Ως Τελλ ή Τελ (αραβικά: تَل, tall, εβραϊκά: תֵּל) αναφέρονται στην ορολογία της αρχαιολογίας της Μέσης Ανατολής τα τεχνητά υψώματα και οι μικροί λόφοι που έχουν διαμορφωθεί από ανθρώπινη παρέμβαση και συγκεκριμένα μέσω της επί αιώνες κατοίκησης και αλλεπάλληλης ανοικοδόμησης επί της συγκεκριμένης τοποθεσίας που με το πέρασμα του χρόνου οδήγησε στην ανύψωση του εδάφους[1][2].
Δημιουργία των τελλ
Κατά την αρχαιότητα μια ομάδα ανθρώπων επέλεξε - στηριζόμενη σε κριτήρια όπως η επάρκεια γης και πόρων, η παροχή ασφάλειας κλπ - μια συγκεκριμένη τοποθεσία για μόνιμη ή προσωρινή εγκατάσταση επί της οποίας ανεγέρθηκαν ανάλογα με την περίσταση οικίες, ναοί, νεκροταφεία, δημόσια κτίρια, τείχη κλπ. Με το πέρασμα των ετών για διάφορους λόγους (φυσικές καταστροφές, πολεμικές επιχειρήσεις κ.ά.) η τοποθεσία εγκαταλείφθηκε και οι κατασκευές αυτές καταστράφηκαν. Αργότερα, νεότερες γενιές κατοικούσαν την τοποθεσία χτίζοντας, πάνω στα συνήθως επιχωματωμένα ερείπια, άλλες κατασκευές οι οποίες με τη σειρά εγκαταλείπονταν με τον καιρό για να χτιστούν πάνω σε αυτές νεότερα κτίσματα, σε ψηλότερο επίπεδο.
Με την πάροδο του χρόνου και την καταστροφή και των τελευταίων χρονικά οικοδομημάτων, η τοποθεσία καλύπτεται από τη σκόνη και το χώμα της ερήμου ή από την μεταγενέστερη βλάστηση με επακόλουθο τη δημιουργία τεχνητού υψώματος το οποίο περιέχει από την κορυφή μέχρι και τη βάση του συνεχόμενα στρώματα εδάφους με υπολείμματα του πολιτισμού που άκμασε σε κάθε στρώμα πριν αυτό καλυφθεί από το χώμα ή από μεταγενέστερη οικοδομική δραστηριότητα[1].
