Το παιχνίδι της μίμησης

Το παιχνίδι της μίμησης
The Imitation Game
ΣκηνοθεσίαΜόρτεν Τίλντουμ[1]
ΠαραγωγήNora Grossman, Ido Ostrowsky και Τέντι Σβάρτσμαν
ΣενάριοΓκράχαμ Μουρ
Βασισμένο σεAlan Turing: The Enigma
ΠρωταγωνιστέςΜπένεντικτ Κάμπερμπατς[2][3][1], Κίρα Νάιτλι[2][3][1], Μάθιου Γκουντ[2][3][1] και Τσαρλς Ντανς[2][3]
ΜουσικήΑλεξάντρ Ντεσπλά
ΤραγούδιΑλεξάντρ Ντεσπλά
ΦωτογραφίαÓscar Faura
ΜοντάζΓουίλιαμ Γκόλντενμπεργκ
ΕνδυματολόγοςΣάμι Σέλντον
Εταιρεία παραγωγήςBlack Bear Pictures
ΔιανομήVidéa, Fórum Hungary[4] και Fandango at Home
Πρώτη προβολή29  Αυγούστου 2014 (Telluride Film Festival)
Διάρκεια114 λεπτά[5]
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το παιχνίδι της μίμησης (αγγλ.: The Imitation Game) είναι αμερικανική βιογραφική, θρίλερ, ιστορική ταινία του 2014, σε σκηνοθεσία Μόρτεν Τίλντουμ. Το σενάριο έγραψε ο Γκράχαμ Μουρ και είναι ελαφρώς βασισμένο στη βιογραφία Alan Turing: The Enigma του Άντριου Χότζες. Πρωταγωνιστεί ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς στον ρόλο του Τούρινγκ ενώ συμμετέχουν οι Κίρα Νάιτλι, Μάθιου Γκουντ, Μαρκ Στρονγκ, Τσαρλς Ντανς, Άλεν Λιτς, Μάθιου Μπιρντ και Ρόρι Κινίαρ.

Η ταινία είναι βασισμένη στη ζωή του Βρετανού μαθηματικού, καθηγητή της λογικής, κρυπτογράφου και πρωτοπόρου επιστήμονα υπολογιστών Άλαν Τούρινγκ. Ο Τούρινγκ αποτέλεσε σημαντική φυσιογνωμία της ιστορίας καθώς κατάφερε να σπάσει τον Κωδικό Enigma της Ναζιστικής Γερμανίας, επίτευγμα που βοήθησε τους Συμμάχους να νικήσουν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Παρά τη βοήθεια που προσέφερε όμως, ο Τούρινγκ διώχθηκε ποινικά αργότερα για την ομοφυλοφιλία του. Το σενάριο της ταινίας βρισκόταν στην κορυφή της ετήσιας Μαύρης Λίστας με τα καλύτερα χολιγουντιανά σενάρια που ακόμα δεν έχουν προχωρήσει προς παραγωγή το 2011.[6][7] Μετά από μια διαδικασία υποβολής προσφορών με πέντε άλλα στούντιο, η Weinstein Company απέκτησε τα δικαιώματα της ταινίας για 7 εκατομμύρια δολάρια το Φεβρουάριο του 2014, το μεγαλύτερο ποσό που δόθηκε ποτέ για δικαιώματα διανομής στην Ευρωπαϊκή Αγορά Κινηματογράφου.[8]

Η παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας πραγματοποιήθηκε στο 41ο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Τελουρίντ τον Αύγουστο και πήρε μέρος στο 39ο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Τορόντο τον Σεπτέμβριο, όπου και βραβεύτηκε με το Βραβείο Κοινού Καλύτερης Ταινίας. Κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους του Ηνωμένου Βασιλείου στις 14 Νοεμβρίου 2014 και στις 28 Νοεμβρίου 2014 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Απέσπασε εξαιρετικά σχόλια από τους κριτικούς με τους περισσότερους να επαινούν την ερμηνεία του Κάμπερμπατς[9] και έγινε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία με τις συνολικές εισπράξεις να φτάνουν τα 233,5 εκατομμύρια δολάρια.[10]

Έλαβε οχτώ υποψηφιότητες για Όσκαρ, συμπεριλαμβανομένων Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Α' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του Κάμπερμπατς, κερδίζοντας ένα στην κατηγορία Διασκευασμένου Σεναρίου.[11] Συγκέντρωσε, επίσης, εννέα υποψηφιότητες για BAFTA,[12] πέντε για Χρυσή Σφαίρα[13] και τρεις για τα Βραβεία Σωματείου Αμερικανών Ηθοποιών του 2014.[14]

Πλοκή

Το 1951, οι ντετέκτιβ Νοκ και Στολ ερευνούν τον μαθηματικό Άλαν Τούρινγκ μετά από διάρρηξη που έγινε στο σπίτι του. Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης, ο Τούρινγκ διηγείται στον Νοκ για τη δουλειά του στο Μπλέτσλεϊ Παρκ. Το 1939, όταν η Βρετανία κηρύσσει πόλεμο στη Γερμανία, ο Τούρινγκ καταφτάνει στο Μπλέτσλεϊ Παρκ, όπου υπό τη διεύθυνση του Διοικητή Άλαστερ Ντένιστον, παίρνει μέρος στην ομάδα κρυπτογράφων του Χιου Αλεξάντερ, μαζί με τους Τζον Κάιρνκρος, Πίτερ Χίλτον, Κιθ Φέρμαν και Τσαρλς Ρίτσαρντς. Καθώς οι άλλοι κρυπτογράφοι εργάζονται καθημερινά για να σπάσουν τον Κωδικό Enigma της Ναζιστικής Γερμανίας, εντάσεις προκύπτουν με τον Τούρινγκ, ο οποίος σχεδιάζει μια μηχανή με σκοπό να σπάσει τον Κωδικό. Μετά από την άρνηση του Ντένιστον να χρηματοδοτήσει την κατασκευή της μηχανής, ο Τούρινγκ γράφει γράμμα στον Ουίνστον Τσώρτσιλ, ο οποίος τον ορίζει υπεύθυνο της ομάδας και εγκρίνει τη χρηματοδότηση της μηχανής. Ο Τούρινγκ απολύει τους Φέρμαν και Ρίτσαρντς και βάζει ένα δύσκολο σταυρόλεξο στις εφημερίδες σε μια προσπάθειά του να βρει αντικαταστάτες. Η Τζόαν Κλαρκ, μεταπτυχιακή φοιτήτρια του Κέιμπριτζ, λύνει το σταυρόλεξο του Τούρινγκ αλλά οι γονείς της δεν της επιτρέπουν να εργαστεί ανάμεσα σε άνδρες κρυπτογράφους. Ο Τούρινγκ κανονίζει να εργαστεί και να μείνει με τις γυναίκες υπαλλήλους, οι οποίες παρακολουθούν τα μηνύματα του εχθρού.

Κατόπιν υπάρχει μία αναδρομή στο παρελθόν: Το 1927, ο νεαρός Τούρινγκ είναι δυστυχισμένος και καθόλου δημοφιλής στο οικοτροφείο. Αναπτύσσει μια φιλική σχέση με τον Κρίστοφερ Μόρκομ, ο οποίος προκαλεί το ενδιαφέρον του στην κρυπτογραφία και τον οποίο ο Τούρινγκ ερωτεύεται. Πριν ο Τούρινγκ καταφέρει να ομολογήσει την αγάπη του για αυτόν, ο Κρίστοφερ πεθαίνει απροσδόκητα από φυματίωση.

Πίσω στο Μπλέτσλεί Παρκ, η μηχανή του Τούρινγκ, την οποία ονομάζει "Κρίστοφερ", αρχίζει να κατασκευάζεται αλλά αδυνατεί να καθορίσει τις ρυθμίσεις μίας ημέρας της συσκευής Enigma εγκαίρως. Ο Ντένιστον δίνει εντολή να καταστραφεί, και ο Τούρινγκ απολύεται αλλά οι υπόλοιποι κρυπτογράφοι τον υπερασπίζονται, απειλώντας να αποχωρήσουν, αν ο Τούρινγκ φύγει. Αφού η Κλαρκ σχεδιάζει να φύγει προς επιθυμία των γονιών της, ο Τούρινγκ της κάνει πρόταση γάμου, την οποία δέχεται. Κατά τη διάρκεια του αρραβώνα τους, ο Τούρινγκ αποκαλύπτει την ομοφυλοφιλία του στον Κάιρνκρος, ο οποίος τον προειδοποιεί να το κρατήσει μυστικό. Αφού ακούει μια συζήτηση μιας υπαλλήλου σχετική με τα μηνύματα που λαμβάνει, ο Τούρινγκ έχει μια αποκάλυψη, συνειδητοποιώντας ότι μπορεί να προγραμματίσει το Κρίστοφερ να αποκωδικοποιήσει τα γράμματα σε κάθε λέξη, τα οποία ήδη ξέρει ότι υπάρχουν σε συγκεκριμένα μηνύματα. Αφού ρυθμίζει εκ νέου τη μηχανή, γρήγορα αυτή αρχίζει να αποκωδικοποιεί ένα μήνυμα και οι κρυπτογράφοι το γιορτάζουν. Ωστόσο, ο Τούρινγκ γρήγορα συνειδητοποιεί ότι δεν μπορούν να το αναφέρουν και να δράσουν σε κάθε αποκωδικοποιημένο μήνυμα γιατί οι Γερμανοί θα καταλάβουν ότι οι Σύμμαχοι έσπασαν τον Κωδικό Enigma και θα τον αναδιαμορφώσουν.

Την ίδια χρονική περίοδο, ο Τούρινγκ ανακαλύπτει ότι ο Κάιρνκρος είναι Σοβιετικός κατάσκοπος και έρχεται σε αντιπαράθεση μαζί του. Ο Κάιρνκρος απειλεί ότι θα αποκαλύψει την ομοφυλοφιλία του Τούρινγκ, αν αυτός αποκαλύψει το δικό του μυστικό. Όταν ο πράκτορας της ΜΙ-6, Στιούαρτ Μένζις κατηγορεί την Κλαρκ για κατασκοπεία, ο Τούρινγκ αποκαλύπτει ότι ο Κάιρνκρος είναι ο κατάσκοπος αλλά ο Μένζις του λέει ότι το γνωρίζει, καθώς και την πρόθεσή του να χρησιμοποιήσει τον Κάιρνκρος για να διαρρεύσει μηνύματα στους Σοβιετικούς προς όφελός τους. Ζητά από τον Τούρινγκ να τον βοηθήσει. Φοβούμενος για την ασφάλειά της, ο Τούρινγκ ζητά από την Κλαρκ να φύγει από το Μπλέτσλεϊ Παρκ και της λέει ότι είναι ομοφυλόφιλος. Μετά το τέλος του πολέμου, ο Μένζις λέει στους κρυπτογράφους να καταστρέψουν τα πάντα και τους συμβουλεύει να μην ξαναειδωθούν ποτέ και να μην πουν ποτέ και σε κανέναν για το τι έκαναν.

Τη δεκαετία του '50, ο Τούρινγκ καταδικάζεται για απρέπεια και αντί της ποινής φυλάκισης υποβάλλεται σε χημικό ευνουχισμό, ώστε να συνεχίσει το έργο του. Η Κλαρκ τον επισκέπτεται στο σπίτι του και παρατηρεί τη σωματική και ψυχική φθορά του. Του υπενθυμίζει το πώς το έργο του έσωσε ζωές, χρησιμοποιώντας τη φράση που ο Κρίστοφερ είπε κάποτε στον Τούρινγκ, και ο Τούρινγκ στην ίδια: "Μερικές φορές είναι οι άνθρωποι που κανείς δεν φαντάζεται ότι θα κάνουν τα πράγματα που κανένας δεν μπορεί να φανταστεί". Η ταινία τελειώνει λέγοντας ότι ο Τούρινγκ αυτοκτόνησε το 1954 σε ηλικία 41 ετών και ότι το 2013, η Βασίλισσα της Αγγλίας του έδωσε Βασιλική Χάρη και ότι η μηχανή του αποτέλεσε έμπνευση για το σχεδιασμό των σημερινών υπολογιστών.

Ηθοποιοί και χαρακτήρες

Παραγωγή

Πριν αναλάβει τον πρωταγωνιστικό ρόλο ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, η Warner Bros. αγόρασε το σενάριο, δίνοντας ένα φημολογούμενο επταψήφιο ποσό εξαιτίας του ενδιαφέροντος του Λεονάρντο ΝτιΚάπριο να υποδυθεί τον Τούρινγκ.[21][22][23][24] Τελικά, ο ΝτιΚάπριο αποχώρησε και τα δικαιώματα του σεναρίου επέστρεψαν στον σεναριογράφο.[25] Αρκετοί σκηνοθέτες είχαν ασχοληθεί με το πρότζεκτ κατά τη διάρκειά ανάπτυξής του, συμπεριλαμβανομένων και των Ρον Χάουαρντ και Ντέιβιντ Γέιτς.[26] Τον Δεκέμβριο του 2012, ανακοινώθηκε ότι ο Νορβηγός Μόρτεν Τίλντουμ ανέλαβε τη σκηνοθεσία, πραγματοποιώντας έτσι το αγγλόφωνο σκηνοθετικό του ντεμπούτο.[27] Τα γυρίσματα ξεκίνησαν στις 15 Σεπτεμβρίου 2013, στην Αγγλία, και πραγματοποιήθηκαν στο Σέρμπορν, το σχολείο που φοίτησε ο Τούρινγκ και στο Μπλέτσλεϊ Παρκ, όπου ο Τούρινγκ και οι συνάδελφοί του εργάστηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου. Άλλες τοποθεσίες που χρησιμοποιήθηκαν ήταν πόλεις της Αγγλίας όπως η Νίτλμπεντ και η Τσέσαμ. Σκηνές γυρίστηκαν επίσης στο Αεροδρόμιο Μπίσεστερ και στο Δικηγορικό Σύλλογο του Λονδίνου. Τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν στις 11 Νοεμβρίου 2013.[28] Η μηχανή που χρησιμοποιήθηκε στην ταινία είναι βασισμένη σε ένα αντίγραφο που βρίσκεται στο μουσείο του Μπλέτσλεϊ Παρκ. Η υπεύθυνη σχεδιασμού παραγωγής της ταινίας, Μαρία Ντζούρκοβιτς παραδέχτηκε, ωστόσο, ότι η ομάδα της έκανε τη μηχανή πιο κινηματογραφική, κάνοντάς την μεγαλύτερη και τους εσωτερικούς μηχανισμούς της πιο ορατούς.[29]

Η Weinstein Company αγόρασε την ταινία για 7 εκατομμύρια δολάρια τον Φεβρουάριο του 2014, το μεγαλύτερο ποσό που δόθηκε ποτέ για δικαιώματα διανομής στην Ευρωπαϊκή Αγορά Κινηματογράφου.[8] Η ταινία είναι, επίσης, αποδέκτης της Κινηματογραφικής Επιχορήγησης του Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Τραϊμπέκα, το οποίο χορηγεί στους σκηνοθέτες χρηματοδότηση και τους καθοδηγεί σε σχέση με καινοτόμες ταινίες που ασχολούνται με την επιστήμη, τα μαθηματικά και την τεχνολογία.[30] Ο τίτλος της ταινίας αναφέρεται στο ομότιτλο τεστ του Τούρινγκ, το οποίο ανέλυσε το 1950 στην εργασία του σχετική με την τεχνητή νοημοσύνη με τίτλο "Υπολογίζοντας τις Μηχανές και τη Νοημοσύνη".[31] Η εργασία του ξεκινούσε ως εξής: "Προτείνω να σκεφτούμε την ερώτηση 'Μπορούν οι μηχανές να σκεφτούν;' Η απάντηση θα πρέπει να ξεκινάει με τον ορισμό των λέξεων 'μηχανή' και 'σκέψη'". Ενώ στη συνέχεια προτείνει ένα παιχνίδι, ώστε να αποφύγει αυτούς τους δύσκολους ορισμούς, το οποίο ονομάζει το παιχνίδι της μίμησης.[32]

Μουσική

The Imitation Game: Original Motion Picture Soundtrack
Soundtrack από Αλεξάντρ Ντεσπλά
Κυκλοφορία24 Νοεμβρίου 2014
Ηχογράφηση2014
Μουσικό είδοςΟρχηστρικό
Διάρκεια51:08
ΔισκογραφικήSony Classical

Τον Ιούνιο του 2014 ανακοινώθηκε ότι ο Αλεξάντρ Ντεσπλά θα έγραφε πρωτότυπη μουσική για την ταινία.[33] Ο Ντεσπλά συνέθεσε και ενορχήστρωσε τη μουσική μέσα σε τρεις εβδομάδες.[34] Το σάουντρακ κυκλοφόρησε από τη Sony Classical στις 24 Νοεμβρίου 2014. Ηχογραφήθηκε από τη Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου στο Στούντιο του Άμπεϊ Ρόουντ στο Λονδίνο.[35] Η μουσική της ταινίας υπήρξε και προτεινόμενη για Όσκαρ Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής, το οποίο τελικά κατέληξε στη μουσική του Ξενοδοχείο Grand Budapest, του οποίου τη μουσική την έγραψε κι αυτή ο Ντεσπλά.

Track listing

  1. The Imitation Game - 2:37
  2. Enigma - 2:50
  3. Alan - 2:57
  4. U-boats - 2:12
  5. Carrots and Peas - 2:19
  6. Mission - 1:36
  7. Crosswords - 2:52
  8. Night Research - 1:39
  9. Joan - 1:45
  10. Alone with Numbers - 2:58
  11. The Machine Christopher - 1:57
  12. Running - 3:01
  13. The Headmaster - 2:27
  14. Decrypting - 2:01
  15. A Different Equation - 2:54
  16. Becoming a Spy - 4:08
  17. The Apple - 2:20
  18. Farewell to Christopher - 2:41
  19. End of War - 2:07
  20. Because of You - 1:36
  21. Alan Turing's Legacy - 1:56

Κυκλοφορία

Μάρκετινγκ

Μετά τη Βασιλική Χάρη που δόθηκε στον Τούρινγκ από την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου στις 24 Δεκεμβρίου 2013, οι δημιουργοί της ταινίας κυκλοφόρησαν την πρώτη επίσημη διαφημιστική φωτογραφία του Κάμπερμπατς στο ρόλο του Τούρινγκ δίπλα στη μηχανή την ίδια μέρα.[36][37] Την εβδομάδα της επετείου του θανάτου του Τούρινγκ τον Ιούνιο 2014, το περιοδικό Entertainment Weekly κυκλοφόρησε δύο νέες φωτογραφίες με τους χαρακτήρες που υποδύθηκαν οι Κίρα Νάιτλι, Μάθιου Γκουντ, Μάθιου Μπιρντ και Άλεν Λιτς.[38] 102 χρόνια μετά τη γέννηση του Τούρινγκ στις 23 Ιουνίου το περιοδικό Empire κυκλοφόρησε δύο φωτογραφίες με τους Μαρκ Στρονγκ και Τσαρλς Ντανς υποδυόμενοι τους χαρακτήρες τους. Διαφημιστικές φωτογραφίες τραβήχτηκαν από το φωτογράφο Τζακ Ίνγκλις, ο οποίος είχε φωτογραφήσει τον Κάμπερμπατς για την ταινία Κι ο Κλήρος Έπεσε στον Σμάιλι (Tinker Tailor Soldier Spy, 2011).[39]

Οι εκδοτικοί τύποι Princeton University Press και Vintage Books κυκλοφόρησαν εκ νέου εκδόσεις της βιογραφίας Alan Turing: The Enigma του Άντριου Χότζες το Σεπτέμβριο του 2014.[40] Το πρώτα βρετανικά και αμερικανικά τρέιλερ κυκλοφόρησαν στις 22 Ιουλίου 2014.[41] Η διεθνής πρώτη αφίσα κυκλοφόρησε στις 18 Σεπτεμβρίου 2014 με το tagline "Το αληθινό αίνιγμα ήταν ο άνδρας που έσπασε τον κώδικα" (The true enigma was the man who cracked the code).[42] Η επίσημη ιστοσελίδα της ταινίας theimitationgamemovie.com επιτρέπει στους επισκέπτες να ξεκλειδώσουν αποκλειστικό υλικό λύνοντας σταυρόλεξα που έφτιαξε ο Τούρινγκ.[43] Η Google που ήταν ο σπόνσορας της πρεμιέρας της ταινίας στη Νέα Υόρκη προκήρυξε διαγωνισμό με τον τίτλο "The Code-Cracking Challenge" στις 23 Νοεμβρίου 2014. Ήταν ένας διαγωνισμός ικανοτήτων όπου οι συμμετέχοντες έπρεπε να σπάσουν έναν κώδικα που έφτιαξε η Google. Τα βραβεία δόθηκαν στον συμμετέχοντα που έσπασε τον κώδικα γρηγορότερα.[44] Στις 27 Νοεμβρίου 2014, μετά την κυκλοφορία της ταινίας στις Ηνωμένες Πολιτείες, η εφημερίδα The New York Times αναδημοσίευσε το πρωτότυπο σταυρόλεξο του 1942 από την εφημερίδα The Daily Telegraph, το οποίο χρησιμοποιήθηκε στη στρατολόγηση κρυπτογράφων στο Μπλέτσλεϊ Παρκ κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.[45]

Η Weinstein Company ξεκίνησε μια online καμπάνια στις 2 Ιανουαρίου 2015, στην οποία ηγέτες του τομέα της τεχνολογίας, του στρατού, της ακαδημαϊκής κοινότητας και LGBTQ ομάδες (όλοι επηρεασμένοι από τη ζωή και τα επιτεύγματα του Τούρινγκ) έκαναν δηλώσεις για την προώθηση της ταινίας καθώς και της κληρονομιάς του Τούρινγκ. Η Διευθύνων Σύμβουλος της Yahoo! Μαρίζα Μάιερ, ο Διευθύνων Σύμβουλος της Netflix Ριντ Χέιστινγκς, ο Πρόεδρος της Google Έρικ Σμιντ, ο Διευθύνων Σύμβουλος του Twitter Ντικ Κόστολο, ο συνιδρυτής της PayPal Μαξ Λέβτσιν, ο Διευθύνων Σύμβουλος του YouTube Σούζαν Γουοτζσίκι και ο ιδρυτής της Wikipedia Τζίμι Γουέιλς όλοι έκαναν δηλώσεις προς τιμήν του Τούρινγκ. Δηλώσεις έκαναν επίσης ηγέτες του ΛΟΑΤ, ανάμεσά τους ο Προέδρος Εκστρατείας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Τσαντ Γκρίφιν και η Διευθύνων Σύμβουλος της ΛΟΑΤ Σάρα Κέιτ Έλις καθώς και στρατιωτικοί ηγέτες όπως ο Υπουργός Άμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών Ρόμπερτ Γκέιτς.[46][47][48]

Κινηματογραφική κυκλοφορία

Η ταινία έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο 41ο Telluride Film Festival, στο Κολοράντο, τον Αύγουστο του 2014, ενώ έπαιξε και στο 39ο Διεθνές Φεστιβάλ Τορόντο, τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου.[49] Η ευρωπαϊκή πρεμιέρα της ταινίας έγινε στο 58ο BFI London Film Festival, τον Οκτώβριο του 2014.[50][51] Αρχής γενομένης της 28ης Νοεμβρίου, ξεκίνησε μία περιορισμένη προβολή της ταινίας στις ΗΠΑ. Εντούτοις, η πρεμιέρα του στις αίθουσες των κινηματογράφων έγινε στις 14 Νοεμβρίου του 2014, στο Ηνωμένο Βασίλειο.[21]

Home media

Το The Imitation Game κυκλοφόρησε στις 31 Μαρτίου του 2015, στις ΗΠΑ, σε δύο φορμάτ: σε δίσκο DVD και σε δίσκο Blu-ray.[52]

Αποδοχή

Box office

Με προϋπολογισμό 14.000.000 δολάρια[53], η ταινία Το Παιχνίδι της Μίμησης κυκλοφόρησε σε περιορισμένο κύκλωμα αιθουσών και έκανε άνοιγμα τριημέρου στην 8η θέση με 7,9 εκατομμύρια δολάρια[10] με τις συνολικές εισπράξεις στο αμερικανικό box office να ανέρχονται στα 91,1 εκατομμύρια δολάρια. Στο Ηνωμένο Βασίλειο άνοιξε στη 2η θέση με 4,2 εκατομμύρια δολάρια ενώ τα συνολικά έσοδα έφτασαν τα 23,7 εκατομμύρια δολάρια.[54] Στον υπόλοιπο κόσμο συγκέντρωσε 142,4 εκατομμύρια δολάρια.[10] Παγκοσμίως απέφερε 233,5 εκατομμύρια δολάρια.[10]

Κριτικές

Ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς στην πρεμιέρα της ταινίας στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο το Σεπτέμβριο του 2014

Η ταινία δέχτηκε μεγάλη καλλιτεχνική αναγνώριση, με τους κριτικούς συγκεκριμένα να επαινούν την ερμηνεία του Μπένεντικτ Κάμπερμπατς.[55] Η εφημερίδα The New York Observer έγραψε "μία από τις σημαντικότερες ιστορίες του τελευταίου αιώνα είναι μία από τις σπουδαιότερες ταινίες του 2014"[56] ενώ η βρετανική εφημερίδα The Independent έδωσε μια κριτική πέντε αστέρων αποκαλώντας την ταινία "Η Καλύτερη Βρετανική Ταινία της χρονιάς".[57] Η εφημερίδα New York Post περιέγραψε την ταινία "εξονυχιστικά συναρπαστική ταινία Όσκαρ διαμετρήματος" και ο κριτικός Τζέιμς Ρόσι είπε ότι η ταινία είναι "δυνατή, θριαμβευτική και τραγική".[58] Το περιοδικό Empire περιέγραψε την ταινία ως ένα "σπουδαίο θρίλερ" και το Glamour τη χαρακτήρισε ως "στιγμιαία κλασική".[59][60] Το περιοδικό Variety πρόσθεσε ότι η ταινία είναι "όμορφα γραμμένη, κομψά τοποθετημένη και καυστικά ερμηνευόμενη".[61] Ο κριτικός Σκοτ Φούντας δήλωσε ότι "η ταινία είναι αναμφισβήτητα δυνατή στον τομέα του πως ένα λαμπρό αστέρι καίγεται πολύ σύντομα και της συχνά αναξιοπρεπής τύχης που έχουν όσοι τολμούν να εξοργίζονται με τους καθιερωμένους κανόνες της κοινωνίας".[62] Ο κριτικός Λέοναρντ Μάλτιν έγραψε ότι η ταινία "έχει ένα ιδανικό καστ με κάθε ρόλο να είναι στην τελειότητα". Επιπλέον, έπαινος δόθηκε στην ερμηνεία της Κίρα Νάιτλι, στο μοντάζ του Γουίλιαμ Γκόλντενμπεργκ, στη μουσική του Ντεσπλά, στη φωτογραφία του Όσκαρ Φόρα και στο σχεδιασμό παραγωγής της Μαρίας Ντζούρκοβιτς.[63]

Το περιοδικό TIME κατέταξε την ερμηνεία του Κάμπερμπατς στην πρώτη θέση των 10 κορυφαίων ερμηνειών του 2014, με τον κριτικό Ρίτσαρντ Κόρλις να αποκαλεί την ερμηνεία του Κάμπερμπατς "ο πιο παράξενος, ολοκληρωμένος, ο πιο "Κάμπερμπατς" χαρακτήρας μέχρι τώρα... δεν παίζει τον Τούρινγκ τόσο πολύ όσο ζει μέσα του, γενναία και με κατανόηση αλλά χωρίς διαμεσολάβηση".[64][65] Η εφημερίδα Los Angeles Times κήρυξε τον Τούρινγκ "ο ρόλος της καριέρας του Κάμπερμπατς"[66], ενώ οι The New York Times έγραψαν ότι είναι "ένα από τα ωραιότερα δείγματα υποκριτικής του κινηματογράφου".[67] Το περιοδικό Rolling Stone έγραψε ότι ο ηθοποιός "δίνει μια εκρηκτική, συναισθηματική περίπλοκη ερμηνεία" ενώ ο κριτικός Κλέιτον Ντέιβις δήλωσε ότι "είναι μια ερμηνεία που θα αφήσει εποχή... αποδεικνύοντας ότι είναι ένας από του καλύτερους ηθοποιούς που εργάζονται σήμερα."[68][69] Το Variety έγραψε για την ερμηνεία του Κάμπερμπατς "αριστουργηματική... παρακολουθείς ένα θαύμα" ενώ το BBC τη χαρακτήρισε "συναισθηματικά προσαρμοσμένη στην τελειότητα".[70] Το περιοδικό Time Out έγραψε "είναι μια χειμαρρώδης ερμηνεία του Κάμπερμπατς: θα αποκρυπτογραφήσετε τη δουλειά του πολύ μετά τους τίτλους τέλους".[71] Η εφημερίδα USA Today έγραψε ότι "είναι η λεπτή, στοιχειωτική ερμηνεία του Κάμπερμπατς που αφήνει τη μεγαλύτερη εντύπωση".[72] Το Hollywood Reporter έγραψε ότι "το αναμφισβήτητο highlight της ταινίας είναι ο Κάμπερμπατς, του οποίου το χάρισμα, αφοπλιστικά διαμορφωμένο από εκκεντρικότητες, είναι το ταλέντο να υποδεικνύει ένα μυαλό που δεν βρίσκεται ποτέ σε κατάσταση ηρεμίας και έχει την ικανότητα να υποδύεται ταυτόχρονα τη φυσική παραξενιά και την ελκυστικότητα που συνδυασμένες δημιουργούν ένα αξιόπιστο πορτραίτο μιας ιδιοφυΐας".[73][74] Ο κριτικός Ρότζερ Φρίντμαν έγραψε στο τέλος της κριτικής του ότι "Ο Κάμπερμπατς μπορεί να είναι ότι κοντινότερο έχουμε σε έναν αληθινό απόγονο του Σερ Λόρενς Ολίβιε".[75]

Η εφημερίδα The Guardian αν και επαίνεσε τις ερμηνείες των Κάμπερμπατς και Νάιτλι, έγραψε ότι "η ταινία είναι πολύ στερεότυπη και προσπαθεί να διασφαλίσει ότι πέρασε το μήνυμά της για τη διαφορετικότητα".[76] Η εφημερίδα The Telegraph έγραψε ότι "είναι μια ταινία σχετικά με μια ανθρώπινη αριθμομηχανή η οποία αισθάνεται... υπερβολικά υπολογισμένη".[77] Μερικοί κριτικοί επίσης εξέφρασαν ανησυχίες σχετικά με την έλλειψη σκηνών σεξ στην ταινία για να επισημάνουν την ομοφυλοφιλία του Τούρινγκ.[78] Ο Βρετανός ιστορικός Άλεξ βον Τάνζελμαν, γράφοντας στη Guardian το Νοέμβριο του 2014, επισήμανε πολλές ιστορικές ανακρίβειες που είχε η ταινία, λέγοντας: "Ιστορικά, η ταινία είναι ένα αλλοιωμένο χάος σε μια σωρό από αδιάσπαστους κώδικες".[79] Ο δημοσιογράφος Κρίστιαν Κάριλ επίσης βρήκε αρκετές ιστορικές ανακρίβειες, περιγράφοντας την ταινία ως "μια παράξενη αποχώρηση από την ιστορία".[80] Το περιοδικό Slate σύγκρινε την ταινία με τη βιογραφία που βασίστηκε, γράφοντας "Ανακάλυψα ότι η ταινία παίρνει τεράστιες ελευθερίες σε σχέση με την πρώτη ύλη της, προσθέτοντας διαμάχη εκεί που δεν υπήρξε, εφευρίσκοντας εντελώς πλασματικούς χαρακτήρες, αλλάζοντας τη χρονολογική σειρά των γεγονότων και παραποιώντας τη φύση της δουλειάς του Τούρινγκ στο Μπλέτσλεϊ Παρκ".[81] Το περιοδικό Science News έγραψε "όπως και άλλες τόσες χολιγουντιανές βιογραφίες, παίρνει κάποιες μεγάλες καλλιτεχνικές άδειες, οι οποίες είναι απογοητευτικές επειδή η πραγματική ιστορία του Τούρινγκ είναι τόσο συναρπαστική".[82]

Οικογένεια Τούρινγκ

Παρά τις πρώτες επιφυλάξεις, η ανιψιά του Τούρινγκ, Ίνα Πέιν είπε στον Άλαν Μπέσγουικ του BBC Radio Manchester ότι "η ταινία τίμησε πραγματικά τον θείο μου" αφού παρακολούθησε την ταινία στο Κινηματογραφικό Φστιβάλ του Λονδίνου τον Οκτώβριο του 2014. Στην ίδια συνέντευξη, ο ανιψιός του Τούρινγκ, Ντέρμοτ Τούρινγκ δήλωσε ότι ο Κάμπερμπατς "είναι η τέλεια επιλογή.... δεν θα μπορούσα να σκεφτώ κάποιον καλύτερο". Ο Τζέιμς Τούρινγκ, ανιψιός του Τούρινγκ, είπε ότι "ο Κάμπερμπατς ξέρει πράγματα που εγώ δεν γνώριζα ποτέ πριν. Η γνώση που έχει για τον Άλαν είναι εκπληκτική".[83]

Κοινωνική δράση

Στις 23 Ιανουαρίου 2015, ο ακτιβιστής Στίβεν Φράι μαζί με τον Χάρβεϊ Γουάινστιν και τον Μπένεντικτ Κάμπερμπατς ξεκίνησαν μια εκστρατεία για να χορηγηθεί χάρη σε 49.000 ομοφυλόφιλους άνδρες, οι οποίοι καταδικάστηκαν βάσει του ίδιου νόμου που οδήγησε τον Τούρινγκ σε χημικό ευνουχισμό. Ο Φράι δήλωσε: "Ήταν σωστό στον Άλαν Τούρινγκ να δοθεί χάρη επειδή ήταν μια ιδιοφυΐα όταν περίπου 50 με 70 χιλιάδες άλλοι άνδρες φυλακίστηκαν, ευνουχίστηκαν χημικά, καταστράφηκαν οι ζωές τους ή όντως αυτοκτόνησαν εξαιτίας των νόμων που έκαναν τον Τούρινγκ να υποφέρει; Υπάρχει μια γενική αίσθηση ότι αν σε αυτόν χορηγηθεί χάρη, τότε ίσως το ίδιο πρέπει να ισχύσει και για τους υπόλοιπους άνδρες, τα ονόματα των οποίων καταστράφηκαν στη διάρκεια της ζωής τους, αλλά που έχουν ακόμα οικογένειες. Ήταν ένας σκληρός, κακόβουλος και τρομακτικός νόμος και ένας νόμος που επέτρεψε τόσο εκβιασμό και τόση δυστυχία και τόση αγωνία. Ο Τούρινγκ στέκεται ως μια συμβολική φιγούρα της δικής του εποχής όπως στεκόταν και ο Όσκαρ Γουάιλντ."[84]

Ο Κάμπερμπατς τάχθηκε υπέρ της χορήγησης βασιλικής χάρης στους ομοφυλόφιλους άνδρες που καταδικάστηκαν από τους νόμους του Ηνωμένου Βασιλείου για ομοφυλοφιλικές πράξεις λέγοντας: "Ο Άλαν Τούρινγκ όχι μόνο διώχθηκε, αλλά αναμφισβήτητα πείστηκε να δώσει τέλος στη ζωή του, από μία κοινωνία που τον αποκάλεσε εγκληματία επειδή απλά αναζήτησε την αγάπη που άξιζε, όπως όλοι οι άνθρωποι αξίζουν. 60 χρόνια μετά, η ίδια κυβέρνηση, ισχυρίστηκε ότι τον 'συγχώρεσε' δίνοντάς του χάρη. Αυτό το βρίσκω λυπηρό, επειδή οι πράξεις του Τούρινγκ δεν χρειάζονταν συγχώρεση - οι δικές τους όμως ναι - και οι άλλοι 49.000 άνδρες που διώχθηκαν ποινικά αξίζουν το ίδιο."[85] Ο Τσαντ Γκρίφιν, πρόεδρος της Εκστρατείας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Campaign) πρόσφερε την υποστήριξή του λέγοντας: "Πάνω από 49.000 ομοφυλόφιλοι άνδρες και γυναίκες διώχθηκαν ποινικά στην Αγγλία κάτω από τον ίδιο νόμο. Στον Τούρινγκ χορηγήθηκε χάρη από την Βασίλισσα Ελισάβετ Β' το 2013. Στους υπόλοιπους όμως όχι. Τιμήστε την ταινία. Τιμήστε αυτόν τον άνδρα. Και τιμήστε την κίνηση να δικαιωθούν οι υπόλοιποι 49.000."[86] Την καμπάνια υποστήριξαν επίσης ο ακτιβιστής Πίτερ Τάτσελ, το λάιφσταϊλ γκέι περιοδικό Attitude και άλλες φιγούρες υψηλού προφίλ της γκέι κοινότητας.[87]

Διαμάχη

Κατά τη διάρκεια παραγωγής της ταινίας, υπήρξε αρνητική κριτική σχετικά με την υποβάθμιση της ομοφυλοφιλίας του Τούρινγκ,[88] συγκεκριμένα καταδικάζοντας τη σχέση του με τη στενή του φίλη και αρραβωνιαστικιά Τζόαν Κλαρκ. Ο Χότζες, συγγραφέας της βιογραφίας που βασίστηκε η ταινία είπε για το σενάριο ότι έχει δώσει παραπάνω έμφαση στη σχέση του με τη Τζόαν απ' ό,τι πραγματικά υπήρχε.[89][90][91][92] Η ανιψιά του Τούρινγκ πιστεύει ότι η Νάιτλι κακώς πήρε το ρόλο της Κλαρκ, την οποία περιέγραψε ως μάλλον απλή.[93]

Μιλώντας στο Empire, ο σκηνοθέτης Μόρτεν Τίλντουμ εξέφρασε την απόφασή του να αναλάβει το πρότζεκτ: "Είναι μια τόσο περίπλοκη ιστορία. Ήταν το στοιχείο των γκέι δικαιωμάτων, αλλά επίσης το πως οι ιδέες του Τούρινγκ έμειναν κρυφές και πόσο απίστευτα σημαντική ήταν η δουλειά του κατά τη διάρκεια του πολέμου, για την οποία ποτέ δεν πήρε τα εύσημα".[39] Σε μια συνέντευξή του στο GQ UK, ο ηθοποιός Μάθιου Γκουντ δήλωσε ότι "Το σενάριο εστιάζει στη ζωή του Τούρινγκ και πως ως έθνος τον γιορτάσαμε ως ήρωα ευνουχίζοντάς τον χημικά επειδή ήταν ομοφυλόφιλος".[94] Επιπλέον, οι παραγωγοί της ταινίας επίσημα δήλωσαν: "Δεν υπάρχει - και δεν υπήρξε ποτέ - μια εκδοχή του σεναρίου όπου ο Άλαν Τούρινγκ δεν είναι ομοφυλόφιλος και ούτε συμπεριλάβαμε ποτέ φανταστικές σκηνές σεξ".[95] Τον Ιανουάριο του 2015 σε συνέντευξή του στην εφημερίδα The Huffington Post, ως απάντηση για τα παράπονα σχετικά με το επίπεδο ιστορικής ακρίβειας της ταινίας, ο σεναριογράφος Γκράχαμ Μουρ είπε: "Όταν χρησιμοποιείς τη γλώσσα του 'ελέγχω τα γεγονότα' για να μιλήσεις για μια ταινία, νομίζω ότι παρεξηγείς το πως λειτουργεί η τέχνη. Δεν ελέγχεις τα γεγονότα στον πίνακα 'Water Lilies' του Μονέ. Δεν μοιάζουν έτσι τα νούφαρα αλλά έτσι είναι η αίσθηση του να βιώνεις πως τα νούφαρα αισθάνονται. Αυτός είναι ο στόχος του πίνακα".[96] Στην ίδια συνέντευξη, ο σκηνοθέτης Τίλντουμ δήλωσε: "Πολλές ιστορικές ταινίες μερικές φορές μοιάζουν με σελίδα της Wikipedia στην οθόνη, σαν να απαγγέλεις 'και μετά έκανε αυτό, και μετά αυτό και μετά κάτι άλλο' - μοιάζει με συλλογή με τις μεγαλύτερες επιτυχίες. Θέλαμε η ταινία να έχει συναίσθημα και πάθος. Ο στόχος μας ήταν να σας δώσουμε 'Πώς είναι ο Άλαν Τούριγκ; Ποια είναι η ιστορία του; Πώς είναι να είσαι ο Άλαν Τούρινγκ; Μπορούμε να δημιουργήσουμε την εμπειρία του Τούρινγκ για να ένα κοινό βασισμένη στη ζωή του;'"[96]

Ακρίβεια

Όπως οι περισσότερες ταινίες που βασίζονται σε ιστορικά γεγονότα, η ταινία Το Παιχνίδι της Μίμησης δέχτηκε κριτική για ανακρίβειες σχετικά με γεγονότα και ανθρώπους που απεικονίζει.

Ιστορικά γεγονότα

Η ανακατασκευασμένη μηχανή του Τούρινγκ, η οποία στην ταινία ονομάζεται Κρίστοφερ, στο μουσείο του Μπλέτσλεϊ Παρκ

Στην ταινία, η εργασία που γινόταν στο Μπλέτσλεϊ Παρκ ήταν η προσπάθεια μιας μικρής ομάδας κρυπτογράφων οι οποίοι αντιμετωπίζουν εμπόδια στα πρώτα χρόνια του πολέμου μέχρι μια ξαφνική σημαντική ανακάλυψη που τους επέτρεψε να σπάσουν τον Κωδικό Enigma. Στην πραγματικότητα πρόοδος επιτεύχθηκε από την αρχή του πολέμου το 1939 και χιλιάδες άνθρωποι δούλευαν στο πρότζεκτ μέχρι το τέλος του πολέμου το 1945. Κατά τη διάρκεια του πολέμου υπήρξαν ανακαλύψεις και προβλήματα όταν το σχέδιο ή η χρήση των γερμανικών μηχανών Enigma άλλαξαν και οι κρυπτογράφοι στο Μπλετσλεϊ Παρκ έπρεπε να προσαρμοστούν.[80] Ανακριβής είναι και η ονομασία της μηχανής ως "Κρίστοφερ" από τον παιδικό φίλο του Τούρινγκ. Στην πραγματικότητα, η ηλεκτρομηχανική μηχανή ονομαζόταν "Bombe". Ο Πολωνός κρυπτογράφος Μάριαν Ρεγιέβσκι σχεδίασε μια μηχανή το 1938 και την ονόμασε "bomba kryptologiczna" η οποία εκμεταλλευόταν μια ειδική αλλά προσωρινή αδυναμία στις γερμανικές διαδικασίες λειτουργίας. Μια νέα μηχανή με διαφορετική στρατηγική σχεδιάστηκε από τον Τούρινγκ (με μια σημαντική συμβολή από τον μαθηματικό Γκόρντον Γουέλτσμαν, που δεν αναφέρθηκε στην ταινία) το 1940. Περισσότερες από 200 βρετανικές Bombes κατασκευάστηκαν κάτω από την επίβλεψη του Χαρολντ Κιν της βρετανικής εταιρίας ΒΤΜ.[81][79]

Σε μια σκηνή της ταινίας η ομάδα κρυπτογράφων αποφασίζει να μην χρησιμοποιήσει τους σπασμένους κώδικες για να σταματήσει μια γερμανική εισβολή σε μία φάλαγγα στην οποία υπηρετεί ο αδερφός ενός εκ των κρυπτογράφων (Πίτερ Χίλτον), με σκοπό να κρύψουν το γεγονός ότι κατάφεραν να σπάσουν τον Κωδικό Enigma. Στην πραγματικότητα, ο Χίλτον δεν είχε αδερφό και αποφάσεις σχετικές με το πότε και αν θα χρησιμοποιούσαν δεδομένα μυστικών πληροφοριών παίρνονταν από πολύ υψηλότερα διοικητικά επίπεδα.[81] Η σκηνή όπου ο Τούρινγκ γράφει γράμμα στον Τσώρτσιλ με σκοπό να πάρει τον έλεγχο της ομάδας και να πάρει τη χρηματοδότηση για τη μηχανή αποκρυπτογράφησης. Στην πραγματικότητα ο Τούρινγκ μαζί με άλλους συναδέρφους, συμπεριλαμβανομένου και του Χιου Αλεξάντερ, έγραψαν το γράμμα στον Τσώρτσιλ σε μια προσπάθειά τους να σταλούν περισσότεροι διοικητικοί πόροι στο Μπλέτσλεϊ Παρκ, κάτι που ο Τσώρτσιλ αμέσως ενέκρινε.[81] Άλλη μια ιστορική ανακρίβεια είναι η εμφάνιση του αεροσκάφους Dornier Do 17 να εκτελεί μια αναγνωριστική αποστολή εναντίον των Συμμάχων. Στην πραγματικότητα, τα Do 17 είχαν πολύ μικρή εμβέλεια για να εκτελέσουν αναγνωριστική αποστολή στον Ατλαντικό. Ο ρόλος αυτός εκτελούταν από αεροσκάφη μεγάλου βεληνεκούς όπως το Focke-Wulf Fw 200 Condor.

Η προσωπικότητα του Τούρινγκ και η προσωπική ζωή του

Υπήρξε μια υπερβολή στις κοινωνικές δυσκολίες του Τούρινγκ σε βαθμό η ταινία να τον απεικονίζει με σύνδρομο Άσπεργκερ ή ότι άγγιζε το φάσμα του αυτισμού. Ενώ αρκετοί συγγραφείς και ερευνητές έχουν προσπαθήσει να δώσουν μια τέτοια διάγνωση στον Τούριγκ[97] και αληθεύει ότι είχε κάποιες εκκεντρικότητες, η σχεδόν απεικόνιση του Τούρινγκ με σύνδρομο Άσπεργκερ - ένας διανοούμενος σνομπ χωρίς φίλους, καμία αίσθηση του πως να συνεργαστεί με άλλους και καμία κατανόηση του χιούμορ - φέρει μικρή σχέση με τον πραγματικό Τούριγκ, ο οποίος είχε φίλους, είχε θεωρηθεί ότι είχε αίσθηση του χιούμορ και είχε καλές σχέσεις με τους συνάδερφούς του.[98][80][99] Αμφισβητίσημες είναι και οι σκηνές σχετικά με τον παιδικό φίλο του Τούρινγκ, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων στις οποίες ο Τούρινγκ έμαθε για την αρρώστια και το θάνατο του Κρίστοφερ Μόρκομ.[81][79] Η σύλληψη του Τούρινγκ το 1951 και ο ντετέκτιβ που τον υποπτευόταν ως Ρώσο κατάσκοπο μέχρι την κατάθεση του Τούρινγκ όπου ομολογεί την ιστορία του ως κρυπτογράφος καθώς και την ομοφυλοφιλία του. Στην πραγματικότητα η σύλληψη του Τούρινγκ έγινε το 1952. Ο ντετέκτιβ καθώς και η κατάθεση που του έδωσε ο Τούρινγκ είναι όλα πλασματικά. Ο Τούρινγκ ερευνήθηκε για την ομοφυλοφιλία του μετά από μια διάρρηξη που έγινε στο σπίτι του και ποτέ δεν ερευνήθηκε για κατασκοπεία.[79]

Η ασάφεια ότι ο χημικός ευνουχισμός που υπέστη ο Τούρινγκ τον έκανε ανίκανο να σκεφτεί καθαρά ή να εργαστεί. Παρά τη σωματική αδυναμία και τις αλλαγές στο σώμα του Τούρινγκ, εκείνη την περίοδο έκανε καινοτόμο δουλειά πάνω στη μαθηματική βιολογία, εμπνευσμένη από τις αλλαγές που πάθαινε το σώμα του εξαιτίας του χημικού ευνουχισμού.[80][81] Η επίσκεψη της Κλαρκ στο σπίτι του Τούρινγκ στο τέλος της ταινίας. Δεν υπάρχει καμία καταγραφή της Κλαρκ να επισκέπτεται την κατοικία του Τούριγκ παρ' όλο που κράτησαν επαφή μετά τον πόλεμο και την ενημέρωσε σχετικά με την επικείμενη δίκη του για απρέπεια.[81] Η ταινία δηλώνει ότι ο Τούρινγκ αυτοκτόνησε μετά από ένα χρόνο ορμονοθεραπείας. Στην πραγματικότητα, ο θάνατος του Τούρινγκ είναι θέμα πολλών συζητήσεων. Η περίοδος του χημικού του ευνουχισμού τελείωσε δεκατέσσερις μήνες πριν το θάνατό του. Η επίσημη έρευνα για το θάνατό του έβγαλε το πόρισμα ότι αυτοκτόνησε αφού έφαγε ένα μήλο με κυάνιο. Ο βιογράφος του Τούρινγκ, Άντριου Χότζες πιστεύει ότι ο θάνατός του ήταν πράγματι αυτοκτονία, αναπαριστώντας το δηλητηριασμένο μήλο από τη Χιονάτη, το αγαπημένο παραμύθι του Τούρινγκ, με μια σκόπιμη ασάφεια έτσι ώστε η μητέρα του να ερμηνεύσει το θάνατό του ως ατύχημα. Ωστόσο, ο Τζακ Κόπλαντ, συντάκτης του έργου του Τούρινγκ και Διευθυντής των Αρχείων του Τούρινγκ για την Ιστορία των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, πιστεύει ότι ο θάνατος του Τούρινγκ μπορεί να ήταν και τυχαίος, που προκλήθηκε από τις αναθυμιάσεις κυανίου που παράχθηκαν από ένα πείραμα στο διπλανό δωμάτιο και ότι η έρευνα του ιατροδικαστή δεν διεξήχθη σωστά.[81][100]

Προσωπικότητες και ενέργειες άλλων χαρακτήρων

Η απεικόνιση του Διοικητή Ντένιστον ως αυστηρό αξιωματικό, δεσμευμένο με στρατιωτική σκέψη και πρόθυμο να σταματήσει τη λειτουργία της αποκρυπτογραφικής μηχανής όταν αυτή αποτυγχάνει να δώσει αποτελέσματα. Τα εγγόνια του Ντένιστον δήλωσαν ότι η ταινία παίρνει μια αδικαιολόγητη αλλαγή στη μνήμη του παππού τους δείχνοντάς τον ως έναν άνθρωπο που εμποδίζει το έργο του Τούρινγκ. Είπαν ότι ο παππούς τους είχε μια εντελώς διαφορετική ιδιοσυγκρασία από αυτή που έδειξε η ταινία και υποστήριζε πλήρως τη δουλειά των κρυπτογράφων.[81][101] Δεν υπάρχει καμία καταγραφή αλληλεπίδρασης μεταξύ των Τούρινγκ και Ντένιστον, όπως απεικονίζει η ταινία. Ο Τούρινγκ είχε πάντα το σεβασμό των άλλων και θεωρούνταν ένας από τους καλύτερους κρυπτογράφους στο Μπλέτσλεϊ Παρκ.[81] Η επαφή του με το Στούαρτ Μένζις, επικεφαλής της Μυστικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Δεν υπάρχει καμία καταγραφή όπου ο Τούρινγκ ήρθε σε επαφή με τον Μένζις όσο καιρό βρισκόταν στο Μπλέτσλεϊ Παρκ.[81] Το μέρος της πλοκής της ταινίας σχετικά με την κατασκοπεία και το συνάδερφο του Τούρινγκ, Τζον Κάιρνκρος. Οι Τούρινγκ και Κάιρνκρος δούλευαν σε διαφορετικά τμήματα στο Μπλέτσλεϊ Παρκ και δεν υπάρχουν στοιχεία ότι γνωρίστηκαν ποτέ.[80][81] Ο ιστορικός βον Τάνζελμαν εκνευρίστηκε από αυτή την πλοκή (στην οποία ο Τούρινγκ εκβιάστηκε να μην αποκαλύψει τον Κάιρνκρος ως κατάσκοπο), γράφοντας: "Η δημιουργική άδεια είναι ένα πράγμα αλλά να συκοφαντείς τη φήμη ενός σπουδαίου άνδρα - ενώ αποδέχεσαι την άσχημη προκατάληψη της δεκαετίας του '50 ότι οι ομοφυλόφιλοι άνδρες αποτελούσαν αυτομάτως κίνδυνο ασφαλείας - είναι άλλο θέμα."[79]

Βραβεία & Υποψηφιότητες

Βραβείο Κατηγορία Υποψήφιος Αποτέλεσμα
Όσκαρ[11] Καλύτερη Ταινία Υποψηφιότητα
Σκηνοθεσία Μόρτεν Τίλντουμ Υποψηφιότητα
Διασκευασμένο Σενάριο Γκράχαμ Μουρ Νίκη
Α' Ανδρικού Ρόλου Μπένεντικτ Κάμπερμπατς Υποψηφιότητα
Β' Γυναικείου Ρόλου Κίρα Νάιτλι Υποψηφιότητα
Μοντάζ Γουίλιαμ Γκόλντενμπεργκ Υποψηφιότητα
Μουσική Αλεξάντρ Ντεσπλά Υποψηφιότητα
Σχεδιασμός Παραγωγής Μαρία Ντζούρκοβιτς & Τατιάνα Μακντόναλντ Υποψηφιότητα
Χρυσές Σφαίρες[13] Καλύτερη Ταινία - Δράμα Υποψηφιότητα
Σενάριο Γκράχαμ Μουρ Υποψηφιότητα
Α' Ανδρικού Ρόλου - Δράμα Μπένεντικτ Κάμπερμπατς Υποψηφιότητα
Β' Γυναικείου Ρόλου Κίρα Νάιτλι Υποψηφιότητα
Μουσική Αλεξάντρ Ντεσπλά Υποψηφιότητα
BAFTA[12] Καλύτερη Ταινία Υποψηφιότητα
Καλύτερη Βρετανική Ταινία Υποψηφιότητα
Διασκευασμένο Σενάριο Γκράχαμ Μουρ Υποψηφιότητα
Α' Ανδρικού Ρόλου Μπένεντικτ Κάμπερμπατς Υποψηφιότητα
Β' Γυναικείου Ρόλου Κίρα Νάιτλι Υποψηφιότητα
Μοντάζ Γουίλιαμ Γκόλντενμπεργκ Υποψηφιότητα
Σχεδιασμός Παραγωγής Μαρία Ντζούρκοβιτς & Τατιάνα Μακντόναλντ Υποψηφιότητα
Σχεδιασμός Κοστουμιών Σάμι Σέλντον Ντίφερ Υποψηφιότητα
Ήχος Τζον Μίντγκλεϊ, Λι Γουόλπολ, Στούαρτ Χίλικερ & Μάρτιν Τζένσεν Υποψηφιότητα
Screen Actors Guild Awards[14] Καλύτερη Ανδρική Ερμηνεία σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς Υποψηφιότητα
Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία σε Δευτεραγωνιστικό Ρόλο Κίρα Νάιτλι Υποψηφιότητα
Καλύτερη Ερμηνεία από Καστ Υποψηφιότητα

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Imitation Game - film 2014 - AlloCiné». Ανακτήθηκε στις 27  Σεπτεμβρίου 2021.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt2084970/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 25  Ιανουαρίου 2016.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  4. ↑ nmhh.hu/dokumentum/169802/premierfilmek_forgalmi_adatai_2015.xlsx.
  5. ↑ «The Imitation Game (2014) - IMDb». Ανακτήθηκε στις 27  Σεπτεμβρίου 2021.
  6. ↑ Charles, McGrath (30 Οκτωβρίου 2014). «The Riddle Who Unlocked the Enigma - ‘The Imitation Game’ Dramatizes the Story of Alan Turing». New York Times. http://www.nytimes.com/2014/11/02/movies/the-imitation-game-dramatizes-the-story-of-alan-turing.html. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2014. 
  7. ↑ Child, Ben (13 Δεκεμβρίου 2011). «Hollywood's 'Black List' of best unproduced scripts of 2011 revealed». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2014. 
  8. ↑ 8,0 8,1 Fleming, Mike (7 Φεβρουαρίου 2014). «Harvey Weinstein Pays Record $7 Million For 'Imitation Game' Movie». Deadline. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2014. 
  9. ↑ «Το Παιχνίδι της Μίμησης στο Rotten Tomatoes». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2014. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 «Το Παιχνίδι της Μίμησης στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. http://www.boxofficemojo.com/movies/?id=imitationgame.htm. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2014. 
  11. ↑ 11,0 11,1 «The 87th Academy Awards». oscars.org. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2015. 
  12. ↑ 12,0 12,1 «BAFTA Awards». bafta.org. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2015. 
  13. ↑ 13,0 13,1 «Golden Globe Nominations 2015». hfpa.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2014. 
  14. ↑ 14,0 14,1 «The 21st Annual Screen Actors Guild Awards». sagawards.org. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2014. 
  15. ↑ Kit, Borys (4 June 2013). «Keira Knightley to Star Opposite Benedict Cumberbatch in 'Imitation Game'». Hollywood Reporter. http://www.hollywoodreporter.com/news/keira-knightley-star-opposite-benedict-562728. Ανακτήθηκε στις 10 September 2014. 
  16. ↑ Puchko, Kristy (17 Ιουνίου 2013). «Matthew Goode Joins Benedict Cumberbatch For Alan Turing Biopic». Cinemablend. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2014. 
  17. ↑ Chitwood, Adam (Σεπτεμβρίου 2013). «Mark Strong Joins THE IMITATION GAME, Ben Kingsley and Patricia Clarkson Lead LEARNING TO DRIVE». Collider. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2014. 
  18. ↑ Kroll, Justin (27 August 2013). «‘Downton Abbey’ Actor Allen Leech Joins Cumberbatch in ‘Imitation Game’». Variety. http://variety.com/2013/film/news/downton-abbey-alan-leech-cumberbatch-imitation-game-1200590246. Ανακτήθηκε στις 10 September 2014. 
  19. ↑ Kemp, Stuart (16 September 2013). «Matthew Goode, Mark Strong and Rory Kinnear Join Cast of 'The Imitation Game'». Hollywood Reporter. http://www.hollywoodreporter.com/news/matthew-goode-mark-strong-rory-629825. Ανακτήθηκε στις 10 September 2014. 
  20. ↑ Wiseman, Andreas (16 Σεπτεμβρίου 2013). «Benedict Cumberbatch and Keira Knightley begin shoot on The Imitation Game». Screen Daily. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2014. (Απαιτείται συνδρομή (help)). 
  21. ↑ 21,0 21,1 STUDIOCANAL UK (13 Μαΐου 2014). «Delighted to announce Alan Turing #movie THE IMITATION GAME w Benedict Cumberbatch will have it's UK release on Nov 14th 2014 @tigmovie». Twitter. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2014. 
  22. ↑ Fleming, Mike (1 Φεβρουαρίου 2013). «Benedict Cumberbatch In Talks To Play Alan Turing In 'The Imitation Game'». Deadline. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2014. 
  23. ↑ Lussier, Germain (16 Σεπτεμβρίου 2013). «'The Imitation Game' Begins Filming With Benedict Cumberbatch and Keira Knightley». Slash Film. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2014. 
  24. ↑ Finke, Nikki (11 Οκτωβρίου 2011). «Warner Bros Buys Spec Script About Math Genius Alan Turing For Leonardo DiCaprio». Deadline. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2014. 
  25. ↑ Trumbore, Dave (Αύγουστος 2012). «Leonardo DiCaprio Exits THE IMITATION GAME; Warner Bros. Backs Out of the Alan Turing Project». Collider. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2014. 
  26. ↑ Fleming, Mike (14 Νοεμβρίου 2011). «David Yates Develops 'Dr. Who,' As Warner Bros Tempts Him With 'Imitation Game'». deadline.com. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2014. 
  27. ↑ Fleming, Mike (4 Δεκεμβρίου 2012). «'Headhunters' Helmer Morten Tyldum To Direct 'The Imitation Game'». Deadline. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2014. 
  28. ↑ «Sherlock's on the trail of a new movie blockbuster». The Oxford Times. 3 Οκτωβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  29. ↑ Watercutter, Angela. «Building Christopher». slate.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  30. ↑ «The Imitation Game». Tribeca Film Institute. 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  31. ↑ Hodges, Andrew (2014). «The Turing Test, 1950». Alan Turing Internet Scrapbook. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  32. ↑ Touring, Alan (1950). «COMPUTING MACHINERY AND INTELLIGENCE». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2015. 
  33. ↑ «Alexandre Desplat Takes Over Scoring Duties on 'The Imitation Game'». Film Music Reporter. 17 Ιουνίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  34. ↑ Ge, Linda. «TheWrap Screening Series: 'Imitation Game' Filmmakers on Casting Benedict Cumberbatch and Going Indie (Video)». thewrap.com. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  35. ↑ Roberts, Shiela. «Composer Alexandre Desplat Talks THE IMITATION GAME, Coming to the Project Late, Finding Continuity in His Scores, His Love of Conducting, and More». Collider.com. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  36. ↑ Sneider, Jeff (26 Δεκεμβρίου 2013). «Benedict Cumberbatch as Alan Turing in First Look at 'The Imitation Game' (Photo)». TheWrap. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  37. ↑ The Imitation Game (24 Δεκεμβρίου 2013). «In honor of today's Royal Pardon, please find the first still released from the upcoming film, The Imitation Game». Twitter. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  38. ↑ Sperling, Nicole (5 Ιουνίου 2014). «Benedict Cumberbatch outwits Nazis in 'The Imitation Game' -- FIRST LOOK». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  39. ↑ 39,0 39,1 de Semlyen, Phil (23 Ιουνίου 2014). «New Stills Of Benedict Cumberbatch And Keira Knightley In The Imitation Game». Empire. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  40. ↑ Dougherty, Peter (3 Ιουνίου 2014). «June, summer, and Princeton University Press in the movies». blog.press.princeton.edu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  41. ↑ «The Imitation Game will open the 58th BFI London Film Festival». British Film Institute. 3 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  42. ↑ «New Teaser Poster For The Imitation Game Arrives Online». empireonline.com. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  43. ↑ «The Imitation Game». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  44. ↑ «The Imitation Game with Google». Google. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  45. ↑ Lattanzio, Ryan. «Weinstein Plants Clever 'Imitation Game' FYC Ploy in New York Times». Thompson on Hollywood. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  46. ↑ «Industry leaders recognize the genius of Alan Turing's contributions to the world». Twitter. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  47. ↑ Schmidt, Eric. «Every time you use a phone, or a computer, you use the ideas that Alan Turing invented. A hero». Twitter. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  48. ↑ Costolo, Dick. «Psyched about this combination of subject/actor. Spent a good deal of time @umich on Turing machines, computability». Twitter. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  49. ↑ Bailey, Cameron (2014). «The Imitation Game». TIFF.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2014. 
  50. ↑ Zuckerman, Esther (28 Αυγούστου 2014). «Telluride Film Festival lineup includes 'Wild', 'The Imitation Game'». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2014. 
  51. ↑ Vivarelli, Nick (21 July 2014). «'The Imitation Game' to Open BFI London Film Festival». Variety. http://variety.com/2014/film/news/the-imitation-game-to-open-bfi-london-film-festival-1201265758. Ανακτήθηκε στις 10 September 2014. 
  52. ↑ «Amazon.com: The Imitation Game (Blu-ray + Ultraviolet): Benedict Cumberbatch, Keira Knightley, Mark Strong, Rory Kinnear, Matthew Goode: Movies & TV». amazon.com. 
  53. ↑ Scott Feinberg (8 Ιανουαρίου 2015). «The Weinstein Co. Special: How They Turned 'Imitation Game' Director Into an Oscar Contender». The Hollywood Reporter. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2015. 
  54. ↑ «Foreign Box Office». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2015. 
  55. ↑ «Cumberbatch is remarkable in "Imitation Game"». firstshowing.net. http://www.firstshowing.net/2014/telluride-2014-Cumberbatch-is-remarkable-in-the-imitation-game. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  56. ↑ Reed, Rex. «True and Tragic, 'The Imitation Game' Is an Intimate Look at the Life of Alan Turing». The New York Observer. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  57. ↑ «The Imitation Game, film review: Benedict Cumberbatch gives Oscar worthy performance». The Independent. http://www.independent.co.uk/arts-entertainment/films/reviews/the-imitation-game-film-review-benedict-cumberbatch-set-for-oscar-nod-as-alan-turing-9719177.html. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  58. ↑ «Benedict Cumberbatch foils Nazis in Oscar-caliber 'Imitation Game'». New York Post. 10 Σεπτεμβρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  59. ↑ «The Imitation Game - NEW Official UK Trailer». YouTube. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  60. ↑ «Review: 'The Imitation Game'». Film.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  61. ↑ «Fall Festivals: Critics Pick Favorites From Venice, Telluride and Toronto - Variety». Variety. 15 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  62. ↑ «'The Imitation Game' Review: Benedict Cumberbatch Triumphs in a Classy but Conventional Bio-pic». Variety. 30 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  63. ↑ «Telluride 2014: Cumberbatch is Remarkable in 'The Imitation Game'». FirstShowing.net. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  64. ↑ «Top 10 Best Movie Performances». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-05-28. https://web.archive.org/web/20190528202353/http://time.com/3616838/top-10-best-movie-performances-2014/. Ανακτήθηκε στις 2015-01-23. 
  65. ↑ Corliss, Richard. «Review: The Imitation Game: Dancing With Dr. Strange». Time.com. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  66. ↑ Turan, Kenneth. «'Imitation Game' a crackerjack tale about Enigma buster Alan Turing». Los Angeles Times. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  67. ↑ Scott, A.O.. «Broken Codes, Both Strategic and Social». http://www.nytimes.com/2014/11/28/movies/the-imitation-game-stars-benedict-cumberbatch.html?_r=0. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  68. ↑ «The Imitation Game cracks code to win People's Choice Award at Toronto 2014». the Guardian. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  69. ↑ Clayton Davis. «Film Review: The Imitation Game (????)». AwardsCircuit.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  70. ↑ «Review: The Imitation Game and The Theory of Everything». BBC Culture. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  71. ↑ «The Imitation Game». Time Out London. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  72. ↑ Puig, Claudia (26 Νοεμβρίου 2014). «Review: Cumberbatch cracks Oscar's code in 'Imitation'». USA Today. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  73. ↑ «'The Imitation Game': Telluride Review». The Hollywood Reporter. 30 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  74. ↑ «Telluride: Benedict Cumberbatch Leads Weinstein's 'Imitation Game' Into Oscar Fray». The Hollywood Reporter. 30 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  75. ↑ «Toronto sings Cumberbatch's praises as WWII code-breaker». 10 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  76. ↑ «The Imitation Game review: Knightley and Cumberbatch impress, but historical spoilers lower the tension». Τhe Guardian. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  77. ↑ Tim Robey (9 Σεπτεμβρίου 2014). «The Imitation Game, review: 'clever, calculated'». Telegraph.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  78. ↑ «The Imitation Game is strangely shy about Alan Turing's sexuality». Τhe Guardian. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  79. ↑ 79,0 79,1 79,2 79,3 79,4 Alex von Tunzelmann (20 Νοεμβρίου 2014). «The Imitation Game: inventing a new slander to insult Alan Turing». The Guardian. http://www.theguardian.com/film/2014/nov/20/the-imitation-game-invents-new-slander-to-insult-alan-turing-reel-history. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  80. ↑ 80,0 80,1 80,2 80,3 80,4 Christian Caryl (19 Δεκεμβρίου 2014). «A Poor Imitation of Alan Turing». The New York Review of Books. http://www.nybooks.com/blogs/nyrblog/2014/dec/19/poor-imitation-alan-turing/. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  81. ↑ 81,00 81,01 81,02 81,03 81,04 81,05 81,06 81,07 81,08 81,09 81,10 81,11 Anderson, L.V. (3 Δεκεμβρίου 2014). «How Accurate Is The Imitation Game? We've Separated Fact From Fiction.». Slate. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-01-23. https://web.archive.org/web/20150123222936/http://www.slate.com/blogs/browbeat/2014/12/03/the_imitation_game_fact_vs_fiction_how_true_the_new_movie_is_to_alan_turing.html. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  82. ↑ Grant, Andrew (30 Δεκεμβρίου 2014). «'The Imitation Game' entertains at the expense of accuracy». Science News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-04-05. https://web.archive.org/web/20150405064116/https://www.sciencenews.org/article/%E2%80%98-imitation-game%E2%80%99-entertains-expense-accuracy. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  83. ↑ Beswick, Allan. «Turing's family on The Imitation Game». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  84. ↑ Pocklington, Rebecca (28 Ιανουαρίου 2015). «Benedict Cumberbatch and Stephen Fry campaign for pardon for gay men convicted with codebreaker Alan Turing». Mirror. http://www.mirror.co.uk/3am/celebrity-news/benedict-cumberbatch-stephen-fry-campaign-5060956. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2015. 
  85. ↑ Feinberg, Scott. «Benedict Cumberbatch, Stephen Fry Call for Pardons for Gays Persecuted Alongside 'Imitation Game' Subject». The Hollywood Reporter. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2015. 
  86. ↑ Miller, Hayley (24 Ιανουαρίου 2015). «HRC Calls for Pardon for Those who were Punished Alongside Alan Turing». HRC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-01-28. https://web.archive.org/web/20150128184826/http://www.hrc.org/blog/entry/hrc-calls-for-pardon-for-those-who-were-punished-along-side-alan-turing. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2015. 
  87. ↑ Foster, Alistair (23 Ιανουαρίου 2015). «Stephen Fry’s campaign to pardon all gay men ruined by ‘malicious’ law». standard.co.uk. http://www.standard.co.uk/showbiz/celebrity-news/stephen-frys-campaign-to-pardon-all-gay-men-ruined-by-malicious-law-9997777.html. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2015. 
  88. ↑ Lucas, Harriet (31 Ιουλίου 2013). «Comment: Hollywood should stay true to the real story of Alan Turing». Pink News. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  89. ↑ Fleming, Mike (16 Δεκεμβρίου 2011). «Warner Bros Sets Black List Top Scribe Graham Moore For 'Devil In The White City'; Leonardo DiCaprio To Play Serial Killer». Deadline. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  90. ↑ Hanks, E.A. (27 Σεπτεμβρίου 2013). «How Benedict Cumberbatch And Alan Turing Helped A Writer Find Success In Hollywood». BuzzFeed. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  91. ↑ Mack, Andrew (13 Δεκεμβρίου 2012). «Tyldum Leaves TORDENSKIOLD Biopic Afloat. Instead, Will Decrypt THE IMITATION GAME». Twitch. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  92. ↑ Day, Aaron (24 Ιουνίου 2013). «Alan Turing's biographer criticises upcoming biopic for downplaying gay identity». Pink News. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  93. ↑ Lazarus, Susanna (19 Νοεμβρίου 2013). «Imitation Game filmmakers accused of romanticising the relationship between Benedict Cumberbatch and Keira Knightley's characters by Alan Turing's niece, Inagh Payne». Radio Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  94. ↑ Carvell, Nick (25 Ιουνίου 2013). «Matthew Goode announced as new face of Hogan Shoes». GQ Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  95. ↑ Roberts, Scott (19 Αυγούστου 2013). «Producers of Alan Turing film reject criticism of project». Pink News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  96. ↑ 96,0 96,1 Katz, Emily Tess (8 Ιανουαρίου 2015). «'Imitation Game' Writer Slams 'Fact-Checking' Films As Misunderstanding Of Art». Huffington Post. http://www.huffingtonpost.com/2015/01/08/imitation-game-fact-checking_n_6436712.html. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  97. ↑ O'Connell, H.; Fitzgerald, M. (2003). «Did Alan Turing have Asperger's syndrome?». Irish Journal of Psychological Medicine 20 (1): 28–31. 
  98. ↑ Young, Toby (10 Ιανουαρίου 2015). «The misguided bid to turn Alan Turing into an Asperger's martyr». The Spectator (UK). http://www.spectator.co.uk/life/status-anxiety/9410662/the-misguided-bid-to-turn-alan-turing-into-an-aspergers-martyr/. 
  99. ↑ Alan Turing: The Enigma, Burnett Books Ltd, 1983. ISBN 0-09-911641-3, pp. 272–3.
  100. ↑ Pease, Roland (26 Ιουνίου 2012). «Alan Turing: Inquest's suicide verdict 'not supportable'». BBC News. http://www.bbc.co.uk/news/science-environment-18561092. 
  101. ↑ «Bletchley Park commander not the 'baddy' he is in The Imitation Game, family say». The Telegraph. http://www.telegraph.co.uk/news/celebritynews/11256888/Bletchley-Park-commander-not-the-baddy-he-is-in-The-Imitation-Game-family-say.html. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι