Λεβ Μάνοβιτς

Λεβ Μάνοβιτς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1960[1][2][3]
Μόσχα[4] ή Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής[5]
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[6][7][8]
Ρωσικά[8]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης
Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταmedia historian
διδάσκων πανεπιστημίου
κριτικός λογοτεχνίας
δημοσιογράφος
θεωρητικός της τέχνης[9]
καθηγητής[9]
γραφίστας[9]
καλλιτέχνης[10]
σχεδιαστής[10]
προγραμματιστής[10]
theorist[10]
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Λος Άντζελες
Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Σαν Ντιέγκο
European Graduate School
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΥποτροφία Γκούγκενχαϊμ[11]
Ιστότοπος
manovich.net
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Λεβ Μάνοβιτς (αγγλικά: Lev Manovich‎‎) είναι συγγραφέας βιβλίων για τον ψηφιακό πολιτισμό και τα νέα μέσα και καθηγητής Πληροφορικής στο Κέντρο Μεταπτυχιακών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης. Η τρέχουσα έρευνα και διδασκαλία του Μάνοβιτς επικεντρώνεται στις ψηφιακές ανθρωπιστικές επιστήμες, την κοινωνική πληροφορική, την τέχνη και τη θεωρία των νέων μέσων και τις σπουδές λογισμικού.[12]

Ο Μάνοβιτς είναι επίσης ο ιδρυτής και διευθυντής του εργαστηρίου Cultural Analytics Lab (που ονομαζόταν Software Studies Initiative την περίοδο 2007-2016),[13] το οποίο περιγράφηκε σε σχετικό δελτίο τύπου ως υπολογιστική ανάλυση μαζικών συλλογών εικόνων και βίντεο (cultural analytics).[14] Στο εργαστήριό του ανατέθηκε η δημιουργία οπτικοποιήσεων πολιτιστικών συνόλων δεδομένων για την Google,[15] τη Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης,[16] και το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης (MoMA).[17]

Ένα από τα βιβλία του, The Language of New Media, έχει μεταφραστεί σε δεκατρείς γλώσσες.[18] Το τελευταίο ακαδημαϊκό βιβλίο του Μάνοβιτς, Cultural Analytics, εκδόθηκε το 2020 από το MIT Press.[19]

Βιογραφία

Ο Μάνοβιτς γεννήθηκε στη Μόσχα της ΕΣΣΔ, όπου σπούδασε ζωγραφική, αρχιτεκτονική, πληροφορική και σημειωτική.[20] Αφού πέρασε αρκετά χρόνια ασχολούμενος με τις καλές τέχνες, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη το 1981. Τα ενδιαφέροντά του μετατοπίστηκαν από την ακίνητη εικόνα και τον φυσικό τρισδιάστατο χώρο στον εικονικό χώρο, τις κινούμενες εικόνες και τη χρήση των υπολογιστών στα μέσα επικοινωνίας. Ενώ βρισκόταν στη Νέα Υόρκη, έλαβε μεταπτυχιακό τίτλο στην Πειραματική Ψυχολογία (NYU, 1988) και επιπλέον εργάστηκε επαγγελματικά στην τρισδιάστατη ηλεκτρονική εμψύχωση από το 1984 έως το 1992. Στη συνέχεια έλαβε διδακτορικό δίπλωμα στις οπτικές και πολιτισμικές σπουδές από το Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ το 1993 υπό την επίβλεψη της Μίκε Μπαλ. Η διδακτορική του διατριβή The Engineering of Vision from Constructivism to Computers (Η μηχανική της όρασης από τον κονστρουκτιβισμό στους υπολογιστές) παρακολουθεί τις απαρχές των ηλεκτρονικών μέσων, συσχετίζοντάς τες με την αβάν-γκαρντ της δεκαετίας του 1920.[21]

Ο Μάνοβιτς εργάζεται με τα ηλεκτρονικά μέσα ως καλλιτέχνης, animator, σχεδιαστής και προγραμματιστής από το 1984. Τα καλλιτεχνικά του έργα περιλαμβάνουν το Little Movies[22] το πρώτο ψηφιακό κινηματογραφικό έργο σχεδιασμένο για τον Παγκόσμιο Ιστό (1994-1997), το Freud-Lissitzky Navigator[23] έένα εννοιολογικό λογισμικό για την πλοήγηση στην ιστορία του εικοστού αιώνα (1999), και το Anna and Andy,[24] να μυθιστόρημα ροής (2000). Είναι επίσης γνωστός για τα διεισδυτικά άρθρα του, όπως "New Media from Borges to HTML" (2001)[25] και "Database as Symbolic Form" (1998).[26] Στο τελευταίο άρθρο, εξηγεί γιατί οι βάσεις δεδομένων έχουν γίνει τόσο δημοφιλείς, ενώ τις αντιπαραβάλλει με έννοιες όπως οι αλγόριθμοι και η αφήγηση. Τα έργα του έχουν συμπεριληφθεί σε πολλές σημαντικές διεθνείς εκθέσεις τέχνης των νέων μέσων. Το 2002, ο Μάνοβιτς παρουσίασε τη μίνι-αναδρομική του έκθεση στο ICA του Λονδίνου με τίτλο Lev Manovich: Adventures of Digital Cinema (Λεβ Μάνοβιτς: Περιπέτειες του ψηφιακού κινηματογράφου).

Ο Μάνοβιτς διδάσκει τέχνη των νέων μέσων από το 1992. Έχει επίσης διατελέσει επισκέπτης καθηγητής στο Ινστιτούτο Τεχνών της Καλιφόρνιας, στο UCLA, στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης και στο Πανεπιστήμιο Τέχνης και Σχεδιασμού του Ελσίνκι. Το 1993, οι μαθητές των μαθημάτων του για τη δημιουργία ψηφιακών ταινιών στο Εργαστήριο Νέων Μέσων του UCLA ίδρυσαν την Post-Cinematic Society, η οποία διοργάνωσε μερικά από τα πρώτα φεστιβάλ ψηφιακών ταινιών που βασίστηκαν στις ιδέες του για τα νέα μέσα, όπως ο κινηματογράφος βάσεων δεδομένων.[27]

Βιβλία

  • Tekstura: Russian Essays on Visual Culture, επιμ., μαζί με την Άλα Εφίμοβα (Chicago: University of Chicago Press, 1993).[28]
  • Info Aesthetics, ένα βιβλίο/ιστοσελίδα ημι-ανοικτού κώδικα που βρίσκεται σε εξέλιξη. Το έργο ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2000, τελευταία ενημέρωση Οκτώβριος 2001.[29]
  • Metamediji (στα σερβικά) (Belgrade: Center for Contemporary Arts: 2001).[30]
  • Soft Cinema, με συνεισφορά των Ανδρέα Αγγελιδάκη, Τζέισον Ντάντσιγκρ, Αντρέας Κράτκι, και Ρουθ Λόρεντς (Karlsruhe: ZKM Center for Art and Media Karlsruhe, 2002).
  • The Language of New Media (Cambridge, Massachusetts: MIT Press, 2001).[18]
  • Black Box - White Cube (στα γερμανικά) (Berlin: Merve Verlag, 2005).[31]
  • Soft Cinema: Navigating the Database, μαζί με τον Αντρέας Κράτκι (Cambridge, Massachusetts: MIT Press, 2005).[32]
  • Software Culture (στα ιταλικά) (Milano: Edizioni Olivares, 2010).[33]
  • Software Takes Command (New York: Bloomsbury Academic, 2013).[34]
  • The Illusions (Cambridge, Massachusetts: MIT Press, 2014).[35]
  • Data Drift: Archiving Media and Data Art in the 21st Century, editor, together with Rasa Smite and Raitis Smits (Riga: RIXC, LiepU MPLab, 2015).[36]
  • Instagram and Contemporary Image (New York, 2017).[37]
  • Theories of Software Cultures (στα ρωσικά) (Nizhny Novgorod: Krasnaya Lastochka, 2017).

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. utb2009525589.
  2. ↑ 2,0 2,1 NUKAT. n01200010.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Κορεατική γλώσσα) Korean Authority File. KAC201421738.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. utb2009525589. Ανακτήθηκε στις 15  Νοεμβρίου 2024.
  6. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12490090s. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. utb2009525589. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  8. ↑ 8,0 8,1 CONOR.SI. 25880931.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 The Fine Art Archive. 107817. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 V2 archive. v2.nl/people/lev-manovich/. Ανακτήθηκε στις 30  Απριλίου 2024.
  11. ↑ (Αγγλικά) Guggenheim Fellows database. lev-manovich.
  12. ↑ Lev Manovich Αρχειοθετήθηκε 2010-06-25 στο Wayback Machine.
  13. ↑ «Cultural Analytics Lab». culturalanalytics.info. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2022. 
  14. ↑ The Graduate Center of the City University of New York (2017-11-28). «New Study from Graduate Center, CUNY, Cultural Analytics Lab Is First to Analyze Global Growth of Image Sharing Around the World». PR Newswire. https://www.prnewswire.com/news-releases/new-study-from-graduate-center-cuny-cultural-analytics-lab-is-first-to-analyze-global-growth-of-image-sharing-around-the-world-300562987.html. Ανακτήθηκε στις 2022-08-28. 
  15. ↑ «Google Zeitgeist 2014 conference». phototrails.info. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2022. 
  16. ↑ Gopnik, Blake (2015-12-22). «At the NYPL, 'On Broadway' Portrays the World's Greatest Street». Artnet News. https://news.artnet.com/art-world/nypl-broadway-portrays-worlds-greatest-street-397614. Ανακτήθηκε στις 2022-08-28. 
  17. ↑ Hochman, Nadav· Manovich, Lev (2014). «A View from Above: Exploratory Visualizations of the Thomas Walther Collection» (PDF). Object:Photo. Modern Photographs: The Thomas Walther Collection 1909–1949. An Online Project of The Museum of Modern Art. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2022. 
  18. ↑ 18,0 18,1 «The Language of New Media». MIT Press (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2022. 
  19. ↑ Manovich, Lev (2020). Cultural Analytics. The MIT Press. ISBN 9780262037105. 
  20. ↑ «Biography. Lev Manovich». Medien Kunst Netz / Media Art Net. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2022. 
  21. ↑ Manovich, Lev (1993). The Engineering of Vision from Constructivism to Virtual Reality. Ph.D. Thesis. University of Rochester. Department of Art and Art History. 
  22. ↑ Manovich, Lev. «Little Movies». Rhizome. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2022. 
  23. ↑ Klein, Norman M.; Manovich, Lev (2002). «The Freud-Lissitzky Navigator». Leonardo 35 (1): 8. https://muse.jhu.edu/article/19784/pdf. 
  24. ↑ Manovich, Lev (2000). «Anna and Andy». Archive of Digital Art. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2022. 
  25. ↑ Manovich, Lev (2003). «New Media from Borges to HTML». Στο: Noah Wardrip-Fruin and Nick Montfort, επιμ. The New Media Reader. Cambridge and London: The MIT Press. 
  26. ↑ Manovich, Lev (1999). «Database as Symbolic Form». Convergence 5 (2): 80–99. doi:10.1177/135485659900500206. 
  27. ↑ «Mac OS X Server». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2022. 
  28. ↑ Efimova, Alla· Manovich, Lev, επιμ. (1993). Tekstura: Russian Essays on Visual CultureΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. Chicago: The University of Chicago Press. ISBN 9780226951249. 
  29. ↑ Manovich, Lev. «Info-Aesthetics» (semi-open source book/Web site in progress). Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2022. 
  30. ↑ Manovich, Lev (2001). Metamediji (selection of previously published articles). Translated into Serbian by Đorđe Tomić, Dejan Sretenović, and Vladimir Tupanjac. Beograd: Centar za savremenu umetnost. 
  31. ↑ Manovich, Lev (2005). Black Box - White Cube. Translated into German by Ronald Voullié. Berlin: Merve Verlag. ISBN 978-3-88396-197-2. 
  32. ↑ «Soft Cinema». MIT Press (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2022. 
  33. ↑ Manovich, Lev (2010). Software Culture (στα Ιταλικά). Translated into Italian by Matteo Tarantino. Milano: Edizioni Olivares. 
  34. ↑ «Software Takes Command». Bloomsbury (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2022. 
  35. ↑ Manovich, Lev (2014). The Illusions (Digital Original Edition. A BIT of The Language of New Media. Ebook). Cambridge, Massachusetts: MIT Press. 
  36. ↑ Manovich, Lev· Smite, Rasa· Smits, Raitis, επιμ. (2015). Data Drift: Archiving Media and Data Art in the 21st Century. Riga: RIXC, LiepU MPLab. 
  37. ↑ Manovich, Lev (2017). Instagram and Contemporary Image. Released under Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International Creative Commons license. New York.