Ο Σκιργκίλα (λευκορωσ. Скіргайла, π. 1353/4 - 11 Ιανουαρίου 1397) από τον Οίκο των Γκεντιμινιδών ήταν αντιβασιλιάς τού μεγάλου δουκάτου της Λιθουανίας (1386-92), στη θέση τού αδελφού του Γιαγκιέλο.
Βιογραφία
Ήταν γιος τού Αλγκίρντας μεγάλου δούκα της Λιθουανίας και της Ουλιάνας των Ρουρικιδών, κόρης τού Αλεξάντρ Μιχαήλοβιτς πρίγκιπα τού Τβερ.
Το 1377 απεβίωσε ο Αλγκίρντας και τον διαδέχθηκε ο γιος του Γιαγκιέλο. Πιστεύεται, ότι οι δυναστικές έριδες αυτού με τον θείο του Κεστούτις και τον Βυτάουτας (γιο τού Κεστούτις) ξεκίνησαν από τον Σκιργκάιλα. Το 1379 ταξίδευσε στους Τεύτονες Ιππότες και ένα έτος μετά έγινε η αμφιλεγόμενη συνθήκη τού Ντοβυντίσκες. Ο Σκιργκάιλα ήταν ο κύριος υποστηρικτής του αδελφού του Γιογκάιλα και τον βοήθησε στο να φυλακίσει τον Κεστούτις και τον γιο του στο κάστρο Κρέβα, κατά τη διάρκεια τού εμφυλίου πολέμου της Λιθουανίας (1381-84). Μερικοί ιστορικοί υποθέτουν ότι η αποβίωση τού Κεστούτις μία εβδομάδα μετά από τη φυλάκισή του, ήταν δολοφονία που εκτελέστηκε από τον Σκιργκάιλα. Ως ανταμοιβή για την καλή δουλειά του, έλαβε το δουκάτο τού Τρακάι.
Όταν ο Γιαγκιέλο ετοιμαζόταν για την Ένωση της Κρέβα, ο Σκιργκάιλα συμμετείχε ενεργά στις διαπραγματεύσεις, μάλιστα έγινε επικεφαλής αποστολής στην Πολωνία. Οι διαπραγματεύσεις επέτυχαν και ο Γιογκάιλα νυμφεύτηκε τη Γιάντβιγκα των Καπετιδών-Ανζού, κόρη και κληρονόμο τού αποβιώσαντος Λουδοβίκου Α΄ της Πολωνίας το 1386. Η Γιάντβιγκα ήταν βασίλισσα της Πολωνίας και ο Γιογκάιλα στέφθηκε βασιλιάς της με τον γάμο του. Ο Γιαγκιέλο άφησε τον Σκιργκάιλα ως αντιβασιλιά στη Λιθουανία. Πάντως ο Σκιργκάιλα δεν ήταν δημοφιλής στους ευγενείς και ο Βυτάουτας είδε αυτό ως αφορμή για να κερδίσει δύναμη: το 1389 ξεκίνησε εμφύλιο πόλεμο και επιτέθηκε στο Βίλνιους. Δεν επέτυχε και ζήτησε τη συνδρομή των Τευτόνων Ιπποτών. Τελικά το 1392 ο Γιογκάιλα και ο Βυτάουτας υπέγραψαν τη συμφωνία τού Οστρόβ: ο Βυτάουτας έγινε αντιβασιλιάς της Λιθουανίας και τού επεστράφη το πατρικό δουκάτο τού Τρακάι.
Ως αποζημίωση, ο Σκιργκάιλα έλαβε ένα μέρος της Βολυνίας και τού Κιέβου το 1395. Οι περιστάσεις τού τέλους του δεν είναι ξεκάθαρες. Φημολογείται ότι δηλητηριάστηκε με εντολές Ορθοδόξων αξιωματούχων. Τάφηκε στη Λαύρα Πεσέρσκ τού Κιέβου.
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 «Скиргайлло» (Ρωσικά)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 dw.1996.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku». (Πολωνικά) Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku. Βαρσοβία. 1895. σελ. 336.
- ↑ 4,0 4,1 «Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku». (Πολωνικά) Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku. Βαρσοβία. 1895. σελ. 338.
Πηγές
- Vytautas Spečiūnas, ed. (2004). "Skirgaila". Lietuvos valdovai (XIII-XVIII a.): enciklopedinis žinynas (in Lithuanian). Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas. p. 54. ISBN 5-420-01535-8.