Ο δήμος συμπεριλαμβάνει εκτάσεις των δύο κοιλάδων που βρίσκονται παράπλευρα στην κοιλάδα της Βαλ Βενόστα, την κοιλάδα Βαλ ντι Σόλντα και την κοιλάδα Βαλ Τραφόι. Κοντά στο Στέλβιο βρίσκεται η κορυφή Όρτλερ (3.906 μ.), η υψηλότερη κορυφή της περιφέρειας και στους πρόποδες βρίσκεται το δεύτερο υψηλότερο πέρασμα στην Ευρώπη, το πέρασμα του Στέλβιο (2758 μ.) (ιταλ. Passo dello Stelvio).
Το 97,66% του πληθυσμού, ομιλεί γερμανικά και το 2,66% ιταλικά και το 0,08% λαντίνο.[6]
Ιστορία
Η πρώτη αναφορά στην πόλη γίνεται το 1090, με την ονομασία "Stilvis", το 1290 με την ονομασία "Stilfes " και το 1322 με την ονομασία "Stilvio" αν και πιθανόν η ονομασία να έχει τις ρίζες της, στην προ-Ρωμαϊκή περίοδο.[7]
Η περιοχή ήταν αραιοκατοικημένη εξαιτίας της δυσκολίας πρόσβασης ωστόσο αποτέλεσε πέρασμα για διάφορα στρατεύματα κατά τη διάρκεια του δεκάτου πέμπτου και δεκάτου έκτου αιώνα.
Η ανάπτυξη της περιοχής ήρθε κατά το πρώτο μισό του δέκατου ένατου αιώνα, όταν μεταξύ 1820 και 1825, με εντολή του Φραγκίσκου του Β´ κατασκευάστηκε ο δρόμος του Στέλβιο, για να εξυπηρετήσει στρατιωτικούς σκοπούς.[8] Η στρατηγική σημασία της περιοχής επιβεβαιώθηκε, το 1848, όταν μια ομάδα εθελοντών στρατιωτών από τη Βάλτελλινα, έδωσε μάχη για να κρατήσει υπό τον έλεγχό της, το πέρασμα του Στέλβιο. Πολεμικές συγκρούσεις πραγματοποιήθηκαν και κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, με σκοπό τον έλεγχο του περάσματος.[9]
Έμβλημα
Το έμβλημα του Στέλβιο, το οποίο καθιερώθηκε το 1969, απεικονίζει έναν χρυσό δίσκο, μέσα στην οποίο βρίσκεται ένα λουλούδι με έξι φύλλα χρώματος μπλε, πράσινο και κόκκινο εναλλάξ. Το αστέρι είναι το σύμβολο ενός χειμερινού εθίμου, το οποίο λάμβανε χώρα τις κρύες νύχτες του χειμώνα.[10]
Οικονομία
Σχεδόν οι μισοί κάτοικοι έχουν ως κύρια ασχολία τον τουρισμό. Σημαντική είναι επίσης η απασχόληση με τη γεωργία, την κτηνοτροφία, εργασίες μεταποίησης και το εμπόριο. Η πόλη του Στέλβιο είναι ανάμεσα στις 150 ιταλικές πόλεις με το χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας και ανάμεσα στους 400 δήμους(σε σύνολο 8094) με το υψηλότερο κατά κεφαλή εισόδημα. To κατά κεφαλή εισόδημα των κατοίκων ανέρχεται στα 21.960€.[11]
Στο δημοτικό διαμέρισμα της Σόλντα, έχουν εγκλιματιστεί και γίνεται εκτροφή γιάκ, τα οποία έφερε από το Θιβέτ, ο ορειβάτης Ράινχολντ Μέσνερ.[12]
Κλίμα
Το κλίμα της περιοχής χαρακτηρίζεται από πολύ κρύους χειμώνες και ιδιαίτερα δροσερά καλοκαίρια.[13]
↑Maurizio Binaghi, Roberto Sala, La frontiera contesa. I Piani svizzeri di attacco all'Italia nel rapporto segreto del colonnello Arnold Keller (1870-1918), Edizioni Casagrande, Bellinzona, 2008.