Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 12/02/2014.
Πιερ-Ντανιέλ Υέ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα
Pierre Daniel Huet (Γαλλικά) και Pierre-Daniel Huet (Γαλλικά)
Ο Πιερ-Ντανιέλ Υέ ή Υέτιος (Pierre-Daniel Huet, 8 Φεβρουαρίου1630 – 26 Ιανουαρίου1721), ήταν επίσκοπος του Αβράνς και μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της Γαλλίας τον 17ο αιώνα.
Σπούδασε στο Ιησουιτικό κολέγιο της πόλης Καν (Collège des Jesuites de Caen) και μετά νομική στο πανεπιστήμιο. Από την ηλικία των είκοσι ετών συγκαταλεγόταν ήδη ανάμεσα στους φερέλπιδες λογίους της εποχής του. Το 1651, έχοντας εγκατασταθεί στο Παρίσι, συνδέεται με φιλία με τον συντηρητή της Βιβλιοθήκης ΜαζαρένΓκαμπριέλ Νωντέ και τον επόμενο χρόνο ακολουθεί τον Σαμυέλ Μποσάρ στην αυλή της βασίλισσας Χριστίνας της Σουηδίας. Ως ελληνιστής και λατινιστής, ο Υέ ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία, μετέφρασε το Δάφνις και Χλόη του Λόγγου, μετέφρασε και σχολίασε τον Ωριγένη (Ρουέν 1668), εξέδωσε ένα βιβλίο με θέμα τη μετάφραση (Παρίσι 1661), έγραψε ένα μυθιστόρημα με τίτλο Diane de Castro, εξέδωσε ποιήματά του στα λατινικά και στα αρχαία ελληνικά, φιλοσοφικά έργα και μια συλλογή με σκέψεις πάνω σε φιλολογικά θέματα (Huetiana, Παρίσι 1722). Σημαντική ασχολία του υπήρξε η έκδοση μίας σειράς λατινικών κειμένων που έγιναν γνωστά με τον χαρακτηρισμό «Ad usum Delphini». Το γνωστότερό του έργο, που γνώρισε πολλές εκδόσεις και μεταφράσεις, είναι η Πραγματεία περί της καταγωγής των μυθιστορημάτων (Traité de l'origine desromans), το οποίο αποτελεί την πρώτη ιστορία του μυθιστορήματος. Το έργο αυτό πρωτοκυκλοφόρησε με τον τίτλο Lettre de Monsieur Huet à Monsieur de Segrais (Παρίσι 1670), ως εισαγωγή στο μυθιστόρημα Zayde (Zaïde) της Μαντάμ ντε Λαφαγιέτ.[16]
↑Βλ. την πρώτη ελληνική μετάφραση του πλήρους γαλλικού κειμένου στο Pierre-Daniel Huet: Πραγματεία περί της καταγωγής των μυθιστορημάτων, επιμ. και μτφρ. Δημήτρης Δολαψάκης, εκδ. «Περίπλους», Αθήνα 2013.