Τα Ελληνικά βρίσκονται προς τα παράλια του Αιγαίου Πελάγους σε υψόμετρο 114 μέτρα[2] κτισμένο σε πευκόφυτο λόφο με θέα τη θάλασσα και τη Σκιάθο. Το χωριό έχει πέτρινα σπίτια, γραφικά σοκάκια, λειτουργεί Νηπιαγωγείο και Δημοτικό σχολείο ενώ οι κάτοικοί του ασχολούνται στην πλειοψηφία τους με την γεωργία και την κτηνοτροφία.[3] Απέχουν 97 χλμ. Β.-ΒΔ. από την Χαλκίδα και 29 χλμ. Α.-ΒΑ. από την Ιστιαία (έδρα δήμου) ενώ η παραθαλάσσια περιοχή γύρω από το χωριό είναι γνωστός τουριστικός προορισμός για τις παραλίες του Άγιου Νικολάου, του Αϊ Γιάννη και του Μαύρικα.[4]
Το όνομά τους προέρχεται από τη ναυμαχία του Αρτεμισίου, επειδή σύμφωνα με τους ιστορικούς στον ομώνυμο όρμο που βρίσκεται βόρεια του χωριού είχε αγκυροβολήσει ο στόλος των Ελλήνων πριν συγκρουστεί με τους Πέρσες κατά τη δεύτερη περσική εισβολή (480 π.Χ.). Στην παραθαλάσσια τοποθεσία και λόφο "Καστραδάκι" υπάρχει ανεξερεύνητος αρχαιολογικός χώρος όπου έχει εντοπιστεί "οχυρωμένη θέση με επιβλητικά τείχη από πωρόλιθους, που σε μερικά σημεία σώζονται σε ύψος 3 μ. και από μια πρώτη εξέταση χρονολογούνται στον 6ο αιω. π.Χ."[5]
Παραλίες - Τοπωνύμια
Παραλίες της περιοχής είναι: ο Άγιος Ιωάννης, ο Άγιος Νικόλαος και ο Μαύρικας.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν τα τοπωνύμια του χωριού. Κάποια από αυτά είναι: η Άνοιξα, ο Αρκουδόγιαννης, ο Άγιος Αθανάσιος, τα Βοθώνια, τα Κόμματα, ο Μύλος, η Ντιλεούρα, η Ξεροστενή, το Πετρορέμα και το Φράμα
Διοικητικά στοιχεία
Αναφέρεται επίσημα, μετά την επανάσταση του 1821 και την ενσωμάτωση της Εύβοιας, το 1835 να προσαρτάται στον τότε δήμο Αρτεμισίων. Το 1912 με το ΦΕΚ 245Α - 16/08/1912 ορίστηκε έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας.[6] Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης μαζί με τον Άγιο Νικόλαο αποτελούν την τοπική κοινότητα Ελληνικών που υπάγεται στη Δημοτική Ενότητα Αρτεμισίου του Δήμου Ιστιαίας-Αιδηψού και σύμφωνα με την απογραφή 2011 ως κοινότητα έχει 377 κατοίκους ενώ ως οικισμός 312.[7]
