Βυτάουτας

Βυτάουτας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1350 (περίπου)[1]
Senieji Trakai
Θάνατος27  Οκτωβρίου 1430
Βίλνιους
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός Ναός του Βίλνιους
ΚατοικίαΚάστρο της Κρέβα
Τεύτονες Ιππότες (1382–1384)
Μεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας (1384–1389)
Τεύτονες Ιππότες (1389–1392)
ΘρησκείαΧριστιανισμός
Παγανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΛιθουανικά[2]
Ρουθενιανά[3]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΆννα, μεγάλη δούκισσα της Λιθουανίας (έως 1418)[4]
Ουλιάνα Ολσάνσκυ (1418–1430)[5]
d:Q130326456[6]
ΤέκναΣοφία της Λιθουανίας[4][7]
ΓονείςΚεστούτις[1][8][4] και Μπιρουτέ[1]
ΑδέλφιαΝτανούτε της Λιθουανίας
Ριμγκαϊλέ της Λιθουανίας
Σιγισμούνδος Κεστουτάιτις
Tautvilas Kęstutaitis
Vaidotas
Voishvil
Butautas
Miklausė Marija
ΣυγγενείςΒασίλειος Β΄ της Μόσχας (daughter's son) και Βλαδίσλαος Β΄ Γιαγκέλο (πρωτοξάδερφος)
Οικογένειαοίκος των Γκεντιμινιδών
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΠολωνο-Λιθουανικό-Τευτονικός Πόλεμος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Βυτάουτας ο Μέγας, λιθουανικά Vytautas (περ. 1350 – 27 Οκτωβρίου 1430) από τον Οίκο των Γκεντιμινιδών ήταν δούκας τού Τρακάι (1392-1413), της Ρουθηνίας (1398-1430), μεγάλος δούκας της Λιθουανίας (1392-1430), πρίγκιπας της Χρόντνα, του Λουτσκ και υποτιθέμενος βασιλιάς των Χουσιτών. Με την αναβίωση της Λιθουανίας τον 19ο αιώνα έγινε ο εθνικός ήρωας της χώρας. Ένα Πανεπιστήμιο ονομάστηκε από αυτόν και σε πολλές πόλεις μνημεία ανεγέρθηκαν στο όνομά του το διάστημα 1918-39.

Βιογραφία

Ήταν γιος τού Κεστούτις δούκα τού Τρακάι & μεγάλου δούκα της Λιθουανίας και της Μπιρουτέ.

Ο πατέρας του και ο θείος του Αλγκίρντας είχαν μοιράσει τη Λιθουανία από το 1377: ο Κεστούτις έλαβε το δυτικό μέρος και αγωνιζόταν εναντίον τού Τευτονικού Τάγματος. Τον Αλγκίρντα διαδέχθηκε το 1377 ο γιος του Γιογκάιλα και άρχισε ανταγωνισμός μεταξύ τους. Ο Γιογκάιλα συμμάχησε με τους Τεύτονες το 1380· όταν το έμαθε ο Κεστούτις, κατέλαβε το Βίλνιους, αιχμαλώτισε τον ανιψιό του Γιογκάιλα και έγινε μόνος του μεγάλος δούκας της Λιθουανίας. Τότε ο Γιογκάιλα δραπέτευσε, συγκέντρωσε στρατό και αιχμαλώτισε τον θείο του και τον Βυτάουτας στο κάστρο Κρέβα. Μία εβδομάδα μετά ο Κεστούτις απεβίωσε, δεν γνωρίζουμε πώς.

Το 1382 ο Βυτάουτας δραπέτευσε από το κάστρο και κατέφυγε στο Τευτονικό Τάγμα, όπου βαπτίστηκε Καθολικός με το όνομα Βίγκαντ. Συμμετείχε σε επιδρομές εναντίον τού Γιογκάιλα. Ωστόσο το 1384 ο Βυτάουτας χάλασε τις συμφωνίες του με τους Τεύτονες και συμφιλιώθηκε με τον Γιογκάιλα. Μάλιστα έκαψε τρία σημαντικά Τευτονικά κάστρα και ανέκτησε τις γαίες τού πατέρα του, εκτός από το Τράκαι.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε ίσως τη Μαρία Λουκόμσκα, αλλά αυτό αναφέρεται μόνο από το Χρονικό Μπυχόβιεκ και δεν επιβεβαιώνεται από άλλες πηγές.

Έκανε γάμο με την Άννα και είχε τέκνο:

Το 1418 απεβίωσε η Άννα και ο Βυτάουτας έκανε άλλο γάμο με την ανιψιά της Ουλιάνα, κόρη τού Ιβάν Ολσχάνσκυ.

Πηγές

  • Inga Deidulė, Vytauto Didžiojo įvaizdžio genezės mįslė, - "ieškokite moterų", Vartiklis.
  • Andrius Mingėla, Vytautas Lietuvos didysis kunigaikštis, Juventa high school. Accessed May 20, 2006.
  • Oscar Halecki, Borderlands of Western Civilization: A History of East Central Europe, 2nd edition, Chapter 8, Simon Publications, July 2001, ISBN 0-9665734-8-X

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Andrey Ekzemplyarsky: «Витовт» (Ρωσικά) 1892.
  2. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub2016936674. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  3. ↑ www.elibrary.ru/item.asp?id=43982548.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 «Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku». (Πολωνικά) Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku. Βαρσοβία. 1895. σελ. 160.
  5. ↑ «Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku». (Πολωνικά) Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku. Βαρσοβία. 1895. σελ. 95–96, 159–160.
  6. ↑ «Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku». (Πολωνικά) Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku. Βαρσοβία. 1895. σελ. 160, 213.
  7. ↑ «Василий, имена великих московских князей»
  8. ↑ 8,0 8,1 «Витовт» (Ρωσικά)