Συντεταγμένες: 38°52′29″N 21°15′10″E / 38.87472°N 21.25278°E / 38.87472; 21.25278
- Για άλλους οικισμούς με το όνομα Κάμπος στην Αιτωλοακαρνανία, δείτε Κάμπος Αιτωλοακαρνανίας.
- Για άλλους οικισμούς με το όνομα Κάμπος στην Ελλάδα, δείτε τη σελίδα αποσαφήνισης Κάμπος.
Ο Μέγας Κάμπος ή Μεγάλος Κάμπος είναι οικισμός της Στερεάς Ελλάδας στην Περιφερειακή Ενότητα Αιτωλοακαρνανίας και τον Δήμο Αμφιλοχίας.[1][2]
Γενικά στοιχεία
Ο Μέγας Κάμπος βρίσκεται στον επαρχιακό δρόμο Αμφιλοχίας - Εμπεσού. Απέχει 11 χιλιόμετρα ανατολικά από την Αμφιλοχία, 7 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά από τα Σαρδίνια και 4 από την Βαρετάδα. ΄Έχει δημοτικό σχολείο και μια μικρή εκκλησία. Ο οικισμός έχει 62 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2011,[3] ενώ με αυτήν του 2001 είχε 88 και βρίσκεται σε μεσοσταθμικό υψόμετρο 430 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Εξέλιξη του οικισμού
Ο οικισμός άρχισε να αναπτύσσεται μετά το 1964, όταν ιδρύθηκε εκεί μονοθέσιο δημοτικό σχολείο με 41 μαθητές (πρώτος δάσκαλος ο Παπαϊωάννου Κώστας Χ. από το 1964 μέχρι το 1970). Οι μαθητές προέρχονταν από τις γύρω αγροικίες (Προβατσούλι κ.ά.) και οικογένειες κτηνοτρόφων από την Ευρυτανία (Λιθοχώρι, Επινιανά ή Πιγκιανά ) και κυρίως μετά την ύδρευση και ηλεκτροδότηση του οικισμού.
Ο οικισμός τα παλαιότερα χρόνια ήταν πέρασμα των κτηνοτρόφων, που με τα κοπάδια τους κατέβαιναν στον Κάμπο της Αμφιλοχίας ή στα χωριά της περιοχής για να ξεχειμωνιάσουν. Υπήρχε και χάνι, που εξυπηρετούσε τους ταξιδιώτες από τον ορεινό Βάλτο με προορισμό την Αμφιλοχία για την ανταλλαγή και αγορά διάφορων προϊόντων και προμηθειών.
Κοντά στον οικισμό βρίσκεται παλιό μοναστήρι, αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου, με τοιχογραφίες, που έχουν, κατά το μεγαλύτερο μέρος τους, καταστραφεί. Το μοναστήρι ήταν ενεργό κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Επί βασιλείας του ΄Οθωνα και ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της αντιβασιλείας το μοναστήρι υποχρεώθηκε να κλείσει, με βασιλικό διάταγμα (23 Σεπτεμβρίου 1833), όπως και πολλά άλλα μοναστήρια του νομού. Το βασιλικό διάταγμα όριζε: "΄Οσα μοναστήρια έχουν κάτω από έξι μοναχούς η περιουσία τους θα εκποιείται υπέρ του εκκλησιαστικού ταμείου και οι μοναχοί, που ζούσαν σ' αυτά, θα μετακομίσουν σ' ένα από τα μοναστήρια, που θα κρίνονταν διατηρητέα".[4]
Παραπομπές
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 31. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 325.
- ↑ «Μέγας Κάμπος Αιτωλοακαρνανίας». Διοικητικές μεταβολές των ΟΤΑ. Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2024.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10715 (σελ. 241 του pdf)
- ↑ Νικολάου Τέλωνα, Αρπαγή και Βεβήλωση. Η επί Βαυαρών διάλυσις των μοναστηριών της Ακαρνανίας, Εκδόσεις "Ο Κυρηναίος", Αμφιλοχία 2003, σελ.34.
Βιβλιογραφία
- Γούδας Ν. Αναστάσιος, Βίοι παράλληλοι των επί της αναγεννήσεως της Ελλάδος διαπρεψάντων ανδρών, Αθήνα 1875.
- Σταματελάτος Μ. - Σταματελάτου Φ., Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, Τόμος 3, έκδοση της εφημερίδας Το Βήμα, Αθήνα 2006, σελ. 170.
- Τέλωνας Χαρ. Νικόλαος, Αρπαγή και Βεβήλωση (Η επί Βαυαρών διάλυσις των μοναστηριών της Ακαρνανίας και η αφαίρεση των κειμηλίων τους), έκδοση ιεραποστολικού συλλόγου Αμφιλοχίας "Ο Κυρηναίος", Αμφιλοχία 2003.
- Τέλωνας Χαρ. Νικόλαος, Τα εν Καρβασαρά, Δημοτική βιβλιοθήκη Αμφιλοχίας "Π.Κόκκαλης", 2011, ISBN 978-960-99810-0-2
|
---|
Δημοτική Ενότητα Αμφιλοχίας | |
---|
Δημοτική Ενότητα Ίναχου | |
---|
Δημοτική Ενότητα Μενιδίου | |
---|
Ιστορικοί οικισμοί | |
---|
- Έδρα: Αμφιλοχία
- *(Οικισμοί με μη μόνιμο πληθυσμό)]
|