H 40ή Συμφωνία σε Σολ ελάσσονα, K. 550 είναι μία συμφωνία του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ του 1788. Πολλές φορές αναφέρεται ως η "Μεγάλη Συμφωνία σε Σολ ελάσσονα", καθότι είναι η δεύτερη συμφωνία του αυστριακού συνθέτη που γράφτηκε σε ελάσσονα κλίμακα, η άλλη ήταν η 25η κι αυτή σε Σολ ελάσσονα.[1] Η ακριβής ημερομηνία ολοκλήρωσής της δεν είναι γνωστή.[2] Το χειρόγραφο της συμφωνίας βρίσκεται στο μουσείο Gesellschaft der Musikfreunde.[3]
Επίσης, δεν είναι ακριβής και η ημερομηνία πρεμιέρας της, αν και υπάρχουν μερικές πιθανές ημερομηνίες.[4] Η Συμφωνία γράφτηκε για φλάουτο, 2 όμποε, 2 κλαρινέτα, 2 φαγκότο, 2 κόρνες και έγχορδα. Είναι χωρισμένη σε τέσσερα μέρη, ακολουθώντας τυπικές ρυθμικές ταυτότητες: Ι) Molto allegro 2/2, ΙΙ) Andante, 6/8, ΙΙΙ) Menuetto. Allegretto – Trio, 3/4 και IV) Finale. Allegro assai 2/2. Μία μέση εκτέλεσή της διαρκεί περίπου 25 λεπτά.
