Στη Σλοβενία διεξήχθησαν βουλευτικές εκλογές για την ανάδειξη των 90 μελών της Εθνοσυνέλευσης της χώρας στις 13 Ιουλίου 2014.
[1] Οι πρόωρες εκλογές προκηρύχθηκαν μετά την παραίτηση της πρωθυπουργού Αλένκα Μπράτουσεκ και της κυβέρνησής της, το Μάιο. Συνολικά έλαβαν μέρος 17 κόμματα, μεταξύ των οποίων και 7 νέα, με το νεοσύστατο Κόμμα του Μίρο Τσεράρ (SMC), να κερδίζει τις εκλογές με ποσοστό άνω του 34 % των ψήφων και 36 έδρες. Έδρες στην Εθνοσυνέλευση κέρδισαν 7 πολιτικά κόμματα, με 3 άλλα να μένουν εκτός Κοινοβουλίου, συμπεριλαμβανομένου του κόμματος Θετική Σλοβενία του Ζόραν Γιάνκοβιτς, το οποίο είχε κερδίσει τις εκλογές του 2011. Για πρώτη φορά εισήλθε τη Βουλή και το κόμμα της Ενωμένης Αριστεράς.
Μια νέα κυβέρνηση σχηματίστηκε από τα κόμματα Θετική Σλοβενία (PS), τους Σολσιαλδημοκράτες (SD), το DL και το DeSUS.[5] Η πρόεδρος του PS Αλένκα Μπράτουσεκ έγινε πρωθυπουργός.[5] Στις 25 Απριλίου 2014 διεξήχθη το συνέδριο του κόμματος Θετική Σλοβενία (Pozitivna Slovenija) στην πόλη Μπρντο πρι Κράνιου (Brdo pri Kranju), για την εκλογή νέου προέδρου στο κόμμα. Οι δύο υποψήφιοι ήταν η Μπράτουσεκ και ο Ζόραν Γιάνκοβιτς. Οι κυβερνητικοί εταίροι SD, DL και DeSUS απείλησαν με αποχώρηση από την κυβέρνηση σε περίπτωση που εκλεγόταν ο Γιάνκοβιτς. Ο τελευταίος εξελέγη και η Μπράτουσεκ παραιτήθηκε και από την πρωθυπουργία.[6] Η παραίτηση της πρωθυπουργού άρχισε να ισχύει από τις 5 Μαΐου.[7]
Το Κόμμα του Μίρο Τσεράρ (SMC) wκέρδισε σαρωτική πλειοψηφία στις εκλογές, με 36 έδρες. Το μοναδικό κόμμα που κατάφερε να κερδίσει μεγαλύτερο ποσοστό ψήφων ήταν το κόμμα του Γιάνεζ Ντρνόφσεκ, η Φιλελεύθερη Δημοκρατία της Σλοβενίας στις βουλευτικές εκλογές που έγιναν το 2000.[12] Το Σλοβενικό Δημοκρατικό Κόμμα του Γιάνσα (SDS) ήρθε 2ο και έχασε 5 έδρες σε σύγκριση με τις εκλογές του 2011. Στην 3η θέση ήταν το DeSUS με 10 έδρες, που είναι και το καλύτερο αποτέλεσμα στην ιστορία του κόμματος. Η Ενωμένη Αριστερά κέρδισε 6 έδρες.[13] Οι Σοσιαλδημοκράτες σημείωσαν απώλεια 4 εδρών και είχαν το χειρότερο αποτέλεσμα στην εκλογική τους ιστορία.[14] Ο Συνασπισμός της Μπράτουσεκ κατάφερε να πάρει 4 έδρες. Απέτυχαν να πάρουν έδρα το Σλοβενικό Κόμμα του Λαού, η Θετική Σλοβενία (που ήταν ο νικητής των εκλογών του 2011) και η Λίστα Πολιτών. Όλα τα υπόλοιπα κόμματα δεν κατάφεραν επίσης να μπουν στη Βουλή. Η συμμετοχή ήταν λίγο κάτω από το 51%,που είναι και η χαμηλότερη από την ανεξαρτησία της χώρας.[15]
Με βάση το Σύνταγμα της Σλοβενίας, 2 έδρες προορίζονται για τις ιταλικές και τις ουγγρικές εθνικές κοινότητες, με έναν αντιπρόσωπο για καθεμιά κοινότητα. Οι Ιταλοί εξέλεξαν το Ρομπέρτο Μπατέλι ως αντιπρόσωπό τους, ενώ η ουγγρική κοινότητα επέλεξε τον Λάσλο Γκεντς. Αμφότεροι ήταν οι μοναδικοί υποψήφιοι.[16]
Ο νικητής των εκλογών, Μίρο Τσεράρ, δήλωσε πρόθυμος να συνομιλήσει με όλα τα κόμματα με σκοπό το σχηματισμό κυβέρνησης, με εξαίρεση το
SDS.[17] Ο εκπρόσωπος του SDS Ζβόνκο Τσέρνατς δήλωσε ότι το κόμμα του θεωρεί παράνομο το εκλογικό αποτέλεσμα, καθώς ο ηγέτης του βρισκόταν στη φυλακή κατηγορούμενος για διαφθορά, σε μία μεθοδευμένη πολιτικά διαδικασία.[18]
Τα διεθνή ΜΜΕ σημείωσαν το γεγονός ότι ο νικητής των εκλογών ήταν ένας πρωτοεμφανιζόμενος στην πολιτική αρένα και η επιτυχία του ερμηνεύτηκε ως "τιμωρία των παραδοσιακών κομμάτων από το εκλογικό σώμα, επειδή τα κόμματα επισκιάστηκαν από σκάνδαλα διαφθοράς και πολλά έτη οικονομικής αστάθειας".[19] Ο Τσεράρ θεωρείται ως πολιτικός που δεν έχει σπιλωθεί από σκάνδαλα.[20]