Συντεταγμένες: 38°49′26.8″N 22°49′0.0″E / 38.824111°N 22.816667°E / 38.824111; 22.816667
Μονολιά![]() |
| Γεωγραφία |
|---|
| Αρχιπέλαγος | Βόρειος Ευβοϊκός & Μαλιακός κόλπος |
|---|
| Υψηλότερη κορυφή | 4 |
|---|
| Χώρα |
|---|
|
| Περιφέρεια | Στερεάς Ελλάδας |
|---|
| Νομός | Εύβοιας |
|---|
| Δήμος | Ιστιαίας - Αιδηψού |
|---|
| Δημογραφικά |
|---|
| Πληθυσμός | 0 (απογραφής 2011) |
|---|
Η Μονολιά Εύβοιας είναι νησίδα του δήμου Ιστιαίας-Αιδηψού[1] στα όρια του Βόρειου Ευβοϊκού με τον Μαλιακό κόλπο.[2]
Γεωγραφικά στοιχεία
Η Μονολιά είναι η μεγαλύτερη νησίδα του συμπλέγματος των Λιχάδων. Μέχρι το 1960 είχε οικισμό με μόνιμους κατοίκους. Το μεγαλύτερο μέρος της ανήκει στην οικογένεια Τσορβατζή από το Καρπενήσι. Οι νησίδες είναι αποτέλεσμα ηφαιστειακής δραστηριότητας. Μεγάλο τμήμα των νησιών βυθίστηκαν από μεγάλο σεισμό που έγινε το 426 π.Χ.[3]. Η Μονολιά είναι μακρόστενη, έχει πολύ μικρό υψόμετρο, χαμηλή θαμνώδη βλάστηση και φρύγανα ενώ στη νότια πλευρά της έναν μικρό όρμο που χρησιμεύει ως φυσικό λιμάνι. Μαζί με τα υπόλοιπα Λιχαδονήσια έχει χαρακτηριστεί ως Τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλους - Τ.Ι.Φ.Κ.[4][2]
Ως ξεχωριστός οικισμός αναφέρεται επίσημα για πρώτη φορά το 1940 να απογράφεται στην τότε κοινότητα Λιχάδος.[1] Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης ανήκει στην τοπική κοινότητα Λιχάδος της δημοτικής ενότητας Λιχάδος που υπάγεται στον δήμο Ιστιαίας - Αιδηψού και δεν κατοικείται.[5]
Φωτογραφίες
-
Χάρτης Μονολιάς, δεκαετία 1920,J. Calabrini, δεκαετία 1920. Αρχείο Ευάγγελου Χαλκιά.jpg
-
Canova, Ηρακλής και Λίχας
-
Διάταξη φόρτωσης και μεταφοράς πέτρας απο νησίδα Μονολιά. J. Calabrini, δεκαετία 1920. Αρχείο Ευάγγελου Χαλκιά.jpg
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
