Το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν (αγγλικά: University of Michigan, λατινικά: Universitas Michigania, UM), που συχνά αναφέρεται απλά ως Μίσιγκαν, είναι ένα δημόσιο πανεπιστήμιο έρευνας που βρίσκεται στο Ανν Άρμπορ του Μίσιγκαν των Ηνωμένων Πολιτειών. Ιδρύθηκε το 1817 στο Ντιτρόιτ ως Catholepistemiad, ή Πανεπιστήμιο του Μιτσιγκάνια (University of Michigania), 20 χρόνια πριν η επικράτεια του Μίσιγκαν γίνει επίσημα ενιαία πολιτεία και ως εκ τούτου, το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν αποτελεί το παλαιότερο πανεπιστήμιο της πολιτείας. Το πανεπιστήμιο μεταφέρθηκε στο Ανν Άρμπορ το 1837 με πάνω από 40 στρέμματα (16 εκτάρια) γης, τοποθεσία η οποία είναι γνωστή ως κεντρική πανεπιστημιούπολη (Campus).[1] Από την ίδρυσή του στο Ανν Άρμπορ, η πανεπιστημιούπολη έχει επεκταθεί και περιλάβει περισσότερα από 584 μεγάλα κτίρια, με συνολική έκταση πάνω από 781 στρέμματα, ενώ έχει και δύο πανεπιστημιουπόλεις δορυφόρους που βρίσκονται στο Φλιντ και στο Ντίαρμορν. Το πανεπιστήμιο ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Συνδέσμου των Αμερικανικών Πανεπιστημίων.
Θεωρείται ένα από τα κύρια ερευνητικά πανεπιστήμια στις Ηνωμένες Πολιτείες,[2] έχοντας πολύ μεγάλη ερευνητική δραστηριότητα και ολοκληρωμένο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του προσφέρει διδακτορικά διπλώματα στις ανθρωπιστικές, κοινωνικές επιστήμες και τους τομείς STEM (Science, Technology, Engineering, Mathematics) καθώς και επαγγελματικά πτυχία ιατρικής, δικαίου, φαρμακευτικής, νοσηλευτικής, κοινωνικής εργασίας και την οδοντιατρικής. Το σώμα αποφοίτων εν ζωή (από το 2012) του Μίσιγκαν περιλαμβάνει περισσότερα από 500.000 άτομα. Εκτός από την ακαδημαϊκή ζωή, οι αθλητικές ομάδες του Μίσιγκαν ανταγωνίζονται στο τμήμα Ι του NCAA και είναι γνωστές ως the Wolverines (οι Αδηφάγοι). Είναι μέλη του Big Ten Conference.
Ιστορία
Το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν ιδρύθηκε στο Ντιτρόιτ στις 26 Αυγούστου του 1817,[3] ως Catholepistemiad, ή το Πανεπιστήμιο της Michigania, από τον κυβερνήτη και τους δικαστές της επικράτειας του Michigan. Ο δικαστής Augustus B. Woodward κάλεσε συγκεκριμένα τον Rev. John Monteith και τον πάτερ Gabriel Richard, καθολικό ιερέα, να ιδρύσουν το ίδρυμα. Ο Monteith έγινε ο πρώτος πρόεδρος και κατείχε επτά θέσεις ως καθηγητής και ο Richard ήταν αντιπρόεδρος και κατείχε τις άλλες έξι θέσεις. Ταυτόχρονα, η Ann Arbor διέθεσε 40 στρέμματα (16 εκτάρια) με την ελπίδα να επιλεγεί ως πρωτεύουσα του κράτους. Αλλά όταν το Λάνσινγκ επιλέχθηκε ως πρωτεύουσα του κράτους, η πόλη προσέφερε τη γη για να χτιστεί κάποιο πανεπιστήμιο. Αυτό που θα γινόταν το πανεπιστήμιο μετακόμισε στο Ann Arbor το 1837 χάρη στον κυβερνήτη Stevens T. Mason. Τα αρχικά 40 στρέμματα (16 εκτάρια) ήταν η βάση της σημερινής κεντρικής πανεπιστημιούπολης.[4] Αυτή η γη κατοικήθηκε κάποτε από τις ιθαγενείς φυλές Ojibwe (Chippewa), Odawa (Ottawa) και Bodewadimi (Potawatomi) και αποκτήθηκε μέσω της Συνθήκης του Fort Meigs.[5] Το 1821, το πανεπιστήμιο μετονομάστηκε επίσημα στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Οι πρώτες τάξεις στο Ann Arbor πραγματοποιήθηκαν το 1841, με έξι πρωτοετείς και έναν δευτεροετή φοιτητή, που διδάσκονταν από δύο καθηγητές. Έντεκα φοιτητές αποφοίτησαν το 1845.[6]
Μέχρι το 1866, οι μαθητές είχαν αυξηθεί κατά πολύ, φτάνοντας τους 1.205, και πολλοί από αυτούς ήταν βετεράνοι του εμφυλίου πολέμου. Οι γυναίκες έγιναν δεκτές για πρώτη φορά το 1870,[7] αν και η Alice Robinson Boise Wood είχε γίνει η πρώτη γυναίκα που παρακολούθησε μαθήματα (χωρίς να έχει εισαχθεί επίσημα) το 1866–7. [8] Ο James Burrill Angell, ο οποίος υπηρέτησε ως πρόεδρος του πανεπιστημίου από το 1871 έως το 1909, επέκτεινε επιθετικά το πρόγραμμα σπουδών του πανεπιστημίου για να συμπεριλάβει επαγγελματικές σπουδές στην οδοντιατρική, την αρχιτεκτονική, τη μηχανική, και την ιατρική. Το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν έγινε επίσης το πρώτο αμερικανικό πανεπιστήμιο που χρησιμοποίησε τα σεμινάρια ως μέθοδο μελέτης.[9]
↑Brennan, T. Corey (n.d.). "WOOD, Alice Robinson Boise". Database of Classical Scholars. Rutgers, The State University of New Jersey. "Όταν το ερώτημα εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1854 για την αποδοχή γυναικών στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, ο Τζέιμς Ρόμπινσον Μπόις είναι ο μόνος καθηγητής που έχει ψηφίσει υπέρ. Δώδεκα χρόνια αργότερα, όταν η κόρη του Alice είχε αποφοιτήσει από τη σχολή της Ann Arbor, λέγεται ότι ήταν εξοργισμένη που δεν μπορούσε να συνεχίσει στο Μίσιγκαν και τον Σεπτέμβριο του 1866 κάλεσε ανεπίσημα την κόρη του να συμμετάσχει στις ελληνικές του αναγνώσεις στο πανεπιστήμιο. Κάποιοι από τους συναδέλφους του ακολούθησαν το ίδιο."
↑Brubacher, John Seiler (1 Ιουλίου, 1997). Higher Education in Transition. Transaction Publishers. σελ. 187.