Ο Λόβις Κορίντ (21 Ιουλίου 1858 – 17 Ιουλίου 1925) ήταν Γερμανός καλλιτέχνης και συγγραφέας όπου το ώριμο έργο του ως ζωγράφος και χαράκτης συνδύαζε μια σύνθεση ιμπρεσιονισμού και εξπρεσιονισμού.
Ο Κορίντ σπούδασε στο Παρίσι και το Μόναχο. Το πρώιμο έργο είχε νατουραλιστική προσέγγιση. Ο Κορίντ ήταν αρχικά κατά του εξπρεσιονιστικού κινήματος, αλλά μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο το 1911 το στυλ χαλάρωσε και μεταστράφηκε σε πιο εξπρεσιονιστικές ιδιότητες. Η χρήση του χρώματος έγινε πιο έντονη, δημιούργησε πορτρέτα και τοπία με εξαιρετική ζωντάνια και δύναμη. Τα θέματα του Κορίντ συμπεριλάμβαναν γυμνές και βιβλικές σκηνές.
Πρώτα χρόνια
Ο Κορίντ γεννήθηκε με το όνομα Φραντς Χάινριχ Λούις στις 21 Ιουλίου 1858 στο Ταπιάου (σημερινό Γκβαρντέισκ της περιφέρειας Καλίνινγκραντ της δυτικής Ρωσίας) στη Πρωσία. Ήταν γιος βυρσοδέψη ενώ το ταλέντο για το σχέδιο εμφανίστηκε ήδη από τη παιδική ηλικία. Το 1876 μετέβη για να σπουδάσει ζωγραφική στην ακαδημία του Κένιξμπεργκ. Αρχικά είχε τη πρόθεση να γίνει ιστορικός ζωγράφος, αλλά ο Όττο Γκύντερ, ζωγράφος του είδους και επικεφαλής καθηγητής της ακαδημίας, τον απέτρεψε από το να το κάνει.[21] Το 1880 ταξίδεψε στο Μόναχο, το οποίο συναγωνιζόταν το Παρίσι ως το αβανγκάρντ καλλιτεχνικό κέντρο στην Ευρώπη. Εκεί σπούδασε για λίγο με τον Φραντς φον Ντεφρέγκερ πριν αποκτήσει θέση στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου, όπου σπούδασε υπό τον Λούντβιχ φον Λεφτς.[21] Τα πρώτα ρεαλιστικά έργα του Κορίντ ενθαρρύνονταν από τον καθηγητή Λεφτς, ο οποίος τόνισε την προσεκτική παρατήρηση των χρωμάτων και αξιών.[21] Άλλες σημαντικές επιρροές ήταν ο Κουρμπέ και η σχολή της Μπαρμπιζόν, μέσα από την ερμηνεία τους από τους ντόπιους καλλιτέχνες Βίλχελμ Λάιμπλ και Βίλχελμ Τρύμπνερ.
Εκτός από μια διακοπή για στρατιωτική υπηρεσία το 1882-83, ο Κορίντ συνέχισε υπό την καθοδήγηση του Λεφτς μέχρι το 1884.[21] Στη συνέχεια ταξίδεψε στην Αμβέρσα, όπου θαύμασε σε μεγάλο βαθμό τους πίνακες του Ρούμπενς
Τον Οκτώβριο του 1884 μετέβη στο Παρίσι, όπου σπούδασε υπό τους Ουιλιάμ-Αντόλφ Μπουγκερώ Τόνι Ρομπέρ-Φλωρύ στην Ιουλιανή Ακαδημία.[22] Επικεντρώθηκε κυρίως στη βελτίωση των δεξιοτήτων σχεδίασης και έκανε το γυναικείο γυμνό το ποιο συχνό θέμα των έργων του. Απογοητεύτηκε από την επαναλαμβανόμενη αποτυχία να κερδίσει ένα μετάλλιο στο Σαλόν και επέστρεψε στο Κένιξμπεργκ το 1888, όπου υιοθέτησε το όνομα Λόβις Κορίντ.[23]