Στον σύγχρονο λόγο, χιτζάμπ (αραβικά: حجاب ) ή μαντίλα ονομάζεται το κάλυμμα κεφαλής που φορούν οι μουσουλμάνες γυναίκες. Ενώ τα ισλαμικά καλύμματα κεφαλής μπορούν να έχουν πολλές μορφές, το χιτζάμπ συχνά αναφέρεται συγκεκριμένα σε ένα ύφασμα τυλιγμένο γύρω από το κεφάλι και τον λαιμό, που καλύπτει τα μαλλιά αλλά αφήνει το πρόσωπο ορατό.
Ο όρος χιτζάμπ χρησιμοποιήθηκε αρχικά για να δηλώσει ένα χώρισμα, μια κουρτίνα ή χρησιμοποιούταν γενικά στους ισλαμικούς κανόνες σεμνότητας και ενδυμασίας για τις γυναίκες. Ο όρος για τη μαντίλα στο Κοράνι είναι khimār (αραβικά: خِمار).[1][2][3][4] Για μερικούς, το χιτζάμπ φοριέται από μουσουλμάνες κοπέλες και γυναίκες για να διατηρήσουν σεμνότητα και ιδιωτικότητα από άσχετους άνδρες. Σύμφωνα με την Encyclopedia of Islam and Muslim World, η σεμνότητα αφορά τόσο το βλέμμα, το βάδισμα, τα ρούχα και τα γεννητικά όργανα των ανδρών όσο και των γυναικών.[5] Το Κοράνι καθοδηγεί τις μουσουλμάνες γυναίκες και άνδρες να ντύνονται σεμνά.[6] Ορισμένα ισλαμικά νομικά συστήματα ορίζουν αυτόν τον τύπο σεμνής ένδυσης ως να καλύπτει τα πάντα εκτός από το πρόσωπο και τα χέρια μέχρι τους καρπούς.[7][8] Αυτές οι οδηγίες βρίσκονται σε κείμενα χαντίθ και φικχ που αναπτύχθηκαν μετά την αποκάλυψη του Κορανίου αλλά, σύμφωνα με ορισμένους, προέρχονται από τους στίχους (άγια) που αναφέρονται στο χιτζάμπ στο Κοράνι.[5] Μερικοί πιστεύουν ότι το ίδιο το Κοράνι δεν επιβάλλει στις γυναίκες να φορούν χιτζάμπ.[9][10] Στους στίχους του Κορανίου, ο όρος χιτζάμπ αναφέρεται σε μια κουρτίνα που χωρίζει τους επισκέπτες στο κύριο σπίτι του Μωάμεθ από τα καταλύματα των συζύγων του. Αυτή η ερμηνεία οδήγησε ορισμένους να ισχυριστούν ότι η εντολή του Κορανίου να φορούν χιτζάμπ ισχύει μόνο για τις συζύγους του Μωάμεθ και όχι για όλες τις γυναίκες.[11][12] Μια άλλη ερμηνεία μπορεί επίσης να αναφέρεται στην απομόνωση των γυναικών από τους άνδρες στη δημόσια σφαίρα, ενώ μια μεταφυσική διάσταση μπορεί να αναφέρεται στο «πέπλο που χωρίζει τον άνθρωπο ή τον κόσμο από τον Θεό».[7]
Η χρήση χιτζάμπ στο κοινό δεν απαιτείται από τον νόμο στη Σαουδική Αραβία.[13][14][15][16][17] Στη Γάζα, Παλαιστίνιοι Τζιχαντιστές που ανήκουν στην Ενωμένη Ηγεσία (UNLU) έχουν απορρίψει μια πολιτική για τη χρήση χιτζάμπ για τις γυναίκες.[18] Απαιτείται από τον νόμο στο Ιράν, το Αφγανιστάν και την ινδονησιακή επαρχία Ατσέχ.[19] Άλλες χώρες, τόσο στην Ευρώπη όσο και στον μουσουλμανικό κόσμο, έχουν ψηφίσει νόμους που απαγορεύουν ορισμένους ή όλους τους τύπους χιτζάμπ σε δημόσιους χώρους ή σε συγκεκριμένους τύπους τοποθεσιών. Οι γυναίκες σε διάφορα μέρη του κόσμου έχουν επίσης υποστεί ανεπίσημη πίεση να φορούν ή να μην φορούν χιτζάμπ.
↑El Guindi, Fadwa· Sherifa Zahur (2009). Hijab. The Oxford Encyclopedia of the Islamic World. ISBN9780195305135.
↑Contemporary Fatwas by Sheik Yusuf Al Qaradawi, vol. 1, pp. 453-455
↑Ruh Al Ma’ani by Shihaab Adeen Abi Athanaa’, vol. 18, pp. 309, 313
↑ 5,05,1Encyclopedia of Islam and the Muslim World (2003), p. 721, New York: Macmillan Reference USA
↑Martin et al. (2003), Encyclopedia of Islam & the Muslim World, Macmillan Reference, (ISBN978-0028656038)
↑ 7,07,1{{cite encyclopedia|last=Glasse|first=Cyril|encyclopedia=The New Encyclopedia of Islam|entry=hijab|publisher=Altamira Press|year=2001|pages=179-180
↑Fisher, Mary Pat. Living Religions. New Jersey: Pearson Education, 2008.
↑«Women in Saudi Arabia do not need to wear head cover, says crown prince». The Irish Times (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. This, however, does not particularly specify a black abaya or a black head cover. The decision is entirely left for women to decide what type of decent and respectful attire she chooses to wear.