Ο Ναυτικός Όμιλος Βουλιαγμένης (ΝΟΒ) είναι αθλητικός σύλλογος που δραστηριοποιείται στα θαλάσσια σπορ και στον υγρό στίβο και ιδρύθηκε το 1937. Είναι ένας από τους πιο αξιόλογους ελληνικούς συλλόγους, καθώς εκτός των εγχωρίων τίτλων του, έχει κατακτήσει 6 ευρωπαϊκά τρόπαια στο πόλο (2 ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, 2 σούπερ καπ και 1 κύπελλο στις γυναίκες και 1 κύπελλο στους άνδρες), ενώ έχει αναδείξει αθλητές που έχουν κατακτήσει Ολυμπιακά μετάλλια στην ιστιοπλοΐα και στην υδατοσφαίριση. Με 27 τίτλους σε άνδρες και γυναίκες, αποτελεί τον τρίτο πιο πετυχημένο σύλλογο στην ελληνική υδατοσφαίριση από πλευράς τροπαίων πίσω από τον Ολυμπιακό και τον Εθνικό. Επίσης, στο άθλημα του θαλασσίου σκι, ο σύλλογος έχει την απόλυτη κυριαρχία με 47 Πρωταθλήματα Ελλάδος.
Ιστορία
1937–1945
Ο Ναυτικός Όμιλος Βουλιαγμένης ιδρύθηκε στις 23 Φεβρουαρίου1937 στη Βουλιαγμένη με πρώτο πρόεδρο τον Εμμανουήλ Πέππα. Τα υπόλοιπα μέλη του πρώτου δ.σ. ήταν οι Αθανάσιος Διακάκης, Αντώνης Κιουράνης, Αναστάσιος Κουτσογιάννης, Διονύσιος Μπαχώμης, Τάκης Παπαβασιλείου και Ανάργυρος Παπαδόπουλος.[1] Το 1938 ο σύλλογος αριθμούσε 80 μέλη και το 1939 διοργάνωσε τους πρώτους κολυμβητικούς αγώνες στον κόλπο της Βουλιαγμένης.[2] Κατά το Β' Παγκόσμιο ο ΝΟΒ διέκοψε τη λειτουργία του καθώς η Βουλιαγμένη ναρκοθετήθηκε και κηρύχθηκε απαγορευμένη ζώνη και η περιουσία του συλλόγου διατέθηκε στην ενίσχυση του Μετώπου.
1946–1950
Το 1946 ο ΝΟΒ επανασυστάθηκε με πρόεδρο τον Αθανάσιο Διακάκη και το 1948 υπογράφηκε 12ετές συμβόλαιο για τη μίσθωση του παραλιακού χώρου ο οποίος είναι η σημερινή έδρα του ΝΟΒ.
1951–1960
Από το 1956 ο ΝΟΒ καλλιεργεί το άθλημα της υδατοσφαίρισης και οι προσπάθειες εντατικοποιήθηκαν από το 1973. Το 1959 ο Αθανάσιος Διακάκης εισάγει και καθιερώνει στην Ελλάδα το άθλημα του θαλάσσιου σκι.
Το 1956 ο ΝΟΒ μετά από κοπιώδεις προσπάθειες του προέδρου του Αθανάσιου Διακάκη απέκτησε ιδιόκτητη έκταση, όπου βρίσκονται μέχρι σήμερα οι εγκαταστάσεις του.
1961–1970
Το 1962 οι αθλητές του ΝΟΒ, Ηλίας Λυπητεράκος, Σπύρος Διακάκης και Βίκτωρ Μπουρλάς, εκπροσωπούν για πρώτη φορά την Ελλάδα στους Πανευρωπαϊκούς αγώνες Θαλασσίου Σκι στο ΜοντρέΕλβετίας.[2] Το 1963 διεξάγονται και οι πρώτοι Πανελλήνιοι αγώνες στο θαλάσσιο σκι με το ΝΟΒ να αναδεικνύεται πρωταθλητής και να υπερασπίζεται με επιτυχία τον τίτλο για 35 συνεχόμενα χρόνια. Το 1963, επίσης, στους Παγκόσμιους αγώνες Θαλασσίου Σκι στο Βισύ της Γαλλίας, ο αθλητής του Ομίλου Γιάννης Θωμάς κατακτά το χρυσό μετάλλιο στο αγώνισμα του Ιπταμένου Σκι. Το 1966 ξεικίνησε η κατασκευή του μικρού κολυμβητηρίου και το 1967 ξεκίνησε το μεγάλο κολυμβητήριο με πισίνα 50 μέτρων το οποίο ολοκληρώθηκε το 1975.
1971–1980
Το 1979 ιδρύθηκε το τμήμα ιστιοπλοΐας. Το 1980 στην Ολυμπιάδα της Μόσχας, ο υδατοσφαιριστής Γιάννης Γιαννουρής γίνεται ο πρώτος αθλητής του ΝΟΒ που συμμετείχε σε Ολυμπιακούς Αγώνες και αναδείχθηκε 10ος με την Εθνική πόλο.
1981–1990
Το 1984 ο υδατοσφαιριστής του ΝΟΒ Γιώργος Μαυρωτάς συμμετείχε στην Ολυμπιάδα του Λος Άντζελες ενώ αγωνίστηκε σε 4 ακόμα ολυμπιακές διοργανώσεις. Το 1985 με πρωτοβουλία του Γιάννη Γιαννουρή, προπονητή της ανδρικής ομάδας πόλο, αποφασίστηκε η δημιουργία και γυναικείας ομάδας στην υδατοσφαίριση. Από το 1989 λειτουργεί το Ολυμπιακό Κολυμβητήριο του Ομίλου.
1991–2000
Το 1991 οι ομάδες πόλο ανδρών και γυναικών του ΝΟΒ κατακτούν μαζί τα πρώτα τους Πρωταθλήματα Ελλάδας στην υδατοσφαίριση. Την ίδια χρονιά ο ΝΟΒ, αναβαθμίζοντας τις εγκαταστάσεις του, αναλαμβάνει τη διεξαγωγή των αγώνων ιστιοπλοΐας στα πλαίσια των Μεσογειακών Αγώνων.
Το 1996 ο Νίκος Κακλαμανάκης αναδεικνύεται χρυσός Ολυμπιονίκης στην Ολυμπιάδα της Ατλάντα. Με την εθνική πόλο αγωνίστηκαν 4 αθλητές του ΝΟΒ, οι Γιώργος Μαυρωτάς, Τεό Λοράντος, Γιώργος Αφρουδάκης και Γιώργος Ψύχος και αναδείχθηκαν 6οι Ολυμπιονίκες.
Το 2008 η γυναικεία ομάδα πόλο έφθασε στον τελικό του Κυπέλλου πρωταθλητριών υδατοσφαίρισης γυναικών (Τσάμπιονς Καπ) όπου έχασε από την Οριτζόντε Κατάνια. Το 2009 και το 2010 η Βουλιαγμένη γράφει ιστορία, καθώς κατακτά και τις 2 χρονιές συνεχόμενα το Κύπελλο πρωταθλητριών υδατοσφαίρισης γυναικών, αλλά και τα Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ.
Το 2012, αλλά και το 2014 οι γυναίκες ξαναέφτασαν στον τελικό του Τσάμπιονς Καπ, αλλά ηττήθηκαν από Προ Ρέκο και ΚΝ Σαβαδέλ αντίστοιχα.
↑Η διοργάνωση του final four έγινε με σύστημα πουλ. Οι ομάδες που αναφέρονται σαν φιναλίστ τερμάτισαν στις 2 πρώτες θέσεις της κατάταξης, ενώ δεν έτυχε ο μεταξύ τους αγώνας να είναι ο τελευταίος από τους 3 που έδωσε κάθε ομάδα.
