Ο Ραφαέλ Κορρέα (Rafael Vicente Correa Delgado, 6 Απριλίου 1963-) είναι πολιτικός από τον Ισημερινό, πρόεδρος της χώρας από το 2007 ως το 2017. Το 2009 επανεξελέγη από τον πρώτο γύρο στις προεδρικές εκλογές που διενεργήθηκαν στις 26 Απριλίου. Επανεξελέγη για τρίτη (χωρίς προηγούμενο θητεία) με ποσοστό 57%, το 2013. Εκτός από ισπανικά, ομιλεί κέτσουα, αγγλικά και γαλλικά.[1]
Βιογραφία
Πρώτα χρόνια και σπουδές
Γεννήθηκε στο Γουαγιακίλ στις 6 Απριλίου 1963[2]. Σπούδασε Οικονομικά στη γενέτειρά του (Universidad Católica de Santiago de Guayaquil) το 1987. Τον Ιούνιο του 1991 απέκτησε τίτλο Μάστερ στα Οικονομικά από το πανεπιστήμιο της Λέουβεν, στο Βέλγιο. Το 1999 απέκτησε και άλλο μάστερ στα Οικονομικά, από το πανεπιστήμιο του Ιλινόις στις ΗΠΑ και διδακτορικό τίτλο τον Οκτώβριο του 2001.[3]
Υπουργός Οικονομικών
Το 2005 υπηρέτησε ως υπουργός Οικονομικών για μικρό χρονικό διάστημα επί προεδρίας του Αλφρέδο Παλάσιο. Την περίοδο αυτή υποστήριξε τη μείωση της φτώχειας και την οικονομική ανεξαρτησία. Παραιτήθηκε εξαιτίας της αναστολής της καταβολής ενός δανείου από την Παγκόσμια Τράπεζα προς τον Ισημερινό, ύψους 100 εκατομμυρίων δολαρίων. Στην επιστολή της παραίτησής του, ο Κορρέα καταδίκασε τις πιέσεις προς τον Παλάσιο[4].
Την περίοδο της παραίτησής του, οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι ο Κορρέα ήταν ο πιο αξιόπιστος αξιωματούχος, με το 57% των κατοίκων του Ισημερινού να δηλώνουν ότι τον εμπιστεύονταν.[5]
Εκλογή στην προεδρία
Εξελέγη Πρόεδρος με 57,2% έναντι 42,7% για τον Άλβαρο Νομπόα στο δεύτερο γύρο στις 26 Νοεμβρίου του 2006[6] με το κόμμα Alianza PAIS (Patria Altiva i Soberana), διαψεύδοντας τις δημοσκοπήσεις, που έφεραν ως νικητή τον αντίπαλό του[7]. Ο Κορρέα είχε κερδίσει 23,3% στον πρώτο γύρο της 15 Οκτωβρίου του 2006 έναντι 26,1 για τον αντίπαλό του, Άλβαρο Νομπόα. Ουμανιστής αριστερός, ο Κορρέα ορκίστηκε πρόεδρος στις 15 Ιανουαρίου του 2007. Ο φιλελεύθερος Κορρέα κέρδισε και στο δημοψήφισμα για τη σύγκληση Συντακτικής Συνέλευσης με 78,1% στις 15 Απριλίου του 2007.
Ένταση με Κολομβία
Την άνοιξη του 2008 ο Κορρέα διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις της χώρας του με την Κολομβία μετά την επιχείρηση δυνάμεων της Κολομβίας στο έδαφος του Ισημερινού κατά την οποία βρήκε το θάνατο υψηλόβαθμο στέλεχος των FARC, την 1η Μαρτίου[8]. Ο Ισημερινός κατήγγειλε παραβίαση της εδαφικής ακεραιότητάς του και στο πλευρό του τάχθηκαν η Βενεζουέλα, η Κούβα και η Νικαράγουα, με τις ΗΠΑ να στηρίζουν πλήρως την Κολομβία[9]. Η ανακοίνωση της απέλασης του Κολομβιανού πρεσβευτή από το Κίτο έγινε σε τηλεοπτικό διάγγελμα του Κορρέα στις 2 Μαρτίου του 2008 και συνοδεύτηκε από κινητοποίηση του στρατού της χώρας του στα σύνορα με την Κολομβία[10]. Τον Ιούνιο του 2008 συνελήφθησαν 3 άτομα ως ύποπτα για σχέδιο δολοφονίας του Κορρέα[11].
Αποκήρυξη εθνικού χρέους
Τον Δεκέμβριο του 2008 απαρνήθηκε το εθνικό χρέος, χαρακτηρίζοντάς το παράνομο επειδή συσσωρεύτηκε μέσω συμφωνιών που υπέγραψαν στρατιωτικά καθεστώτα και υποσχέθηκε να προσφύγει σε διεθνή δικαστήρια για το θέμα.[12]
Συνταγματικό δημοψήφισμα 2008
Ο Κορρέα πέτυχε σημαντική νίκη με την έγκριση του νέου Συντάγματος, σε δημοψήφισμα, στις 28 Σεπτεμβρίου 2008. Το νέο Σύνταγμα, το εικοστό στην Ιστορία της χώρας, εγκρίθηκε από τους πολίτες με υψηλό ποσοστό, που έφτασε το 63,9%, σύμφωνα με τα πρώτα αποτελέσματα.[13]
Επανεκλογή 2009
Οι γενικές εκλογές διεξήχθησαν στις 26 Απριλίου του 2009. Επιβεβαιώνοντας τις δημοσκοπήσεις έξω από τα εκλογικά κέντρα, ο Κορρέα επανεξελέγη από τον πρώτο γύρο, με ποσοστό 51,7% των ψήφων έναντι 28% του βασικού του αντιπάλου, Λούσιο Γκουτιέρρες, πρώην πρόεδρου του Ισημερινού[14]. Η εκλογή του από τον πρώτο γύρο είναι μοναδική στο είδος της για πρόεδρο από το 1979.[12] Στην πρώτη του ομιλία μετά την ανακοίνωση των πρώτων αποτελεσμάτων ο Κορρέα ευχαρίστησε το εκλογικό σώμα.[15] Ορκίστηκε για μία ακόμη θητεία στις 10 Αυγούστου του 2009.
Επίθεση Σεπτεμβρίου 2010
Στις 30 Σεπτεμβρίου 2010 ο πρόεδρος Κορρέα υπέστη επίθεση στο Κίτο από αστυνομικούς και στρατιωτικούς που διαμαρτύρονταν για περικοπές σε συγκεκριμένα προνόμια και επιδόματα.[16] Η κυβέρνηση κατήγγειλε ότι σημειώθηκε απόπειρα πραξικοπήματος σε βάρος του Προέδρου και κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, όπως ανακοίνωσε ο υπουργός Ασφαλείας, Μιγκέλ Καρβαχάλ.[17]
Επανεκλογή 2013
Ο Κορέα κέρδισε τις γενικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 17 Φεβρουαρίου 2013 για Πρόεδρο, Εθνοσυνέλευση και Κοινοβούλιο. Κέρδισε τις προεδρικές εκλογές από τον πρώτο γύρο.[18] Ο συνασπισμός που πρόσκειται στον Κορέα, το κίνημα Alianza PAIS (AP) εξασφάλισε σχεδόν τα τρία τέταρτα των εδρών στην νέα Εθνοσυνέλευση (με 100 επί συνόλου 137 εδρών).[19] Ο κυριότερος αντίπαλος του Κορέα Γκιγέρμο Λάσο (με 11 επί συνόλου 137 εδρών στην Εθνοσυνέλευση), παραδέχθηκε την ήττα του. Ο Κορέα ορκίστηκε για μια τρίτη θητεία τον Μάιο του 2013, η οποία τερματίστηκε το 2017.
