Ήταν νυμφευμένος με την Μάρω Πήλασα και είχε δύο κόρες.[3] Απεβίωσε στις 30 Ιουνίου 2022.[5][6]
Πολιτική διαδρομή
Μετά την τουρκική εισβολή του 1974, είχε ενεργό ρόλο στην ίδρυση της Παγκύπριας Ένωσης Προσφύγων (ΠΕΠ), της οποίας το 1978 εξελέγη γενικός γραμματέας και το 1980 πρόεδρος.[3] Με οδηγίες του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄, ετοίμασε μαζί με άλλα πρόσωπα, σχέδιο προσωρινής στέγασης των προσφύγων.[3]
Την περίοδο 1979-1982 διετέλεσε μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής Προγραμμάτων του ΡΙΚ.[3][4]
Στις 20 Απριλίου 1982 διορίστηκε υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων στην κυβέρνηση Σπύρου Κυπριανού 1978.[7] Παρέμεινε στη θέση αυτή και στην κυβέρνηση του Σπύρου Κυπριανού του 1983, έως τις 6 Ιανουαρίου 1985.[7][2][8][1] Ως υπουργός, είχε σημαντικό ρόλο στην εφαρμογή του Αναλογικού Συστήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων, στη σύναψη διακρατικών συμφωνιών με διάφορες χώρες αναφορικά με το συνυπολογισμό των εισφορών των Κοινωνικών Ασφαλίσεων, καθώς και την ανάπτυξη των εργατικών αναπαυτηρίων και των Κέντρων Νεότητος.[3]
Την 1η Ιουλίου 2003 διορίστηκε μέλος της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας από τον πρόεδρο Τάσσο Παπαδόπουλο, θέση στην οποία παρέμεινε έως την 31 Ιουνίου 2009. Την 1η Ιουλίου 2009 διορίστηκε πρόεδρος της ίδιας επιτροπής από τον πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια, θέση στην οποία παρέμεινε έως τις 30 Ιουνίου 2015.[3][2][10][4][11]