Ο Φαχντ ιμπ Αμπντ Αλ-Αζίζ (1921 – 1 Αυγούστου2005) ήταν βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας. Ανέλαβε τη πρωθυπουργία της χώρας μετά τη δολοφονία του μεγαλύτερου ετεροθαλή αδελφού του Φεϊζάλ το 1975 και έγινε βασιλιάς μετά από το θάνατο του άλλου ετεροθαλή αδελφού του Χαλέντ.
Μορφώθηκε στο Σχολείο των Πριγκίπων του Ριάντ, ένα σχολείο που ίδρυσε ο Ιμπν Σαούντ προκειμένου να εκπαιδευτούν τα μέλη της οικογένειάς του.Έπειτα από προτροπή της μητέρας του, φοίτησε για 4 χρόνια.[13] Στη συνέχεια σπούδασε στο Κολέγιο Θρησκευτικών Γνώσεων στη Μέκκα.[14]
Διάδοχος του θρόνου και Βασιλιάς
Μετά το θάνατο του βασιλιά Φαϊζάλ της Σαουδικής Αραβίας το 1975, ο Φαχντ ονομάστηκε πρώτος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και έπειτα διάδοχος του θρόνου.[15] Όταν πέθανε ο βασιλιάς Χαλίντ στις 13 Ιουνίου 1982, ο Φαχντ τον διαδέχθηκε στο θρόνο. Έγινε έτσι ο 5ος βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας.[16]
Προσεβλήθη από διάφορες ασθένειες, όπως διαβήτη, καθώς ήταν μανιώδης καπνιστής. Το 1995 υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο, το οποίο τον κατέστησε ανήμπορο να ασκήσει το ρόλο του και απεβίωσε πολλά χρόνια αργότερα, το 2005, σε ηλικία 84 ετών.[17]Τον διαδέχθηκε στο θρόνο ο δίδυμος αδερφός του, Αμπντάλα.
↑Henderson, Simon (1994). «After King Fahd»(PDF). Washington Institute. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο(Policy Paper) στις 17 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2013.
