Γεννήθηκε στο Βασιλικό Ανάκτορο του Πάρδο. Η μητέρα της είχε κανονίσει η Μαρία Αμαλία να παντρευτεί τον 2ο εξάδελφό της Λουδοβίκο της Πάρμας. Ο Πρίγκιπας έφτασε στην ισπανική Αυλή το 1794, για να ολοκληρώσει την εκπαίδευσή του. Ήταν ξανθός, εμφανίσιμος, φιλικός και είχε μεγάλο ενδιαφέρον για τις επιστήμες.[5] Πέντε χρόνια νεότερη από εκείνον, η Μαρία Αμαλία ήταν δεκαπέντε χρονών τότε. Δεν ήταν ιδιαίτερα ελκυστική και ήταν μελαγχολική, επιφυλακτική και ντροπαλή.[6] Ο Λουδοβίκος, ο οποίος ήταν εξίσου ντροπαλός, προτιμούσε τη μικρότερη αδελφή της, Μαρία Λουίζα, η οποία, αν και μόνο δώδεκα, είχε πιο χαρούμενη διάθεση και κάπως καλύτερη εμφάνιση. Οι γονείς της Μαρίας Αμαλίας δέχτηκαν την απροσδόκητη αλλαγή νύφης, αλλά έγινε επείγον να βρουν έναν σύζυγο για τη θλιμμένη και περιφρονημένη Μαρία Αμαλία[7]. Δεδομένου ότι ήταν η μεγαλύτερη των δύο αδελφών, θα ήταν ταπεινωτικό για τη Μαρία Αμαλία το ότι η μικρότερη αδελφή της, όχι μόνο θα παντρευόταν τον προηγούμενο αρραβωνιαστικό εκείνης, αλλά και πριν από αυτήν[5].
Ο γάμος και το τέλος της
Η εύρεση ενός νέου γαμπρού βασιλικής τάξης για τη Μαρία Αμαλία σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα δεν ήταν μια εύκολη υπόθεση. Έτσι οι γονείς της αποφάσισαν να παντρέψουν τη Μαρία Αμαλία με τον θείο της Αντώνιο Πασχάλιο της Ισπανίας, που ήταν 24 χρόνια μεγαλύτερος από εκείνη, τριάντα εννέα ετών. Θεωρούμενος με πολύ περιορισμένη νοημοσύνη, απασχολείτο με την κηπουρική, τη γεωργία και το κυνήγι [8] και είχε παραμείνει άγαμος.
Η Μαρία Αμαλία παντρεύτηκε τον θείο της στις 25 Αυγούστου 1795 στο Βασιλικό Ανάκτορο της Λα Γκράνχα. Ήταν ένας διπλός γάμος, καθώς την ίδια στιγμή η αδελφή της, η 13χρονη Μαρία Λουίζα, παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο της Πάρμας, τον αρχικό επιδιωκόμενο γαμπρό της Μαρίας Αμαλίας. Τα δύο ζευγάρια συνέχισαν να ζουν στο ισπανικό βασίλειο[8].
Το φθινόπωρο του 1797, η Μαρία Αμαλία έμεινε έγκυος με το πρώτο της παιδί. Στις 20 Ιουλίου 1798 ξεκίνησε ο τοκετός.[9] Η γέννα ήταν δύσκολη. Το μωρό κολλήθηκε από τους ώμους στο γεννητικό σωλήνα και οι γιατροί δεν κατάφεραν να το βγάλουν.[9] Μετά από δύο ημέρες, ο χειρούργος επενέβη τελικά. Μέχρι τότε το μωρό, ένα αγόρι, ήταν νεκρό.[9] Ενώ ο γιος της κηδευόταν στο Ελ Εσκοριάλ, η Μαρία Αμαλία πονούσε φριχτά. Είχε συμβεί μια μόλυνση κατά τη διάρκεια του τοκετού, με αποτέλεσμα αυτή να αποβιώσει στις 22 Ιουλίου του 1798. Ήταν μόλις δεκαεννέα ετών.[9]
.jpg)
