο μετά από οκτώ χρόνια, ανεβαίνοντας στο # 12 των Ηνωμένων Πολιτειών, την υψηλότερη θέση τους από το 1993.[10]
Στις 4 Ιανουαρίου2013 ανακοινώθηκε ότι ο Κατζιάνο αποχώρησε από τους Anthrax, με προσωρινό αντικαταστάτη του τον Τζόναθαν Ντόνες των Shadows Fall. Τον Μάρτιο εκείνης της χρονιάς κυκλοφόρησαν το EP Anthems με διασκευές σε ροκ τραγούδια της δεκαετίας του '70.[11] Τον Αύγουστο του 2013, ανακοινώθηκε η ένταξη του Ντόνες ως μόνιμου μέλους του συγκροτήματος.
Στις αρχές του 2015, έγινε γνωστό ότι το συγκρότημα είχε ηχογραφήσει νέο υλικό και ότι θα πραγματοποιούσαν μία περιοδεία με τους Volbeat.[12] Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, ανακοινώθηκε ότι θα ανοίγουν τις εμφανίσεις των Iron Maiden στην Λατινική Αμερική τον Μάρτιο του 2016, ενώ λίγο πριν θα κυκλοφορήσουν τον ενδέκατο στούντιο δίσκο τους με τίτλο For All Kings.[13] Το άλμπουμ ανέβηκε στην ένατη θέση του Billboard, όντας ο πρώτος δίσκος τους που μπήκε στο αμερικάνικο Top-10 μετά το Sound of White Noise.[14]
