19η Συμφωνία (Μότσαρτ)

Ο Μότσαρτ σε ηλικία 14 ετών.

Η 19η Συμφωνία σε Μι ύφεση μείζονα K. 132 (γερμανικά: Sinfonie in Es-Dur Köchelverzeichnis 132) είναι μία συμφωνία του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, που γράφτηκε τον Ιούλιο του 1772, όταν ο συνθέτης ήταν 16 ετών.[1]

Δομή και ενορχήστρωση

Η Συμφωνία γράφτηκε για τα εξής μουσικά όργανα: 2 Όμποε, 4 κόρνο (δύο εκ των οποίων γράφτηκαν σε Μι ύφεση alto) και έγχορδα.

\relative c' { \tempo "Allegro" \key es \major es4.\f\trill( d16 es) g4 es | bes2 r4 as'8.(\p g16) | g8-. r es'8.( d16) d8-. r c8.( bes16) | bes4.( c8) bes4-. as-. | g2 }

Η Συμφωνία αποτελείται από τέσσερα μέρη:

  1. Allegro, 4/4
  2. Andante, 3/8
  3. Menuetto — Trio, 3/4
  4. Allegro, 2/2

Το πρώτο μέρος ανοίγει με ένα μοτίβο, το οποίο ο Μότσαρτ θα το χρησιμοποιήσει στο ξεκίνημα του 22ου κονσέρτου για πιάνο, γραμμένο στην ίδια κλίμακα.[2] Το θέμα βεβαίως είναι μικρό και δεν έχει επανάληψη. Η συνέχεια εξάλλου επικεντρώνεται στο καινούριο υλικό.[2] Υπάρχει, ωστόσο, ένα εναλλακτικό αργό μέρος, το οποίο σημειώθηκε ως Andantino grazioso.[1] Το tempo είναι σημειωμένο, στο πρώτο, στο δεύτερο και στο τέταρτο μέρος, από τον γραφικό χαρακτήρα του Λέοπολντ Μότσαρτ.[1] Το finale είναι σε γαλλικό rondo, σε επτά μέρη. Όλα τα μέρη του rondo επαναλαμβάνονται εκτός από το τελευταίο.[2]


Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Mozart, Wolfgang Amadeus (2005). Die Sinfonien III. Μτφρ. Robinson, J. Branford. Kassel: Bärenreiter-Verlag. σελίδες XI. ISMN 9790006204663. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Brown, A. Peter, The Symphonic Repertoire (Volume 2). Indiana University Press (ISBN 0-253-33487-X), pp. 367 (2002).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι