Η Πεντάπολις είναι ένα χωριό που δημιουργήθηκε από την Ελληνική Κυβέρνηση στις αρχές του 1950 εξαιτίας του ολοκαυτώματος των Γερμανών την περίοδο της Γερμανοϊταλικής κατοχής (1941 – 1944) και των καταστροφών που υπέστησαν τα γειτονικά χωριά Αιγίτιο, Βραΐλα, Καρούτες, Λιδωρίκι και Σκαλούλα. Παρόλο που οι περισσότεροι από τους εναπομείναντες κάτοικοι από το Λιδωρίκι και τη Βραΐλα δεν μετακινήθηκαν, το 1951 το χωριό αριθμούσε 1.000 κατοίκους[4]. Το 1953 συνεστήθη η Κοινότητα Πενταπόλεως με έδρα την Πεντάπολη[5].
Η Πεντάπολις βρίσκεται νότια του Λιδωρικίου σε απόσταση περίπου 7 χλμ. και βορειοδυτικά του Μαλανδρίνου σε απόσταση 6 χλμ. πάνω στην εθνική οδό Άμφισσας - Λιδωρικίου, κοντά στο Παραδείσι και δίπλα στην τεχνητή λίμνη του Μόρνου[4][11]. Το χωριό διαθέτει υποδομές που εξυπηρετούν τους επισκέπτες, ενώ λειτουργεί δημοτικό σχολείο και νηπιαγωγείο[12]. Οι κάτοικοί της ασχολήθηκαν με τη γεωργία και την πτηνοτροφία αλλά με τη δημιουργία του φράγματος του Μόρνου, το 1980, πολλές καλλιεργήσιμες περιοχές και πτηνοτροφεία βυθίστηκαν από τα νερά της λίμνης[4]. Η πολιούχος της Πενταπόλεως είναι η Αγία Σοφία που πανηγυρίζει στις 17 Σεπτεμβρίου. Στον δρόμο προς το Λιδωρίκι, στη θέση «Αϊ Γιάννης» υπάρχει τείχος οχύρωσης, όπου παλαιότερα ήταν ορατοί κιβωτιόσχημοι τάφοι ενώ 500μ. πάνω από το χωριό, υπάρχουν ερείπια τείχους οχύρωσης ή κτηρίου. Η περιοχή «Παραδεισόρεμα», σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, αποτελούσε τα όρια των Αιτωλών και των Εσπερίων Λοκρών[4].
