Μάρβιν Γκέι

Μάρβιν Γκέι
Ο Μάρβιν Γκέι το 1973
Πληροφορίες
Όνομα γέννησηςΜάρβιν Πεντς Γκέι Τζούνιορ
Γέννηση2  Απριλίου 1939[1][2][3]
Ουάσινγκτον[4][5]
Θάνατος1  Απριλίου 1984[1][2][3]
Λος Άντζελες[6]
ΚαταγωγήΟυάσινγκτον, Π.Κ., Η.Π.Α.
Eίδος
  • R&B
  • Σόουλ
  • Ψυχεδελική σόουλ
  • Φανκ
  • Τζαζ
  • Ποπ
(198
Ιδιότητες
  • Τραγουδιστής
  • Τραγουδοποιός
  • Μουσικός παραγωγός
Μουσικά όργανα
  • Φωνητικά
  • Πιάνο
  • Πλήκτρα
  • Σινθεσάιζερ
  • Ντραμς
  • Κρουστά
Παρουσία1959 - 1984
Δισκογραφική εταιρεία
Συμμετοχές
Ιστότοπος
www.marvingayepage.net

Ο Μάρβιν Πεντς Γκέι Τζούνιορ (αγγλ.:Marvin Pentz Gay Jr., 2 Απριλίου 1939 – 1 Απριλίου 1984)[7], γνωστός ως Μάρβιν Γκέι (αγγλικά: Marvin Gaye), ήταν Αμερικανός τραγουδιστής, τραγουδοποιός, ντράμερ και παραγωγός δίσκων. Ο Γκέι βοήθησε στη διαμόρφωση του ήχου της Motown, στη δεκαετία του 1960, αρχικά ως μουσικός της εταιρείας και αργότερα ως σόλο καλλιτέχνης σημειώνοντας σειρά επιτυχημένων τραγουδιών, όπως τα "Ain't That Peculiar", "How Sweet It Is (To Be Loved By You)" και "I Heard It Through the Grapevine". Ηχογράφησε επιτυχημένα ντουέτα με τις τραγουδίστριες Μαίρη Ουέλς, Κιμ Ουέστον, Νταϊάνα Ρος και Τάμι Τέρελ , και αργότερα κέρδισε τους τίτλους "Πρίγκιπας της Motown" (Prince of Motown) και "Πρίγκιπας της Σόουλ" (Prince of Soul).

Μουσική και διασημότητα

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, ηχογράφησε τα What's Going On και Let's Get It On, άλμπουμ δημιουργημένα υπό μία κεντρική ιδέα (concept album) και έγινε ο πρώτος καλλιτέχνης της Motown (ακολουθούμενος από τον Στίβι Γουόντερ) που αποδεσμεύτηκε από την εταιρεία παραγωγής του.

Οι μετέπειτα ηχογραφήσεις του Γκέι επηρέασαν αρκετά υποείδη του σύγχρονου R&B, όπως τα quiet storm και neo soul.[8] Μετά από μια περίοδο στην Ευρώπη, ως φορολογικός εξόριστος στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ο Γκέι κυκλοφόρησε το 1982 την επιτυχία "Sexual Healing", που βραβεύτηκε με βραβείο Γκράμι, και το άλμπουμ Μidnight Love.

Θάνατος και κληρονομιά

Θάνατος

Την 1η Απριλίου του 1984, ο πατέρας του, Μάρβιν Γκέι Σίνιορ, πυροβόλησε θανάσιμα τον Γκέι, στο σπίτι τους στο Γουέστ Άνταμς (West Adams), περιοχή του Λος Άντζελες.[9][10]

Βραβεύσεις και κληρονομιά

Μετά τον θάνατό του, πολλά ιδρύματα απένημαν στον Γκέι βραβεία και άλλες διακρίσεις—συμπεριλαμβανομένων του Βραβείου Γκράμι για Συνολική Προσφορά και της ένταξής του στα Rhythm and Blues Music Hall of Fame, Songwriters Hall of Fame και Rock and Roll Hall of Fame.[11]

NME – Δεκέμβριος 1982[12]

Τρία άλπουμ του Γκέι – το What's Going On (1971), το Let's Get It On (1973), και το Here, My Dear (1978) – συμπεριλήφθηκαν στη λίστα των 500 Καλύτερων Άλμπουμ Όλων των Εποχών του αμερικανικού μουσικού περιοδικού Rolling Stone, το 2003. Το άλμπουμ What's Going On παραμένει το υψηλότερα κατεταγμένο άλμπουμ του, φτάνοντας στο νούμερο 6 της λίστας του Rolling Stone και στο νούμερο 1 της λίστας των 100 Κορυφαίων Άλμπουμ Όλων των Εποχών, το 1985, του βρετανικού μουσικού περιοδικού NME (New Musical Express)[13]. Επίσης, τέσσερα τραγούδια του Γκέι - τα "I Heard It Through the Grapevine", "What's Going On", "Let's Get It On" και "Sexual Healing" – βρίσκονται στη λίστα του Rolling Stone με τα 500 Σημαντικότερα Τραγούδια Όλων των Εποχών (2004).

Δισκογραφία

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 13894357k. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6df7qt4. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. Eileen Southern: «Biographical Dictionary of Afro-American and African Musicians» (Αγγλικά) Greenwood Publishing Group. 1982.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  7. Simmonds 2008.
  8. Weisbard, Eric· Marks, Craig (10 Οκτωβρίου 1995). Spin Alternative Record Guide (Ratings 1–10) (1st edi. έκδοση). New York: Vintage Books. σελίδες 202–205. ISBN 0-679-75574-8. OCLC 32508105. 
  9. «Marvin Gaye House». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2012. 
  10. Communications, Emmis (Ιανουαρίου 1998). Dial Them For Murder. Los Angeles Magazine. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2012. 
  11. «Marvin Gaye Timeline». The Rock and Roll Hall of Fame. 21 Ιανουαρίου 1987. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2010. 
  12. Tobler, John (1992). NME Rock 'N' Roll Years (1st έκδοση). London: Reed International Books Ltd. σελ. 373. CN 5585. 
  13. «NME Writers Top 100 Albums of All Time». NME (στα Αγγλικά). 30 Νοεμβρίου 1985. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2013. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι