Την περιοχή διατρέχουν κυρίως οι ποταμοί Σοφαίνετος και Ασωπός, που τροφοδοτείται με νερά από τη λίμνη της Στυμφαλίας, η οποία και αποτελεί τον κυριότερο υδάτινο πόρο της ευρύτερης περιοχής.[3]
Μια σειρά μονοπατιών καθαρίστηκαν, σηματοδοτήθηκαν και παραδόθηκαν από την Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού σε συνεργασία με τον Δήμο Σικυωνίων, την τοπική Κοινότητα Ψαρίου και τον Πολιτιστικό Σύλλογο Απανταχού Ψαριωτών. Περιλαμβάνουν τέσσερις περιπατητικές και μία ποδηλατική διαδρομή.[4]
Ιστορία
Κατά την αρχαιότητα, η ευρύτερη περιοχή της Στυμφαλίας αποτελούσε μία εκ των δεκατριών ανεξαρτήτων πολιτειών που συγκροτούσαν την Αρχαία Αρκαδία.
Το χωριό Ψάρι φαίνεται πως υπήρχε ήδη πριν τον Μεσαίωνα με την ονομασία «Ιχθύς». Στη συνέχεια, στα τέλη περίπου του 15ου αιώνα, το όνομα παραφράστηκε ατυχώς στην καθομιλουμένη από τους τότε χωρικούς κατοίκους του ως «Ψάρι». Τα παραπάνω αναφέρονται στην Ακολουθία και τον εγκωμιαστικό λόγο για τον καταγόμενο από το χωριό, Νεομάρτυρα Άγιο Νικόλαο τον εξ Ιχθύος της Κορινθίας[5], που συνέγραψε το 1558 (4 χρόνια μετά το Μαρτύριό Του), ο θεολόγος Δαμασκηνός Στουδίτης.
Στο διάβα των αιώνων το Ψάρι υπέστη τρεις σχεδόν ολικές καταστροφές εξαιτίας της σθεναρής αντίστασης των κατοίκων του στους κατά καιρούς κατακτητές[6]:
Τον Ιούλιο του 1826 από τον Ιμπραήμ Πασά της Αιγύπτου.
Στις 6 Ιουλίου 1944 από τους Γερμανούς Ναζί κατακτητές. Έκαψαν ολοσχερώς τα περισσότερα σπίτια του χωριού και εκτέλεσαν με βάναυσο τρόπο πέντε κατοίκους.
Τον Ιούνιο του 2024 έγιναν τα αποκαλυπτήρια του Νέου Μνημείου Πεσόντων στον περίβολο του Ιερού Ναού Κοίμησης της Θεοτόκου[7], που περιλαμβάνει πεσόντες μέχρι το 1922 και, με την προσθήκη μαρμάρινων στηλών, πεσόντες στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, στη γερμανική κατοχή και στον Εμφύλιο.
Πληθυσμός
Η παλαιότερη καταγεγραμμένη απογραφή πληθυσμού του χωριού, είναι η λεγόμενη «απογραφή Grimani», η οποία έγινε το έτος 1700 (απογραφή των Βενετών). Στην απογραφή αυτή καταγράφηκαν 40 κάτοικοι στο Ψάρι[8]. Στην απογραφή αυτή καταχωρήθηκαν όλοι οι άνδρες και οι γυναίκες έως 40 ετών, δεδομένου ότι οι μεγαλύτερες γυναίκες θεωρήθηκαν από τις Αρχές ως μη έχουσες φορολογικό ενδιαφέρον.[3]
Το Ψάρι αναγνωρίστηκε ως Κοινότητα το 1912[9], έτος κατά το οποίο κατασκευαζόταν το παλιό Σχολείο του χωριού.[3]
Σύμφωνα με την πρόσφατη απογραφή πληθυσμού του 2021 στο χωριό απεγράφησαν 332 άτομα.
Οι ασχολίες των κατοίκων του χωριού ως επί το πλείστον είναι αγροτικές και κτηνοτροφικές.
Σε υψόμετρο 650-850 μέτρων, οι κάτοικοι του χωριού καλλιεργούν μία από τις οινοποιήσιμες ελληνικές ερυθρές ποικιλίες σταφυλιού, το «Αγιωργίτικο Νεμέας»[25]. Γι' αυτό το Ψάρι, μαζί με τη Νεμέα και άλλα 12 χωριά της περιοχής από το έτος 1971, έχει το δικαίωμα να φέρει την «Ονομασία Προελεύσεως Νεμέα Ανωτέρας Ποιότητας» (ΟΠΑΠ-Νεμέα)[26]. Καλλιεργούνται επίσης οι λευκές ποικιλίες σταφυλιού ροδίτη, σαρντονέ, μοσχοφίλερο και άλλες.[27]
Άλλα εκλεκτά παραγόμενα προϊόντα στο Ψάρι, είναι η ονομαστή κορινθιακή σταφίδα[4], πολλές ποικιλίες μελιού και τα εξαιρετικά σε ποιότητα κηπευτικά.
