Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|30|10|2024}}
Έφθασε η στιγμή που η Χριστίνα (Έλενα Ναθαναήλ) θα πρέπει να απολογηθεί για τον φόνο που διέπραξε. Όμως όλη η αλήθεια βρίσκεται κλεισμένη στο προσωπικό ημερολόγιό της. Εκεί γράφει για τις ατέλειωτες ώρες μοναξιάς και πλήξης, που περνούσε στο σπίτι περιμένοντας τον άντρα της, ένα καταξιωμένο και πολυάσχολο εισαγγελέα (Δημήτρης Μυράτ). Κάποια μέρα γνωρίζει τον ζωγράφο Αλέξη (Γιάννης Βόγλης), ο οποίος ζει μόνος σε μια καλύβα, αποκομμένος από τον κόσμο, και συνάπτει μαζί του ερωτική σχέση. Όταν η Ειρήνη (Ανν Λόνμπεργκ), κόρη του εισαγγελέα από τον πρώτο του γάμο αντιλαμβάνεται αυτήν τη σχέση, αποκαλύπτει την αλήθεια στον πατέρα της και οι δύο εραστές χωρίζουν. Ο Αλέξης προαπαθεί να κρατήσει τη Χριστίνα κοντά του και, κάποια στιγμή, βρίσκεται δολοφονημένος, ενώ βασική ύποπτη για τη δολοφονία του είναι η Χριστίνα.
Η ταινία περιλαμβάνει αρκετά πλάνα από αναγνωρίσιμα σημεία του Πειραιά, όπως το Δημοτικό Θέατρο (που εμφανίζεται ως "δικαστικό μέγαρο" για τις ανάγκες της υπόθεσης), η οδός Αγίου Κωνσταντίνου πριν πεζοδρομηθεί, η εκκλησία αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, η έπαυλη Οριγώνη στην οδό Καραγιώργη Σερβίας πάνω από την παραλία Βοτσαλάκια, η οδός Παυσιλύπου στην Καστέλλα, ο όρμος Αφροδίτης, η οδός Τομπάζη, η εκκλησία του Αγίου Νικολάου καθώς και η νησίδα Κουμουνδούρου.[1] Επίσης, στο πλαίσιο μιας εκδρομής, υπάρχουν και πλάνα από τα Μετέωρα.[2]
Η πρεμιέρα της ταινίας πραγματοποιήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 1968. Κόβοντας 70.280 εισιτήρια, κατατάχθηκε στην 74η θέση ανάμεσα σε 108 ταινίες της ίδιας σεζόν.[5]
.jpg)
