Τζέιμς Μπρους, 8ος Κόμης του Έλγιν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	James Bruce, 8th Earl of Elgin and 12th Earl of Kincardine (Αγγλικά)
Γέννηση	20  Ιουλίου 1811[1][2][3] Λονδίνο
Θάνατος	20  Νοεμβρίου 1863[1][2][3] Νταράμσαλα
Κατοικία	Bois-de-Coulonge Park (1850–1854)[4][5]
Χώρα πολιτογράφησης	Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Αγγλικά[6]
Σπουδές	Κράιστ Τσερτς Κολέγιο Ήτον
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός[7][8] διπλωμάτης
Οικογένεια
Σύζυγος	Mary Louisa Bruce, Countess of Elgin (από 1846)[9][10] Elizabeth Mary Cumming-Bruce (από 1841)[9][10]
Τέκνα	Βίκτορ Μπρους[9] Robert Preston Bruce[11] Lady Elma Bruce[11] Frederick John Bruce[11]
Γονείς	Τόμας Μπρους, 7ος κόμης του Έλγιν[9] και Elizabeth Oswald[11][9]
Αδέλφια	Augusta Stanley[9] Lady Charlotte Bruce[9]
Οικογένεια	Οίκος του Μπρους
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Γενικός Κυβερνήτης της Ινδίας (1862–1863) Γενικός Κυβερνήτης του Καναδά (1847–1854) μέλος του Συμβουλίου Επικρατείας του Ηνωμένου Βασιλείου κυβερνήτης της Τζαμάικα (1842–1846) μέλος της 14ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1841–1842, εκλογική περιφέρεια Σαουθάμπτον)[12]
Βραβεύσεις	Μεγαλόσταυρος Ιππότης του Τάγματος του Λουτρού
Υπογραφή
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Τζέιμς (Ιάκωβος) Μπρους, 8ος Κόμης του Έλγιν και 12ος Κόμης του Κίνκαρντάιν (James Bruce, 8th Earl of Elgin and 12th Earl of Kincardine, 20 Ιουλίου 1811 – 20 Νοεμβρίου 1863) ήταν Βρετανός αποικιακός διοικητής και διπλωμάτης. Υπηρέτησε ως Γενικός Κυβερνήτης της Τζαμάικα (1842-1846), Γενικός Κυβερνήτης της Επαρχίας του Καναδά (1847-1854) και ως Αντιβασιλέας των Ινδιών (1862-1863).^[13] Το 1857 διορίσθηκε ύπατος αρμοστής στην Κίνα και την Άπω Ανατολή με αποστολή το άνοιγμα της Κίνας και της Ιαπωνίας στο δυτικό εμπόριο. Εκεί υποχρέωσε τη Δυναστεία Τσινγκ να συνάψει την Άνιση Συνθήκη της Συμφωνίας του Πεκίνου, που προσέθετε τη Χερσόνησο Κόου-λουν στη βρετανική αποικία του Χονγκ Κονγκ.

Ο Τζέιμς Μπρους ήταν γιος του 7ου κόμη του Έλγιν, γνωστού από την αφαίρεση των γλυπτών του Παρθενώνα, και της δεύτερης συζύγου του, Ελίζαμπεθ Όσβαλντ.

Μοιραζόταν την ίδια ημέρα γενεθλίων με τον πατέρα του. Είχε επτά ομοθαλή αδέλφια, αλλά και 4 ετεροθαλείς αδελφές και έναν ετεροθαλή αδελφό από τον πρώτο γάμο του πατέρα του.^[14] Ο πατέρας του είχε χρεοκοπήσει από τη μεταφορά των γλυπτών του Παρθενώνα, τα οποία αναγκάσθηκε να πουλήσει στο κράτος.^[14] Πάντως έστειλε τον Τζέιμς στα καλύτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα, όπως άρμοζε στην οικογένεια: στο Κολέγιο Ήτον και στο Κολέγιο Κράιστ Τσερτς του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, από όπου απεφοίτησε με πτυχίο κλασικών σπουδών το 1832. Στην Οξφόρδη γνώρισε τον Γουίλιαμ Γκλάντστοουν, με τον οποίο έγιναν φίλοι.^[14]

Ο Τζέιμς Μπρους εκλέχθηκε βουλευτής στις εκλογές του 1841 στη διεδρική περιφέρεια του Σαουθάμπτον), αλλά η εκλογή εκεί κηρύχθηκε άκυρη μετά από αίτημα και δεν θέλησε να κατεβεί και στην επαναληπτική εκλογή^[15] το 1842. Το ίδιο έτος διορίσθηκε Γενικός Κυβερνήτης της Τζαμάικα, ενώ το 1847 Γενικός Κυβερνήτης του Καναδά ως αποικίας του Βρετανικού Στέμματος.^[16]

Κατά την κυβερνεία του Έλγιν άρχισαν οι πρώτες πραγματικές προσπάθειες για μια κοινοβουλευτική κυβέρνηση στον Καναδά. Ο Έλγιν υπήρξε ο πρώτος Γενικός Κυβερνήτης που δεν αναμίχθηκε στα του νομοθετικού σώματος και από τότε το αξίωμά του εξελίχθηκε σε αποστασιοποιημένο από τα πολιτικά πράγματα, αντίστοιχο δηλαδή του Προέδρου Δημοκρατίας σε καθεστώς προεδρευόμενης Δημοκρατίας.

Το 1849 η καναδική κυβέρνηση Baldwin-Lafontaine πέρασε νόμο που αποζημίωνε τους Γαλλοκαναδούς για τις απώλειες που είχαν υποστεί κατά τις Εξεγέρσεις του 1837. Ο Έλγιν χορήγησε τη βασιλική συγκατάθεση στο νομοσχέδιο, παρά την έντονη αντίθεση των Τόρηδων και τις δικές του αμφιβολίες για το πώς η ενέργειά του θα γινόταν δεκτή στην Αγγλία. Η απόφαση προκάλεσε τον εμπρησμό των Κτιρίων του Κοινοβουλίου στο Μόντρεαλ στις 25 Απριλίου 1849 από αγγλόφωνο όχλο. Ο Έλγιν δέχθηκε επίθεση. Αντί να καλέσει τον στρατό, αποσύρθηκε με την οικογένειά του στην εξοχική κατοικία του κυβερνήτη και επέτρεψε στις αστικές αρχές να αποκαταστήσουν την τάξη.

Στις 17 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους ξέσπασαν οι ταραχές της λεγόμενης «Πετροδευτέρας» (Stony Monday Riot) στο Μπάυτάουν (τη σημερινή Οττάβα). Οι Τόρηδες και οι Μεταρρυθμιστές συγκρούσθηκαν με αφορμή την προγραμματισμένη επίσκεψη του Έλγιν, με έναν νεκρό και πολλούς τραυματίες. Δύο ημέρες αργότερα, οι δύο παρατάξεις, οπλισμένες με πυροβόλα όπλα, ήρθαν αντιμέτωπες στη Γέφυρα Σάπερς. Αν και η σύγκρουση αποτράπηκε εγκαίρως από τον στρατό, ο Έλγιν κέρδισε τη γενική υποστήριξη για τη στάση του. Το 1854 διαπραγματεύθηκε την Αμερικανοκαναδική Συνθήκη Ανταποδοτικότητας με τις ΗΠΑ (γνωστή και ως Συνθήκη Elgin-Marcy) με στόχο την αναζωογόνηση της καναδικής οικονομίας. Στο τέλος του έτους παραιτήθηκε από τη θέση του Γενικού Κυβερνήτη του Καναδά.

Το 1857 ο Έλγιν διορίσθηκε ύπατος Αρμοστής και Αντιπρόσωπος του Βρετανικού Στέμματος στην Κίνα και στην Άπω Ανατολή για να βοηθήσει στο άνοιγμα της Κίνας και της Ιαπωνίας στο δυτικό εμπόριο.^[14] Κατά τον Β΄ Πόλεμο του Οπίου, ηγήθηκε του βομβαρδισμού της Καντώνας και στο τέλος του πολέμου υπέγραψε τη Συνθήκη του Τιεντσίν στις 26 Ιουνίου 1858.

Τον Ιούνιο του 1860, ο Έλγιν επέστρεψε στην Κίνα για πρόσθετες επιθέσεις, που αρχικώς καθοδηγούνταν από τον αδελφό του. Στις 18 Οκτωβρίου, μη έχοντας λάβει την παράδοση των Κινέζων και σεβόμενος την αυτοκρατορική πρωτεύουσα του Πεκίνου, διέταξε την πλήρη καταστροφή του Παλαιού Θερινού Ανακτόρου (Γιουάν-μιν Γιουάν) σε αντίποινα για τον βασανισμό και την εκτέλεση σχεδόν 20 Ευρωπαίων και Ινδών αιχμαλώτων. Το Παλαιό Θερινό Ανάκτορο ήταν ένα συγκρότημα ανακτόρων και κήπων 8 χιλιόμετρα βορειοδυτικά των τειχών του Πεκίνου, κτισμένων τον 18ο και τον πρώιμο 19ο αιώνα, και χρησίμευε ως αυτοκρατορική κατοικία. Επρόκειτο για ένα μνημείο της αρχιτεκτονικής, με ανεκτίμητες συλλογές έργων τέχνης και ιστορικών αντικειμένων. Το συγκρότημα πυρπολήθηκε από 3.500 Βρετανούς στρατιώτες και καιγόταν για τρεις ημέρες και τρεις νύχτες, επιφέροντας ανυπολόγιστη απώλεια πολιτιστικής κληρονομιάς. Επιπλέον, ο Έλγιν και τα στρατεύματά του λεηλάτησαν πολλούς θησαυρούς από το Παλαιό Θερινό Ανάκτορο και τους φυγάδευσαν στη Βρετανία. Στις 24 Οκτωβρίου 1860, ο Έλγιν υπέγραψε τη Συνθήκη του Πεκίνου, με την οποία η Κίνα παραχωρούσε μέρος της Χερσονήσου Κοουλούν και το Χονγκ Κονγκ στη Βρετανία.

Ο Έλγιν διατηρούσε αμφιβολίες για τη βρετανική πολιτική της προαγωγής του οπίου στους λαούς της Άπω Ανατολής. Δεν ήταν χωρίς εσωτερική πάλη που διεκπεραίωσε το καθήκον που τού είχε ανατεθεί από τη Βρετανία: σε ένα γράμμα του προς τη σύζυγό του, αναφερόμενος στον βομβαρδισμό της Καντώνας, έγραψε «Δεν αισθάνθηκα ποτέ τόση ντροπή για τον εαυτό μου στη ζωή μου.»^[14]

Μεταξύ των δύο ταξιδιών του στην Κίνα ο Έλγιν επισκέφθηκε την Ιαπωνία. Τον Αύγουστο του 1858 υπέγραψε εκεί μια Αγγλοϊαπωνική Συνθήκη «Φιλίας και Εμπορίου», οι διαπραγματεύσεις για την οποία διευκολύνθηκαν από την πρόσφατη Συνθήκη Χάρις μεταξύ Ιαπωνίας και ΗΠΑ.

Ο τάφος του Έλγιν στον ναό του Αγίου Ιωάννη στη Νταραμσάλα

Το 1862 ο Έλγιν έγινε Αντιβασιλέας των Ινδιών, ο πρώτος Γενικός Κυβερνήτης των Ινδιών που έφερε αυτόν τον τίτλο και ο πρώτος που χρησιμοποίησε το Μέγαρο Πέτερχοφ στη Σίμλα ως επίσημη κατοικία. Εκεί απεβίωσε σε ηλικία 52 ετών από καρδιακή προσβολή, την οποία έπαθε ενώ διέσχιζε μια κρεμαστή ταλαντούμενη σχοινένια γέφυρα πάνω από τον ποταμό Τσάντλυ.^[17] Θάφτηκε στο προαύλιο του ναού του Αγίου Ιωάννη της Ερημιάς, στη Νταραμσάλα.

Ο πρώτος γάμος του Τζέιμς Μπρους, 8ου Κόμη του Έλγιν, με την Ελίζαμπεθ-Μαίρυ Κάμινγκ, που τελέστηκε στις 22 Απριλίου 1841, ήταν βραχύβιος, καθώς η Ελίζαμπεθ πέθανε λίγο μετά τη γέννηση της δεύτερης κόρης της, στις 7 Ιουνίου 1843, στην Τζαμάικα.

Η δεύτερη σύζυγος του Έλγιν, η Λαίδη Μαρία Λουίζα Λάμτον (1819-1898) , μητέρα του 9ου Κόμη του Έλγιν, ήταν κόρη του 1ου Δούκα του Ντέραμ, συγγραφέα και πρώην Γενικού Κυβερνήτη του Καναδά. Λέγεται ότι ο Έλγιν επηρεάσθηκε από τις φιλελεύθερες απόψεις του πεθερού του.

• Η κωμόπολη Κίνκαρντάιν (Kincardine) του Οντάριο
• Η κωμόπολη Πορτ Έλγιν (Port Elgin) του Οντάριο (στη Λίμνη Χιούρον, σήμερα δήμος Saugeen Shores)
• Το χωριό Μπρους Μάινς (Bruce Mines) του Οντάριο
• Η Κομητεία Μπρους του Οντάριο
• Η Κομητεία Έλγιν του Οντάριο
• Η Χερσόνησος Μπρους στη Λίμνη Χιούρον
• Η κοινότητα Έλγιν του Νιου Μπράνσγουικ
• Η κοινότητα Έλγιν στη Νέα Σκωτία
• Πολλοί δρόμοι στον Καναδά και στην Ινδία, και ένας στο Χονγκ Κονγκ
• Η Γέφυρα Έλγιν στη Σιγκαπούρη
• Το Ξενοδοχείο «Λόρδος Έλγιν» στην Οττάβα^[18]

• Laurence Oliphant: Narrative of the Earl of Elgin's Mission to China and Japan, 1857-8-9 (2 τόμοι), 1859 (ανατύπωση Oxford University Press, 1970)
• Checkland, S.G. (1988). The Elgins 1766-1917: A Tale of Aristocrats, Proconsuls and Their Wives. Aberdeen: Aberdeen University Press. ISBN 0-08-036395-4. 
• Hevia, James L. (2003). English Lessons: The Pedagogy of Imperialism in Nineteenth-Century China. Durham: Duke University Press. 
• "Moving Here, Staying Here": The Canadian Immigrant Experience, Library and Archives Canada, A letter from Lord Elgin, Governor General of the Canadas, to the Colonial Office
• Morison, John Lyle (1928). The Eighth Earl of Elgin: A Chapter in Nineteenth-century Imperial History. Λονδίνο: Hodder and Stoughton. 
• Newsinger, John (Ιούνιος 2002). Elgin in China. The New Left Review. 
• Wrong, George M. (1906). The Earl of Elgin. Toronto: G.N. Morangi. 
• Το λήμμα «Ελγίνος Τζαίημς Μπρους» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 12, σελ. 19

• Γράμματα και ημερολόγια του Τζέιμς Μπρους, 8ου Κόμη του Έλγιν στο Project Gutenberg

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα James Bruce, 8th Earl of Elgin της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).