Σουκιενίτσε

Συντεταγμένες: 50°3′42″N 19°56′14″E / 50.06167°N 19.93722°E / 50.06167; 19.93722

Σουκιενίτσε
Χάρτης
Είδοςcloth hall, αξιοθέατο και κτήριο μουσείου
ΔιεύθυνσηRynek Główny
Γεωγραφικές συντεταγμένες50°3′42″N 19°56′15″E
Διοικητική υπαγωγήΚρακοβία
ΧώραΠολωνία
Έναρξη κατασκευής14ος αιώνας
Ένοικοιd:Q9265482 και Εθνικό Μουσείο της Κρακοβίας
Διαχειριστήςd:Q9265482 και Εθνικό Μουσείο της Κρακοβίας
ΑρχιτέκτοναςGiammaria Mosca
Προστασίααμετακίνητο μνημείο[1]
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Το Σουκιενίτσε (πολωνικά: Sukiennice), η Αίθουσα Υφασμάτων της Κρακοβίας στην Μικρά Πολωνία, χρονολογείται από την Αναγέννηση και είναι ένα από τα πιο εικονικά κτίρια της πόλης. Είναι το κεντρικό χαρακτηριστικό της κεντρικής πλατείας της αγοράς στην Παλιά Πόλη της Κρακοβίας (το ιστορικό κέντρο της Κρακοβίας), η οποία από το 1978 έχει καταχωριστεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

Ιστορία

Ήταν κάποτε ένα σημαντικό κέντρο του διεθνούς εμπορίου. Οι ταξιδιώτες έμποροι συναντιόντουσαν εκεί για να συζητήσουν τις επιχειρήσεις και να ανταλλάξουν προϊόντα. Κατά τη χρυσή εποχή της τον 15ο αιώνα, η αίθουσα ήταν η πηγή μιας ποικιλίας εξωτικών εισαγωγών από την Ανατολή - μπαχαρικά, μετάξι, δέρμα και κερί - ενώ η ίδια η Κρακοβία εξήγαγε κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, μόλυβδο και αλάτι από το Αλατωρυχείο Βιελίτσκα.

Σε άμεση γειτνίαση με την αίθουσα, ο Μεγάλος Οίκος Ζύγισης και ο Μικρός Οίκος Ζύγισης υπήρχαν μέχρι τον 19ο αιώνα. Άλλες, παρόμοιες αίθουσες υφασμάτων υπήρχαν και σε άλλες πόλεις της Πολωνίας, καθώς και σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, όπως στο Υπρ του Βελγίου, στο Μπράουνσβαϊγκ και στο Ληντς της Αγγλίας.

Η Κρακοβία ήταν η πρωτεύουσα της Πολωνίας και ήταν από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ευρώπης ήδη από την εποχή της Αναγέννησης. Ωστόσο, η παρακμή της ξεκίνησε με τη μετακίνηση της πρωτεύουσας στη Βαρσοβία στα τέλη του 16ου αιώνα. Η παρακμή της πόλης επιταχύνθηκε από πολέμους και πολιτικές που οδήγησαν στους διαμελισμούς της Πολωνίας στα τέλη του 18ου αιώνα. Μέχρι τη στιγμή της αρχιτεκτονικής αποκατάστασης που προτάθηκε για την αίθουσα υφασμάτων το 1870 υπό την αυστριακή κυριαρχία, μεγάλο μέρος του ιστορικού κέντρου της πόλης ήταν άθικτο. Μια αλλαγή στην πολιτική και οικονομική περιουσία του Βασιλείου της Γαλικίας και της Λοδομερίας οδήγησε σε αναβίωση λόγω της νεοσύστατης Νομοθετικής Συνέλευσης ή του Σέιμ της Γης. Η επιτυχημένη ανακαίνιση της Αίθουσας Υφασμάτων, που βασίστηκε σε σχέδιο του Τόμας Πριλίνσκι και εποπτεύτηκε από τον Δήμαρχο Μικοουάι Ζιμπλικιέβιτς, διευθύνων του Σέιμ, ήταν ένα από τα πιο αξιοσημείωτα επιτεύγματα αυτής της περιόδου.[2]

Η αίθουσα έχει φιλοξενήσει πολλούς διακεκριμένους καλεσμένους κατά τη διάρκεια των αιώνων και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για να διασκεδάσει μονάρχες και αξιωματούχους, όπως ο Κάρολος, Πρίγκιπας της Ουαλίας και ο Αυτοκράτορας Ακιχίτο της Ιαπωνίας, για τον οποίο έγινε υποδοχή εδώ το 2002. Στο παρελθόν, οι βραδιές χορού πραγματοποιούνταν εδώ, κυρίως αφού ο Πρίγκιπας Γιούζεφ Πινιατόφσκι είχε απελευθερώσει για λίγο την πόλη από τους Αυστριακούς το 1809. Εκτός από την ιστορία και την πολιτιστική της αξία, η αίθουσα εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ως κέντρο εμπορίου.

Μουσείο ανώτερου ορόφου

Μουσείο Σουκιενίτσε, στον επάνω όροφο

Στον επάνω όροφο της αίθουσας βρίσκεται το τμήμα του Μουσείου Σουκιενίτσε του Εθνικού Μουσείου της Κρακοβίας. Φιλοξενεί τη μεγαλύτερη μόνιμη έκθεση του 19ου αιώνα στην Πολωνία, σε τέσσερις μεγάλες εκθεσιακές αίθουσες που έχουν οργανωθεί από την ιστορική περίοδο και τα εκθέματα εκτείνονται σε μια ολόκληρη καλλιτεχνική εποχή.[3] Το μουσείο αναβαθμίστηκε το 2010 με νέο τεχνικό εξοπλισμό, αποθήκες, χώρους υπηρεσίας, καθώς και βελτιωμένη θεματική διάταξη.

Η Πινακοθήκη της Πολωνικής Τέχνης του 19ου αιώνα ήταν ένας σημαντικός πολιτιστικός χώρος από τη στιγμή που άνοιξε στις 7 Οκτωβρίου 1879. Διαθέτει πορτρέτα ύστερου Μπαρόκ, Ροκοκό και κλασικιστικές προσωπογραφίες και σκηνές μαχών του 18ου αιώνα από Πολωνούς και ξένους προ-ρομαντικούς, όπως η τέχνη των διαμελισμών της Πολωνίας με το διάσημο Πρωσικός φόρος τιμής του Γιαν Ματέικο, τις μυθολογικές και βιβλικές σκηνές με τους μνημειακούς Δαυλούς του Νέρονα του Χένρυκ Σιεμιράντζκι, την τέχνη των αντιπροσωπευτικών μελών της Νέας Πολωνίας από τις αρχές του 20ού αιώνα, συμπεριλαμβανομένων των Γιάτσεκ Μαλτσέφσκι και Γιούζεφ Χεουμόνσκι, τους εξέχοντες ιμπρεσιονιστές Γιούζεφ Πανκιέβιτς και Λέον Βιτσουουκόφσκι, πίνακες των Βόιτσεχ Γκέρσον και Γιούλιαν Φάουατ, καθώς και το μεγάλο και αμφιλεγόμενο Φρενίτιδα αγαλλιάσεων του Βαντίσουαφ Ποντκοβίνσκι, μεταξύ άλλων αριστουργημάτων.[4]

Ιστορικές εικόνες

  • Πριν από την αποκατάσταση του 19ου αιώνα.
    Πριν από την αποκατάσταση του 19ου αιώνα.
  • Αίθουσα υφασμάτων της Κρακοβίας το 1912.
    Αίθουσα υφασμάτων της Κρακοβίας το 1912.
  • Αίθουσα υφασμάτων της Κρακοβίας το 1930.
    Αίθουσα υφασμάτων της Κρακοβίας το 1930.
  • Η αίθουσα με πάγκους προϊόντων
    Η αίθουσα με πάγκους προϊόντων
  • Το Σουκιενίτσε το βράδυ
    Το Σουκιενίτσε το βράδυ

Παραπομπές

  1. ↑ register of objects of cultural heritage in Poland. 31  Δεκεμβρίου 2022. www.nid.pl/pl/Informacje_ogolne/Zabytki_w_Polsce/rejestr-zabytkow/zestawienia-zabytkow-nieruchomych/. Ανακτήθηκε στις 31  Μαρτίου 2023.
  2. ↑ Αλεξάντρα Κρίπτσικ (2009). «History of the Gallery in the Sukiennice». About the Museum. Εθνικό Μουσείο της Κρακοβίας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2012. 
  3. ↑ Αλεξάντρα Κρίπτσικ (2009). «Galeria Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach (Gallery of Polish Art in Sukiennice)». About the museum (στα Πολωνικά και Αγγλικά). Εθνικό Μουσείο της Κρακοβίας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2012. 
  4. ↑ Εθνικό Μουσείο της Κρακοβίας (2009). «Sala Chełmońskiego: Realism, Polish Impressionism and Symbolism». Gallery of Polish 19th century art in the Sukiennice (στα Πολωνικά). Επίσημος ιστότοπος. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι