Το Σταρόγκαρντ είναι η πρωτεύουσα του Πόβιατ Σταρόγκαρντ. Είναι επίσης η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη (μετά το Ττσεφ) της εθνοπολιτισμικής περιοχής Κοτσιέβιε και κατοικείται από τους Κοτσιεβιανούς.
Γεωγραφική τοποθεσία
Το Σταρόγκαρντ Γκντάνσκι βρίσκεται στην Πομερανία στον μικρό ποταμό Βιεζίτσα, περίπου 21 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Ττσεφ, 40 χιλιόμετρα νότια του Γκντανσκ και 67 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Χοϊνίτσε. Βρίσκεται 50 χιλιόμετρα από την Τρίπολη (πολωνικά: Trójmiasto), στην ακτή του Κόλπου του Γκντανσκ.
Ετυμολογία
Το όνομα Starogard σημαίνει «παλιά πόλη» στη πομερανική γλώσσα. Το Gdański προστέθηκε στον 20ο αιώνα στο όνομα για να το διαφοροποιήσει από άλλα μέρη που ονομάζονταν Σταρόγκαρντ. Το γερμανικό όνομα Preußisch Stargard χρησιμοποιείται επίσης για να το αποσαφηνίσει από άλλα μέρη που ονομάζονται Στάργκαρντ.
Ιστορία
Αρχαιολογικά στοιχεία δείχνουν κατάλοιπα ενός νεολιθικού οικισμού πριν από τέσσερις έως πέντε χιλιάδες χρόνια.
Η περιοχή έγινε μέρος του αναδυόμενου πολωνικού κράτους υπό τον πρώτο ηγεμόνα, Μιέσκο Α΄ της Πολωνίας, τον 10ο αιώνα, και κατά την περίοδο κατακερματισμού στην Πολωνία ήταν μέρος ενός πομερανικού δουκάτου, το οποίο διαχωρίστηκε από την Πολωνία το 1227. Το Σταρόγκροντ (ως Σταρίγκορντ) αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 1198 όταν ο Δούκας Γκζιμίσουαφ Β΄ της Πομερανίας παραχώρησε τον οικισμό στους Οσπιτάλιους Ιππότες. Το σλαβικό όνομα Stargarde αναφέρθηκε το 1269. Το 1282, ο Μέστβιν Β΄ και ο Πολωνός Δούκας Πσέμισλ Β΄ υπέγραψαν τη Συνθήκη του Κέμπνο, η οποία μετέφερε την κυριαρχία επί της Ανατολικής Πομερανίας, συμπεριλαμβανομένου του Σταρόγκαρντ, στον Πσέμισλ Β΄ και επανένωσε την περιοχή με την Πολωνία. Μαζί με την Πομερηλία, τέθηκε υπό την κυριαρχία του Τευτονικού Τάγματος κατά τη διάρκεια της εξαγοράς του Ντάντσιγκ (Γκντανσκ) το 1308. Το 1348 η πόλη έλαβε προνόμια πόλης βάσει του νόμου Κουλμ από τον Χάινριχ Ντούσεμερ.
Το 1871, ένα μεγάλο αποστακτήριο βότκας χτίστηκε στο δυτικό άκρο της πόλης, το οποίο επέζησε και από τους δύο παγκόσμιους πολέμους και σήμερα παράγει τις Sobieski και Κρούπνικ. Είναι ένα από τα παλαιότερα αποστακτήρια βότκας που λειτουργούν αδιάλειπτα στην Ευρώπη και ένα από τα ελάχιστα αποστακτήρια βότκας που δημιουργήθηκαν πριν από το 1945.[5]
Οι Γερμανοί πραγματοποίησαν αμέσως μαζικές συλλήψεις Πολωνών δασκάλων, ιερέων και τοπικών ακτιβιστών στην πόλη και το πόβιατ ως μέρος του Ιντελιγκέντσακτιον.[8] Στη συνέχεια, οι Πολωνοί που συνελήφθησαν κρατήθηκαν τόσο στην προπολεμική φυλακή όσο και στον μεσαιωνικό Πύργο του Γκντανσκ και συχνά υποβλήθηκαν σε βάναυσους ξυλοδαρμούς[9] και κακομεταχείριση, ειδικά οι κληρικοί, σε μερικούς από τους οποίους χάραξαν ακόμη και σβάστικα στα μέτωπά τους.[10] Ήδη τον Σεπτέμβριο του 1939, οι Γερμανοί είχαν δολοφόνησαν 150 Πολωνούς, συμπεριλαμβανομένων των κατοίκων των Σταρόγκαρντ, Σκουρτς και Γκντίνια, στην πόλη και τα περίχωρά τους.
Ξεκινώντας τον Σεπτέμβριο του 1939 στο κοντινό δάσος του Σπένγκαφσκ (βορειοανατολικά της πόλης), οι Γερμανοί σκότωσαν σε μαζικές εκτελέσεις περίπου 7.000 Πολωνούς, μεταξύ των οποίων 1.680 ψυχασθενείς από τα ψυχιατρεία του Κοτσμπορόβο (συνοικία του Σταρόγκαρντ) και του Σφιέτσιε. Περίπου 500 άτομα με ειδικές ανάγκες σκοτώθηκαν στο νοσοκομείο, στο Πρόγραμμα Ευθανασίας T-4. 2.842 ασθενείς πέθαναν μεταξύ 1940-1944. Το πολωνικό νοσοκομειακό προσωπικό είτε δολοφονήθηκε στο δάσος του Σπένγκαφσκ είτε απελάθηκε σε ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης ή σε καταναγκαστική εργασία στη Γερμανία.[11] Ένας ντόπιος ιερέας δολοφονήθηκε σε σφαγή περίπου 230 Πολωνών στο Πουουτόβο.[12] Οι Γερμανοί δημιούργησαν επίσης και χρησιμοποιούσαν ένα υποστρατόπεδο του στρατοπέδου συγκέντρωσης Στούχτοφ στην πόλη.[13]
Το 1945 η γερμανική κατοχή τελείωσε και η πόλη αποκαταστάθηκε στην Πολωνία, ωστόσο με ένα σοβιετικό κομμουνιστικό καθεστώς, το οποίο παρέμεινε στην εξουσία μέχρι την πτώση του κομμουνισμού στη δεκαετία του 1980.
Σύγχρονη ιστορία
Η αντικομμουνιστική αντιστασιακή οργάνωση νεολαίας Jord-Just ιδρύθηκε στο Σταρόγκαρντ το 1951 από την 16χρονη Τερέσα Μπλοτσκ.[15] Η οργάνωση τελικά συντρίφθηκε από τους κομμουνιστές, οι οποίοι καταδίκασαν 17 έφηβους σε 1,5 έως 9 χρόνια φυλάκισης.
↑Πάβεου Τσαπλέφσκι Senatorowie świeccy, podskarbiowie i starostowie Prus Królewskich, 1454-1772, Tomy 26-28 z Roczniki Towarzystwa Naukowego w Toruniu, 1921, σελ. 178 Google Books
↑Γκούρσκι, Κάρολ (1949). Związek Pruski i poddanie się Prus Polsce: zbiór tekstów źródłowych (στα Πολωνικά). Πόζναν: Instytut Zachodni. σελίδες 89, 207.
↑Βαρντζίνσκα, Μάρια (2009). Był rok 1939. Operacja niemieckiej policji bezpieczeństwa w Polsce. Intelligenzaktion (στα Πολωνικά). Βαρσοβία: Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης. σελ. 106.