Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 19/11/2012.
Το Ντέμπρετσεν(Debrecen) είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ουγγαρίας μετά τη Βουδαπέστη, το κέντρο της Βόρειας Μεγάλης Πεδιάδας και η έδρα της περιφέρειας Χάιντου-Μπίχαρ. Ηταν η μεγαλύτερη πόλη της Ουγγαρίας το 18ο αιώνα [3] και είναι ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά κέντρα των Ούγγρων. [4] Το Ντέμπρετσεν ήταν επίσης η πρωτεύουσα της Ουγγαρίας κατά την Επανάσταση του 1848-1849. Κατά την επανάσταση ανακηρύχθηκε η εκθρόνιση της δυναστείας των Αψβούργων στη Μεταρρυθμιστική Μεγάλη Εκκλησία της πόλης. Η πόλη υπήρξε επίσης πρωτεύουσα της Ουγγαρίας στα τέλη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου το 1944-1945. [4] Στην πόλη βρίσκεται το Πανεπιστήμιο του Ντέμπρετσεν.
Βρίσκεται στο Ανατολικό τμήμα της Ουγγαρίας, λίγα μόλις χιλιόμετρα από τα Ουγγρορουμανικά σύνορα. Έχει επίσης το τίτλο "Ρώμη του Καλβινισμού". Είναι η πρωτεύουσα μιας περιφέρειας, της οποίας το κύριο έσοδο είναι η αγροτική παραγωγή. Παρά το ότι είναι η λιγότερο ανεπτυγμένη οικονομικά και πιο αραιοκατοικημένη περιοχή της χώρας, διοργανώνει κάθε χρόνο το φεστιβάλ των λουλουδιών, το φεστιβάλ τζαζ, και τα φεστιβάλ χορωδιακής και στρατιωτικής μουσικής. Το Πανεπιστήμιό της έχει περί τους 26.000 φοιτητές και περιλαμβάνει και αγγλόφωνα τμήματα Ιατρικής, Οδοντιατρικής και Φαρμακολογίας με 1.000 περίπου φοιτητές.
Η ποδοσφαιρική ομάδα της πόλης Ντεμπρέτσενι ΒΣΚ ή «Λόκι» (από το «Λοκομοτίβα», η οποία επί Κομμουνιστικού καθεστώτος ήταν η ομάδα των σιδηροδρόμων) έχει καταφέρει να κατακτήσει αρκετές φορές το πρωτάθλημα και το κύπελλο Ουγγαρίας τα τελευταία χρόνια.
Ετυμολογία
Η πόλη αναφέρεται για πρώτη φορά το 1235 ως Debrezun. Το όνομα προέρχεται από την τουρκική λέξη debresin, που σημαίνει «ζωντανή» ή «μετακίνηση» και είναι επίσης ένα αρσενικό όνομα. [5] Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι το όνομα είναι σλαβικής προέλευσης και σημαίνει «με καλή υπόληψη» (π.χ. Πολωνικά: dobrze cenione), από το σλαβικό Dьbricinъ (συγκρίνετε την πολωνική πόλη Dobrzyca) ή από το dobre zliem ("καλή γη").
Ιστορία
Η Οδός Πίατς τη δεκαετία του 1910Κέντρο της πόληςΟ Στέφεν Μπότσκαϊ ήταν Ούγγρος ευγενής από την Τρανσυλβανία.
Ο οικισμός ιδρύθηκε μετά την Ουγγρική κατάκτηση. [5] Το Ντέμπρετσεν απέκτησε μεγαλύτερη σημασία αφότου μερικά από τα μικρά χωριά της περιοχής (Boldogasszonyfalva, Szentlászlófalva) εγκαταλείφθηκαν λόγω της Μογγολικής εισβολής στην Ευρώπη. Γνώρισε ταχεία ανάπτυξη μετά τα μέσα του 13ου αιώνα. [4]
Το 1361 ο Λουδοβίκος Α΄ της Ουγγαρίας παραχώρησε στους πολίτες του Ντέμπρετσεν το δικαίωμα να επιλέγουν το δικαστή και το συμβούλιο της πόλης, παρέχοντας στην πόλη μερικές ευκαιρίες για αυτοδιοίκηση. Στις αρχές του 16ου αιώνα το Ντέμπρετσεν ήταν μια σημαντική πόλη-αγορά. [4]
Κατά την Οθωμανική περίοδο, καθώς ήταν κοντά στα σύνορα και δεν είχε κάστρο ή τείχη, το Ντέμπρετσεν βρέθηκε συχνά σε δύσκολες καταστάσεις και η πόλη σώθηκε μόνο από τις διπλωματικές ικανότητες των ηγετών της. Αλλοτε η πόλη προστατεύθηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, άλλοτε από τους Καθολικούς Ευρωπαίους ηγέτες ή από το Φραγκίσκο Β 'Ράκοτσι, πρίγκιπα της Τρανσυλβανίας. Το Ντέμπρετσεν ασπάσθηκε την Προτεσταντική Μεταρρύθμιση αρκετά νωρίς, κερδίζοντας τα προσωνύμια «Καλβινιστική Ρώμη» και «Γενεύη της Ουγγαρίας». Την περίοδο αυτή οι κάτοικοι της πόλης ήταν κυρίως Καλβινιστές. Το Ντέμπρετσεν ήταν υπό την Τουρκική κυριαρχία ως σαντζάκι μεταξύ 1558 και 1693, υπαγόμενο διαδοχικά στα εγιαλέτια της Βούδας (1541–1596), του Εγκερ (1596–1660) και του Βάρατ (1660–1693) ως «Ντέμπρεσιν».
Το 1693 ο Λεοπόλδος Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας αναβάθμισε το Ντέμπρετσεν με καθεστώς ελεύθερης βασιλικής πόλης. Το 1715 η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία επέστρεψε στο Ντέμπρετσεν και η πόλη της έδωσε ένα μέρος για να χτίσει μια εκκλησία, έτσι ώστε οι Πιαρίστες μοναχοί μπόρεσαν να χτίσουν τον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Άννας. Τότε η πόλη ήταν σημαντικό πολιτιστικό, εμπορικό και γεωργικό κέντρο και πολλοί αργότερα λόγιοι και ποιητές παρακολούθησαν το Προτεσταντικό της Κολλέγιο (προκάτοχο του σημερινού Πανεπιστημίου του Ντέμπρετσεν και επίσης του Μεταρρυθμιστικού Θεολογικού Πανεπιστημίου του Ντεμπρέσεν)
Το 1849 το Ντέμπρετσεν έγινε πρωτεύουσα της Ουγγαρίας για ένα μικρό χρονικό διάστημα, όταν η Ουγγρική επαναστατική κυβέρνηση κατέφυγε εκεί από την Πέστη-Βούδα (σύγχρονη Βουδαπέστη). [4] Τον Απρίλιο του 1849 διακηρύχθηκε εδώ από τον Λάγιος Κόσουτ, στην Εκκλησία της Μεγάλης (Καλβινιστικής) Εκκλησίας (Nagytemplom στα Ουγγρικά) ο εκθρονισμός των Αψβούργων (που έληξε μετά την καταστολή της επανάστασης) και η ανεξαρτησία της Ουγγαρίας .) Η τελευταία μάχη του πολέμου της ανεξαρτησίας ήταν επίσης κοντά στο Ντέμπρετσεν. Οι Ρώσοι, σύμμαχοι των Αψβούργων, νίκησαν τον Ουγγρικό στρατό κοντά στο δυτικό τμήμα της πόλης.
Το διάσημο Ξενοδοχείο Aranybika (Χρυσός Ταύρος), 1954Η Μεγάλη Εκκλησία
Μετά τον πόλεμο το Ντέμπρετσεν άρχισε σταδιακά να ευημερεί ξανά. Το 1857 ολοκληρώθηκε η σιδηροδρομική γραμμή μεταξύ Βουδαπέστης και Ντέμπρετσεν, που σύντομα έγινε σιδηροδρομικός κόμβος. Δημιουργήθηκαν νέα σχολεία, νοσοκομεία, εκκλησίες, εργοστάσια και μύλοι, τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρείες εγκαταστάθηκαν στην πόλη. Η εμφάνιση της πόλης άρχισε επίσης να αλλάζει: με νέα, ψηλότερα κτίρια, πάρκα και βίλες, δεν έμοιαζε πλέον με επαρχιακή και άρχισε να μοιάζει με μια σύγχρονη πόλη. Το 1884 το Ντέμπρετσεν έγινε η πρώτη ουγγρική πόλη που είχε ατμοκίνητο.
Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η Ουγγαρία έχασε σημαντικό μέρος των ανατολικών εδαφών της από τη Ρουμανία και το Ντέμπρετσεν για άλλη μια φορά βρέθηκε κοντά στα σύνορα της χώρας. Καταλήφθηκε από το Ρουμανικό στρατό για μικρό χρονικό διάστημα το 1919. Ο τουρισμός παρείχε έναν τρόπο στην πόλη να αρχίσει να ευημερεί ξανά. Πολλά κτίρια (μεταξύ των οποίων μια εσωτερική πισίνα και το πρώτο στάδιο της Ουγγαρίας) κατασκευάσθηκαν στο κεντρικό πάρκο, το Nagyerdő' ("Μεγάλο Δάσος"), παρέχοντας ψυχαγωγικές εγκαταστάσεις. Το κτίριο του πανεπιστημίου ολοκληρώθηκε. Το Χόρτομπαγκι, ένα μεγάλο λιβάδι που ανήκει στο δήμο, έγινε τουριστικό αξιοθέατο.
Το Μουσείο Ντέρι
Κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το Ντέμπρετσεν καταστράφηκε σχεδόν ολοκληρωτικά, το 70% των κτιρίων υπέστησαν ζημιές, το 50% από αυτά καταστράφηκε πλήρως. Μια μεγάλη μάχη με τη συμμετοχή αρκετών εκατοντάδων αρμάτων μάχης (Μάχη του Ντέμπρετσεν) διεξήχθη κοντά στην πόλη τον Οκτώβριο του 1944. Το Ντέμπρετσεν κατελήφθη από Σοβιετικά στρατεύματα του 2ου Ουκρανικού Μετώπου στις 20 Οκτωβρίου. Μετά το 1944 άρχισε η ανοικοδόμηση και το Ντέμπρετσεν έγινε για άλλη μια φορά η πρωτεύουσα της Ουγγαρίας. [4] Οι πολίτες άρχισαν να ανοικοδομούν την πόλη τους, προσπαθώντας να αποκαταστήσουν το προπολεμικό της καθεστώς, αλλά η νέα, κομμουνιστική κυβέρνηση της Ουγγαρίας είχε άλλα σχέδια. Οι επιχειρήσεις και τα ακίνητα της πόλης περιήλθαν στην ιδιοκτησία του δημοσίου. Αυτή η αναγκαστική αλλαγή του παλαιού συστήματος έφερε νέες απώλειες για το Ντέμπρετσεν. Το ήμισυ της περιοχής της προσαρτήθηκε σε κοντινές πόλεις και η πόλη έχασε επίσης τα δικαιώματά της στο Χόρτομπαγκι. Το 1952 δύο νέα χωριά - Ebes και Nagyhegyes - σχηματίστηκαν από πρώην τμήματα του Ντέμπρετσεν, ενώ το 1981 προσαρτήθηκε στην πόλη το γειτονικό χωριό Γιόζα.
Δημογραφικά
Ιστορική εξέλιξη πληθυσμού
Έτος
Πληθ.
±%
1870
45.132
—
1880
50.320
+11.5%
1890
56.246
+11.8%
1900
73.878
+31.3%
1910
90.764
+22.9%
1920
101.543
+11.9%
1930
116.013
+14.3%
1941
124.148
+7.0%
1949
115.399
−7.0%
1960
134.930
+16.9%
1970
167.860
+24.4%
1980
198.195
+18.1%
1990
212.235
+7.1%
2001
211.034
−0.6%
2011
211.320
+0.1%
2020
201.112
−4.8%
Γλώσσες
Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ο συνολικός πληθυσμός του Ντέμπρετσεν ήταν 211.320, εκ των οποίων 209.782 άτομα (99.3%) μιλούν Ουγγρικά. 49,909 (23,6%) γνωρίζουν επίσης Αγγλικά, 22,454 (10,6%) Γερμανικά και 5,416 (2,6%) μιλούν Ρωσικά. [6]
Εθνικές ομάδες
Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 υπήρχαν 177.435 (84,0%) Ούγγροι, 1.305 (0,6%) Ρομά, 554 (0,3%) Γερμανοί και 504 (0,2%) Ρουμάνοι στο Ντέμπρετσεν. 31.931 άτομα (15,1% του συνολικού πληθυσμού) δεν δήλωσαν την εθνικότητά τους. Εξαιρώντας αυτούς οι Ούγγροι αποτελούν το 98,9% του συνολικού πληθυσμού. Στην Ουγγαρία οι άνθρωποι μπορούν να δηλώσουν περισσότερες από μία εθνικότητες, επομένως το άθροισμα των εθνικοτήτων είναι υψηλότερο από το συνολικό πληθυσμό.[6][7]
Από το 16ο αιώνα ρίζωσε στην πόλη η Μεταρρύθμιση, πρώτα ο Λουθηρανισμός και στη συνέχεια επικράτησε η διδασκαλία του Καλβίνου. Το 1551 η Καλβινιστική κυβέρνηση της πόλης απαγόρευσε τη μετακίνηση Καθολικών στο Ντέμπρετσεν και οι Καθολικές εκκλησίες καταλήφθηκαν από τη Μεταρρυθμιστική Εκκλησία. Το 1552 το καθολικό δόγμα εξαφανίστηκε από την πόλη, μέχρι το 1715 οπότε ανέκτησε μια εκκλησία. Αρκετοί ηγέτες της Εκκλησίας των Μεταρρυθμιστικών, όπως ο Πέτερ Μέλιους Γιούχας, που μετέφρασαν τους Ψαλμούς της Γενεύης, ζούσαν και εργάζονταν εδώ. Το 1567 συνήλθε στην πόλη μια σύνοδος και υιοθετήθηκε η Δεύτερη Ελβετική Ομολογία. Δημιουργήθηκαν διάσημα κολέγια και σχολεία. Το προσωνύμιο του Ντέμπρετσεν που χρησιμοποιείται συνήθως στην Ουγγαρία είναι Καλβινιστική Ρώμη ή Γενεύη της Ουγγαρίας λόγω του μεγάλου αριθμού οπαδών της Μεταρρύθμισης στην πόλη και της σημαντικής επιρροής στην πόλη και την περιοχή της Μεταρρυθμιστικής Εκκλησίας. Στο Ντέμπρετσεν βρίσκεται το ομώνυμο Μεταρρυθμιστικό Θεολογικό Πανεπιστήμιο. (Debreceni Református Hittudományi Egyetem). [8] Το Μεταρρυθμιστικό Θεολογικό Πανεπιστήμιο ιδρύθηκε το 1538. Αυτό ήταν το μόνο Μεταρρυθμιστικό Θεολογικό Ιδρυμα, που επιτράπηκε να λειτουργήσει στην Ουγγαρία κατά την κομμουνιστική περίοδο. [9][10][11]
Η Ουγγρική Μεταρρυθμιστική Εκκλησία έχει περίπου 20 εκκλησίες στο Ντέμπρετσεν, συμπεριλαμβανομένης της περίφημης Μεταρρυθμιστική Μεγάλης Εκκλησίας, η οποία μπορεί εύκολα να φιλοξενήσει περίπου 5000 άτομα (με 3000 θέσεις). .[12]
Εβραϊκή κοινότητα
Η κύρια συναγωγή στο κέντρο της πόλης
Οι Εβραίοι επιτράπηκε για πρώτη φορά να εγκατασταθούν στο Ντέμπρετσεν το 1814, με έναν αρχικό πληθυσμό 118 ανδρών σε 4 χρόνια. Είκοσι χρόνια αργότερα τους επετράπη να αγοράσουν γη και σπίτια. Το 1919 αποτελούσαν ήδη το 10% του πληθυσμού (με πάνω από 10.000 μέλη της κοινότητας) και είχαν σχεδόν τα μισά από τα μεγάλα ακίνητα μέσα και γύρω από την πόλη. [13]
Οι ουγγρικοί αντισημιτικοί νόμοι του 1938 προκάλεσαν το κλείσιμο πολλών επιχειρήσεων και το 1939 πολλοί Εβραίοι συνελήφθησαν και στάλθηκαν στην Ουκρανία, όπου πολλοί πέθαναν στα ναρκοπέδια. [13]
Το 1940 οι Γερμανοί υπολόγισαν ότι έμεναν στην πόλη 12.000 Εβραίοι. Το 1941 οι Εβραίοι με καταγωγή από τη Γαλικία και την Πολωνία εκδιώχθηκαν, μειώνοντας τον αριθμό των Εβραίων σε 9142. Το 1942 περισσότεροι Εβραίοι στρατολογήθηκαν στις ουγγρικές ομάδες καταναγκαστικής εργασίας και στάλθηκαν στην Ουκρανία.
Οι Γερμανικές δυνάμεις μπήκαν στην πόλη στις 20 Μαρτίου 1944 (δυόμισι εβδομάδες πριν από το Πάσχα) και διόρισαν ένα Judenrat (Εβραϊκό Συμβούλιο) με επικεφαλής το Ραβίνο Παλ (Mέιρ) Βάις, και συγκρότησαν μια Εβραϊκή αστυνομική ομάδα συγκροτήθηκε, με επικεφαλής τον πρώην λοχαγό του στρατού Μπέλα Λούστμπαουμ. Στις 30 Μαρτίου 1944 (μια εβδομάδα πριν από το Πάσχα) οι Εβραίοι διατάχθηκαν να φορούν το Κίτρινο αστέρι του Δαβίδ. Τα αυτοκίνητα των Εβραίων κατασχέθηκαν και οι τηλεφωνικές τους γραμμές κόπηκαν. Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας του Πάσχα πολλοί Εβραίοι αξιωματούχοι μεταφέρθηκαν σε ένα κοντινό στρατόπεδο-φυλακη, φτάνοντας τελικά τον αριθμό των 300 κρατουμένων. Μια εβδομάδα αργότερα έκλεισαν όλα τα εβραϊκά καταστήματα και ακολούθησε μια δημόσια καύση εβραϊκών βιβλίων από τον αντισημίτη εκδότη εφημερίδας Μίχαλι Κάλοσβαρι Μπόρσκα.
Μια εντολή για την ανέγερση ενός γκέτο εκδόθηκε στις 28 Απριλίου 1944, στο όνομα του δήμαρχου της πόλης Σάντορ Κόλσεϊ, που όμως αντιτάχθηκε σε αυτό και εκδιώχθηκε από τους Γερμανούς. Οι Εβραίοι αναγκάστηκαν να χτίσουν τα τείχη του Γκέτο και το ολοκλήρωσαν σε λιγότερο από ένα μήνα στις 15 Μαΐου 1944.
Στις 7 Ιουνίου 1944 απαγορεύτηκε κάθε μετακίνηση προς και από το Γκέτο και μια εβδομάδα αργότερα όλοι οι Εβραίοι του Ντέμπρετσεν απελάθηκαν στα γειτονικά κεραμοποιεία Σέρλυ και απογυμνώθηκαν από τα υπάρχοντά τους, μαζί με Εβραίους από άλλες περιοχές. [14][15]
Δέκα οικογένειες εξεχόντων Εβραίων, συμπεριλαμβανομένων του Ραβίνου Βάις και του ορθόδοξου αρχιραβίνου Στράσερ, μαζί με τους επικεφαλής του σιωνιστικού (μη ορθόδοξου) κινήματος εντάχθηκαν στο τρένο του Κάσττνερ. (Σύμφωνα με ορισμένες πηγές το στρατόπεδα του Στρασόφ ήταν γεμάτα με Εβραίους για διαπραγματεύσεις σε περίπτωση που οι Γερμανοί έπαιρναν λύτρα για την απελευθέρωση αυτών των Εβραίων, μεταξύ των οποίων 6841 από το Ντέμπρετσεν.) 298 από αυτούς τους Εβραίους του Ντέμπρετσεν εκτελέσθηκαν από τους SS στη Βαυαρία, αφού τους είπαν ότι θα μεταφέρονταν στο Τέρζινσταντ. Μερικοί νεαροί Εβραίοι του Ντέμπρετσεν διέφυγαν από την πόλη, με επικεφαλής τον διευθυντή του Λυκείου Αντονιαχου Μπίλιτσερ και έφτασαν στη Βουδαπέστη, εντασσόμενοι σε κινήματα αντίστασης και αντάρτες. [14]
Οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους Εβραίους του Ντέμπρετσεν απελάθηκαν στο Άουσβιτς, φτάνοντας εκεί στις 3 Ιουλίου 1944. Το Ντέμπρετσεν καταλήφθηκε από το Σοβιετικό Στρατό στις 20 Οκτωβρίου 1944. Περίπου 4.000 Εβραίοι του Ντέμπρετσεν και των περιχώρων του επέζησαν από τον πόλεμο, δημιουργώντας μια κοινότητα 4.640 μελών το 1946 - τη μεγαλύτερη στην περιοχή. Περίπου 400 από αυτούς μετακόμισαν στο Ισραήλ και πολλοί άλλοι μετακινήθηκαν προς τα δυτικά μέχρι το 1970, έτσι απέμειναν στην πόλη 1.200 Εβραίοι, χρησιμοποιώντας δύο συναγωγές, μία από τις οποίες είχε ιδρυθεί πριν από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. [16]
Κλίμα
Το Ντέμπρετσεν έχει το, χαρακτηριστικό για τη θέση του στην Κεντρική Ευρώπη, υγρό ηπειρωτικό κλίμα (ΚέππενDfb).
Το κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου του Ντέμπρετσεν.
Χάρη κυρίως στη Μεταρρύθμιση και το κύρος του Καλβινιστικού Κολλεγίου, που ιδρύθηκε το 1538, το Ντέμπρετσεν είναι το πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο της γύρω περιοχής από το 16ο αιώνα. [18] Αργότερα το κολέγιο μετατράπηκε σε πανεπιστήμιο και η πνευματική του ζωή ανέπτυξε μια σφαίρα επιρροής μεταξύ Eger και Οράντεα (ουγγρικά: Nagyvárad, σήμερα στη Ρουμανία). Το 1949-1950 πολλά τμήματα του πανεπιστημίου έκλεισαν, λόγω της κομμουνιστικής αλλαγής, και πολλοί φοιτητές και καθηγητές απελάθηκαν. Το Πανεπιστήμιο του Ντέμπρετσεν, όπως λέγεται τώρα, εξακολουθεί να είναι ευρέως αναγνωρισμένο έργο αρχιτεκτονικής (κυρίως χάρη στο κύριο κτίριό του). Το πανεπιστήμιο είναι το μεγαλύτερο της Ουγγαρίας, έχει περισσότερα από 100 τμήματα και είναι μια σημαντική ερευνητική εγκατάσταση στην Ευρώπη. [19] Είναι γνωστό για το ερευνητικό εργαστήριο κάκτων στους βοτανικούς κήπους πίσω από το κεντρικό κτίριο.
Κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα ο τύπος του Ντέμπρετσεν προσέλκυσε αρκετές αξιοσημείωτες προσωπικότητες στην πόλη. Οι Έντρε Όντυ, Γκιούλα ΚρούντιKrúdy και Αρπαντ Τοθ ξεκίνησαν τη δημοσιογραφική τους σταδιοδρομία στο Ντέμπρετσεν. Διακεκριμένες λογοτεχνικές προσωπικότητες της πόλης ήταν οι Μάγδα Σάμπο και Γκάμπορ Ολαχ. Ένας από τους πιο γνωστούς ποιητές της Ουγγαρίας, ο Μίχαλι Τσόκοναϊ Βίτεζ, γεννήθηκε και έζησε στην πόλη. Το θέατρο της πόλης, που χτίστηκε το 1865, πήρε το όνομά του προς τιμήν του το 1916, αλλά οι ρίζες του μπορούν να αναχθούν στην Εθνική Εταιρεία Θεάτρου που ιδρύθηκε στο Ντέμπρετσεν το 1789 και αρχικά έδωσε παραστάσεις στον ξενώνα ενός πανδοχείου. Η διάσημη ηθοποιός Λουίζα Μπλάχα συγκαταλέγεται μεταξύ εκείνων που έχουν παίξει εκεί. [20]
Στο Ντέμπρετσεν είναι το Tankcsapda, ένα από τα πιο επιτυχημένα ροκ συγκροτήματα της Ουγγαρίας. Υπάρχει επίσης μια σχολή ροκ στην πόλη που παρέχει εκπαίδευση και καθοδήγηση σε νέους μουσικούς. Τα κλασικά ΜΜΕ στην πόλη περιλαμβάνουν την εφημερίδα Napló, δύο τηλεοπτικά κανάλια, μια σειρά από τοπικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς και αρκετές εταιρείες και ενώσεις που παράγουν υλικό πολυμέσων.
Το Φεστιβάλ λουλουδιών του Ντέμπρετσεν (2006)
Το Ντέμπρετσεν είναι Ο ΤΌΠΟς ενός σημαντικού χορωδιακού διαγωνισμού, του Διεθνούς Διαγωνισμού Χορωδιών Μπέλα Μπάρτοκ, και είναι μια πόλη-μέλος του Ευρωπαϊκού Γκραν Πρι για το Χορωδιακό Τραγούδι. Κάθε Αύγουστο η πόλη φιλοξενεί ένα φεστιβάλ λουλουδιών.
Οικονομία
Η ανάπτυξη του Ντέμπρετσεν χρηματοδοτείται κυρίως από γεωργικές, υγειονομικές και εκπαιδευτικές επιχειρήσεις. Η πόλη είναι το κύριο κέντρο εμπορικών κέντρων στην Ανατολική Ουγγαρία. Το Forum Debrecen είναι το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο της περιοχής. Το Ντέμπρετσεν είναι μια από τις πιο ανεπτυγμένες πόλεις της Ουγγαρίας, το περιφερειακό κέντρο διεθνών εταιρειών όπως οι National Instruments, IT Services Hungary, BT, Continental, BMW, Teva Pharmaceutical Industries Ltd. και Gedeon Richter Plc.
Θέση
Το Ντέμπρετσεν βρίσκεται στη Μεγάλη Πεδιάδα της Ουγγαρίας, 220 χλμ. ανατολικά της Βουδαπέστης. Κοντά βρίσκεται το Εθνικό Πάρκο Χόρτομπαγκι.
Μεταφορές
Η Γραμμή Τραμ 1 στον Κεντρικό Σταθμό του ΝτέμπρετσενΕνα DKV Volvo B9LA-Alfa Cívis 18 στην Οδό Μπέτλεν στη Γραμμή 13
Η πόλη ήταν κάπως απομονωμένη από τη Βουδαπέστη, τον κύριο κόμβο μεταφορών της Ουγγαρίας. Ωστόσο η ολοκλήρωση του αυτοκινητόδρομου M35 κατέστησε τη Βουδαπέστη πλέον προσβάσιμη σε λιγότερο από δύο ώρες. Το Αεροδρόμιο του Ντέμπρετσεν (το δεύτερο μεγαλύτερο της Ουγγαρίας) έχει πρόσφατα εκσυγχρονιστεί ώστε να είναι σε θέση να εξυπηρετεί περισσότερες διεθνείς πτήσεις, αν και σχεδόν όλες οι πτήσεις από και προς την Ουγγαρία εξακολουθούν να χρησιμοποιούν το Αεροδρόμιο Φέριχεγκιτης Βουδαπέστης (που σήμερα ονομάζεται Διεθνές Αεροδρόμιο Βουδαπέστης Φέρεντς Λιστ). Οι πόλεις που είναι προσβάσιμες από το Αεροδρόμιο του Ντέμπρετσεν περιλαμβάνουν τις Βρυξέλλες, Αϊντχόβεν, Λονδίνο, Μάλμε, Μιλάνο, Τελ Αβίβ, Μόσχα και Παρίσι. Υπήρξαν επίσης βελτιώσεις σε ορισμένα τμήματα του σιδηροδρόμου μεταξύ της πρωτεύουσας και του Ντέμπρετσεν, ως μέρος του Εθνικού Αναπτυξιακού Σχεδίου της Ουγγαρίας που χρηματοδοτήθηκε κυρίως από την ΕΕ το 2004 - 2006.
Υπάρχουν πολλοί σιδηροδρομικοί σταθμοί στο Ντέμπρετσεν, ο πιο σημαντικός είναι ο κεντρικός σταθμός του, επιπλέον υπάρχουν και άλλοι μικρότεροι σταθμοί, όπως οι Debrecen-Csapókert, Debrecen-Kondoros, Debrecen-Szabadságtelep και Tócóvölgy. [21]
Η γειτνίαση του Ντέμπρετσεν με την Ουκρανία, τη Σλοβακία και τη Ρουμανία του επιτρέπει να αναπτυχθεί ως σημαντικό εμπορικό κέντρο και κόμβος μεταφορών για την ευρύτερη διεθνή περιοχή.
Οι τοπικές μεταφορές στην πόλη αποτελούνται από λεωφορεία, τρόλεϊ και τραμ. Υπάρχουν 2 γραμμές τραμ, 5 γραμμές τρόλεϊ και 60 γραμμές λεωφορείων της DKV (Debreceni Közlekedési Vállalat, ή Εταιρεία Μεταφορών του Ντέμπρετσεν). Οι κοντινές πόλεις και χωριά συνδέονται με την πόλη με τις υπηρεσίες λεωφορείων Hajdú Volán.
Αθλητισμός
Ο πιο διάσημος ποδοσφαιρικός σύλλογος της πόλης είναι η Ντέμπρετσενι ΒΣΚ, [22] που έχει κερδίσει το Πρωτάθλημα Ουγγαρίας επτά φορές, [23] το τελευταίο το 2014. Η Ντέμπρετσενι ΒΣΚ έγινε επίσης γνωστό σε διεθνές επίπεδο από τότε που έφτασε στο στάδιο των ομίλων του ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ 2009-10 [25] και του ΟΥΕΦΑ Γιουρόπα Λιγκ 2010–11. Το νεόκτιστο γήπεδο του συλλόγου άνοιξε το 2014, όπου ο σύλλογος μπόρεσε να γιορτάσει τον έβδομο τίτλο του, κερδίζοντας το Πρωτάθλημα Ουγγαρίας 2014-15. Το γήπεδο είναι επίσης κατά καιρούς έδρα της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Ουγγαρίας. Η ομάδα φιλοξένησε τη Δανία το 2014 και τη Λιθουανία το 2015.
Η πόλη είχε και άλλους ποδοσφαιρικούς συλλόγους που αγωνίζονταν στο Πρωτάθλημα Ουγγαρίας . Ένας από αυτούς ήταν ο Bocskai FC που κέρδισε το Κύπελλο Ουγγαρίας μία φορά το 1930. Ο άλλος σύλλογος της πόλης ήταν ο Dózsa MaDISz TE, που αγωνίστηκε στο Πρωτάθλημα 1945-46.
Η πόλη έχει φιλοξενήσει πολλά διεθνή αθλητικά γεγονότα τα τελευταία χρόνια, όπως το δεύτερο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Νέων τον Ιούλιο του 2001 και το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αγώνων Δρόμου της IAAF τον Οκτώβριο του 2006. Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κολύμβησης 25 μέτρων του 2007 και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ενόργανης Γυμναστικής του 2002 επίσης έλαβαν χώρα στο Ντέμπρετσεν. Πιο πρόσφατα η πόλη φιλοξένησε το 19ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αερόστατου Θερμού Αέρα[24] τον Οκτώβριο του 2010. Το 2012 το Ντέμπρετσεν φιλοξένησε το 31ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου.
Κύρια αξιοθέατα
Κέντρο της πόλης
Μεταρρυθμιστική Μεγάλη Εκκλησία (Nagytemplom)
Δημοτικό Πάρκο (Nagyerdő) και σπα
Μουσείο Ντέρι (συλλογή έργων τέχνης με έργα ζωγραφικής του Μίχαλι Μούνκασι. Διαθέτει επίσης συλλογή αρχαίων αιγυπτιακών αντικειμένων)
Φεστιβάλ Λουλουδιών του Ντέμπρετσεν, [27] που διοργανώνεται στις 20 Αυγούστου κάθε χρόνο
Σημερινός δήμαρχος του Ντέμπρετσεν είναι ο Δρ. Λάσλο Παπ (Φίντες-Χριστιανοδημοκρατικό Λαϊκό Κόμμα (KDNP)).
Το τοπικό Δημοτικό Συμβούλιο, που εκλέχθηκε στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019, αποτελείται από 33 μέλη που χωρίζονται στα παρακάτω πολιτικά κόμματα και συμμαχίες: [28]
Νόρα Γκέρμπε, (born 1956), ηθοποιός, τραγουδίστρια και ποπ σύμβολο
Μπόγκλαρκα Κάπας (γεν. 1993), Κολυμβήτρια, Παγκόσμια Πρωταθλήτρια στα 200 μέτρα πεταλούδα το 2019, και χάλκινο Ολυμπιακό μετάλλιο στα 800 μέτρα ελεύθερο το 2016
Ίμρε Λάκατος (1922–1974), φιλόσοφος των μαθηματικών και της επιστήμης
↑Dezső Danyi-Zoltán Dávid: Az első magyarországi népszámlálás (1784-1787)/The first census in Hungary (1784-1787), Hungarian Central Statistical Office, Budapest, 1960
↑ 6,06,1Hungarian census 2011 Területi adatok - Hajdú-Bihar megye / 3.1.4.2 A népesség nyelvismeret, korcsoport és nemek szerint (population by spoken language), 3.1.6.1 A népesség a nmezetiségi hovatartozást befolyásoló tényezők szerint (population by ethnicity), 3.1.7.1 A népesség vallás, felekezet és fontosabb demográfiai ismérvek szerint (population by religion), 4.1.1.1
A népesség számának alakulása, terület, népsűrűség (population change 1870-2011, territory and population density) (Hungarian)
_11.jpg)
_8.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
_6.jpg)
.jpg)
