Ο Μελέτιος Τυπάλδος υπήρξε Μητροπολίτης Φιλαδελφείας το 17ο αιώνα. Γεννήθηκε στην Κεφαλλονιά. Διδάχτηκε τα Ελληνικά, Λατινικά και Ιταλικά. Έγινε ρήτορας με φυσική ευγλωττία και γλυκύτητα.

Το 1685 εξελέγη μητροπολίτης Φιλαδελφείας, υπεύθυνος για τους Ορθοδόξους της Βενετίας και Δαλματίας. Στις 13 Σεπτεμβρίου του 1690 αποστάτησε από την Ανατολική Εκκλησία και προσχώρησε στην Καθολική, καλώντας το ποίμνιό του να υποταχθεί στον Πάπα και να ασπαστεί την Ουνία^[1]. Ως σχισματικός καθαιρέθηκε τον Ιούνιο του 1712^[2], επί Πατριαρχίας Κυρίλλου Δ΄^[3].

• Μελέτιος, μητροπολίτης Αθηνών (1783–1795). Εκκλησιαστική Ιστορία, μετενεχθείσα εκ της ελληνικής εις την ημετέραν απλοελληνικήν φράσιν, εις τόμους τρεις διαιρεθείσα και πλουτισθείσα με πολλάς χρησίμους, και αναγκαίας υποσημειώσεις, και ακριβείς πίνακας παρά Γεωργίου Βενδότη εκ Ζακύνθου, και παρ' αυτού διορθωθείσα. Εν Βιέννη της Αουστρίας: Παρά Ιωσήπω Βαουμεϊστέρω, Νομοδιδασκάλω, και Τυπογράφω. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2011. 
• Γεδεών, Μανουήλ (1885). Πατριαρχικοί Πίνακες: Ειδήσεις ιστορικαί βιογραφικαί περί των Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως: από Ανδρέου του Πρωτοκλήτου μέχρις Ιωακείμ Γ' του από Θεσσαλονίκης, 36-1884. Κωνσταντινούπολη: Lorenz & Keil. 

• Βασιλική Μπόμπου Σταμάτη, Ανέκδοτα κείμενα του Μελετίου Τυπάλδου: Η lettera και η Informazione. Η Apologia του Abate Fardella, Εώα και Εσπερία, τομ.2 (1994-1996),σελ.135-227
• Στάθης Μπίρταχας, «Στα χνάρια ενός “υποψήφιου Βησσαρίωνα” ή θρησκευτικές και πολιτικές ζυμώσεις στη Ρώμη και στη Βενετία στα χρόνια του Μελέτιου Τυπάλδου», Περί Ιστορίας 4 (2003), 167-182.