Ο Ράταϊ γεννήθηκε στο χωριό Χουόπι, κοντά στο Λβουφ (τώρα Λβιβ, Ουκρανία). Παρακολούθησε ένα γυμνάσιο στο Λβουφ και σπούδασε κλασική γλωσσολογία στο Πανεπιστήμιο του Λβουφ. Με την ολοκλήρωση των σπουδών του έγινε δάσκαλος γυμνασίου πρώτα στο Λβουφ, και αργότερα στο Ζάμοστς. Ασχολήθηκε με την πολιτική ύστερα από την ανεξαρτησία της Δεύτερης Πολωνικής Δημοκρατίας μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν μέλος του Πολωνικού Λαϊκού Κόμματος «Πιαστ» και, από το 1931, μέλος του Λαϊκού Κόμματος. Έγινε πρόεδρος του κόμματος και ο αρχισυντάκτης της επίσημης εφημερίδας του κόμματος, «Zielony Sztandar» το 1935. Από το 1919-30 και από το 1934–35, ήταν μέλος του κοινοβουλίου στο Σέιμ (Πολωνικό Κοινοβούλιο) και από το 1922-28 ήταν ο Διεθύνων του Σέιμ. Μεταξύ 1920-1921 ήταν Υπουργός Θρησκείας και Δημόσιας Παιδείας και συμμετείχε σε εργασίες για το Σύνταγμα του Μαρτίου.
Διετέλεσε Πρόεδρος της Πολωνίας δύο φορές: πρώτα τον Δεκέμβριο του 1922, ως προσωρινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Πολωνίας για μία εβδομάδα, μετά τη δολοφονία του Προέδρου Γκάμπριελ Ναρουτόβιτς και ξανά τον Μάιο του 1926, μετά το Πραξικόπημα του Μαΐου του Γιούζεφ Πιουσούτσκι και την παραίτηση του Προέδρου Στανίσουαφ Βοϊτσεχόφσκι. Η δεύτερη θητεία του κράτησε μισό μήνα. Και στις δύο περιπτώσεις, επέβλεψε τις ειδικές εκλογές και διόρισε νέες κυβερνήσεις. Τον Δεκέμβριο του 1939 συνελήφθη από τη ναζιστική Γερμανία και εκτελέστηκε στο Παλμίρι κατά τη διάρκεια της γερμανικής επιχείρησης AB-Aktion στην Πολωνία.[8]
Έργα
Pamiętniki (Απομνημονεύματα) (1965)
Wskazania obywatelskie i polityczne: Wybór pism i przemówień z lat 1919-1938 (1987)
Maciej Rataj o parlamentaryzmie, państwie demokratycznym i sanacji (1998)
