Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης

Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση24  Ιουλίου 1970[1]
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
ΣπουδέςΚολλέγιο Αθηνών
Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηθοποιός
ηθοποιός ταινιών
σκηνοθέτης
μεταφραστής
Περίοδος ακμής1991
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΔράση
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης (Αθήνα ,24 Ιουλίου 1970) είναι Έλληνας ηθοποιός του κινηματογράφου, του θεάτρου και της τηλεόρασης και θεατρικός σκηνοθέτης, απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου.

Βιογραφικό

Γεννήθηκε στις 24 Ιουλίου του 1970 στην Αθήνα. Κατά τη διάρκεια των μαθητικών του χρόνων στο Κολλέγιο Αθηνών πήρε μέρος σε σχολικές εκδηλώσεις και, αμέσως μετά την αποφοίτηση του, έδωσε εξετάσεις για το Εθνικό Θέατρο, απ’ όπου και αποφοίτησε.

Ο πρώτος του ρόλος στη τηλεόραση ήταν το 1991, στο σήριαλ Θυσία, ακολούθησαν οι σειρές: Γυναίκες, Το κόκκινο φεγγάρι, Ανατομία ενός εγκλήματος, Οι επαγγελματίες, Τρίτο στεφάνι, Κόκκινος κύκλος, Οι ιστορίες του αστυνόμου Μπέκα, Ο Πέτρος κομμάτια και Έτερος εγώ. Ευρύτερα γνωστός έγινε για τη συμμετοχή του στα σίριαλ: Λόγω τιμής, Η ζωή που δεν έζησα, Να με προσέχεις (ως ο αδελφός του Χριστόφορου Παπακαλιάτη), Αχ... και να 'ξερες, Έτσι ξαφνικά, Γη και ουρανός και Γιούγκερμαν. Έκανε επίσης γκεστ εμφανίσεις στις σειρές: Κλείσε τα μάτια, Μίλα Μου Βρώμικα, Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος, Πρεμιέρα, Εθνική Ελλάδος, Έτερος Εγώ: Χαμένες Ψυχές, Λόγω τιμής, 20 χρόνια Έτερος Εγώ: Κάθαρσις. Ο Γιατρός

Στο θέατρο έχει συμμετάσχει σε παραστάσεις των έργων: Άμλετ, Ο συλλέκτης, Πέτρες στις τσέπες του, Καλιγούλας, Ο πουπουλένιος.

Εκτός από την υποκριτική, ασχολείται και με τη σκηνοθεσία στο θέατρο.[2][3][4]

Στον κινηματογράφο συμμετείχε ή πρωταγωνίστησε στις ταινίες: Πεθαμένο λικέρ, Έναστρος θόλος, Ο τσαλαπετεινός του Γουαϊόμινγκ, Καβάφης, Ριζότο, Μια υπέροχη μέρα, Hardcore, Το όνειρο του σκύλου, Παράδεισος στη Δύση, Επικίνδυνες μαγειρικές, The Telemachy, Από έρωτα, Σύμπτωμα, Short Fuse, Success Story, Πολιορκία στην Οδό Λιπέρτη. Το 2006 παρουσίασε, για λογαριασμό του Mega Channel, το ριάλιτι παιχνίδι Survivor. Στο ΑΝΤ1 επέστρεψε το 2023 Παρουσιάζει Το Τηλεπαιχνίδι Οι Προδότες

Φιλμογραφία

Έτος Τίτλος Ρόλος
1992 Το πεθαμένο λικέρ νεαρός
1994 Παραμονή Πρωτοχρονιάς
1995 Ο τσαλαπετεινός του Γουαϊόμινγκ
1996 Καβάφης
1998 Να με προσέχεις Νάσος
2000 Pιζότο Μανώλης
2003 Λου & Λένα Κώστας
Μια υπέροχη μέρα
2004 Hardcore
2005 Το όνειρο του σκύλου Κώστας Αγγέλου
Making Life Work [5]
2006 Survivor Ο Ίδιος
2008 Χάρτινο καραβάκι [6] Ιάσων
2009 Παράδεισος στη Δύση [7] Ιβάν
2010 Επικίνδυνες μαγειρικές Δημήτρης [8]
Julienne & Amandine [9]
2012 Τηλεμάχεια [10] Ηλίας
2014 Από έρωτα ψυχίατρος [11]
2015 Σύμπτωμα [12]
2016 Short Fuse φυλακισμένος [13]
2017 The Penal Colony [14] συνταγματάρχης Κουλάγκιν
Success Story Παναγής Πάνδωρας [15]
2019 Πολιορκία στην οδό Λιπέρτη [16]

Προσωπική ζωή

Υπήρξε παντρεμένος με την Έρση Ξενάκη (νυν σύζυγο του Πέτρου Μπούτου) με την οποία απέκτησαν έναν γιο, τον Γιώργο-Ίκαρο, το 2005. Επίσης απο το 2010 μέχρι το 2014 ήταν σε σχέση με την ενδυματολόγο και σκηνογράφο Αθανασία Σμαραγδή (ανιψιά του σκηνοθέτη Γιάννη Σμαραγδή). Τον Μάρτιο του 2018 έγινε γνωστό πως διατηρεί σχέσεις με τη Χρυσή Βαρδινογιάννη, γόνο της οικογένειας Βαρδινογιάννη.[17]

Πολιτική

Τον Απρίλιο του 2009 υπέγραψε την ιδρυτική διακήρυξη του κόμματος Δράση και στις ευρωεκλογές του 2009 ήταν υποψήφιος ευρωβουλευτής με το ψηφοδέλτιο του κόμματος. Το 2014 δήλωσε την υποστήριξή του στο Ποτάμι,[18] ενώ τον Δεκέμβριο του 2017 σε συνέδριο της Ν.Δ. δήλωσε πως πιστεύει στον πολιτικό Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά δεν είναι ψηφοφόρος ή μέλος του κόμματος.[19] Στις βουλευτικές εκλογές του 2019 τοποθετήθηκε στην τελευταία τιμητική θέση του ψηφοδελτίου επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας.[20]

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  2. ↑ Χριστόπουλος, Διονύσης. «Αύγουστος σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη. 2ος χρόνος | Θέατρο Δημήτρης Χορν!». Musicity.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-12-13. https://web.archive.org/web/20161213195400/http://www.musicity.gr/rss/item/7085-augoustos-markoulakis-dimitris-horn-musicity-2016-2017. Ανακτήθηκε στις 2017-01-11. 
  3. ↑ ««Για Ονομα» σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη». Iefimerida.gr. 2015-10-13. http://www.iefimerida.gr/news/230698/gia-onoma-se-skinothesia-konstantinoy-markoylaki-eikones. Ανακτήθηκε στις 2017-01-11. 
  4. ↑ «“Ο Θεός της Σφαγής” σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη για 2η χρονιά!». MusicCorner.gr. 27 Σεπτεμβρίου 2016. http://www.musiccorner.gr/o-theos-tis-sfagis-se-skinothesia-konstantinou-markoulaki-gia-2i-chronia-132173/. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2017. 
  5. ↑ «MINΩΣ MATΣAΣ "Οι περιορισμοί σε κάνουν πιο δημιουργικό"». Τα Νέα. 25 Αυγούστου 2006. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2023. 
  6. ↑ «ΠΑΤΡΙΣ - ΑΡΧΕΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ». archive.patris.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2023. 
  7. ↑ Φίνος Φιλμ (19 02 2009), Παράδεισος Στη Δύση, http://finosfilm.com/movies/coproduction/5, ανακτήθηκε στις 2023-01-22 
  8. ↑ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ. «Επικίνδυνες μαγειρικές». Αθηνόραμα. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2023. 
  9. ↑ Στάμος, Αντώνης Σωτήρης (14 Μαΐου 2022). «Survivor Ελλάδας: Μυριέλλα Κουρεντή. Σάλος με ΛΕΣBIΑΚΗ ταινία και φωτογραφία πριν μπει στο ριάλιτι». Koolnews.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2023. 
  10. ↑ «Τα βραβεία του 6ου Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου του Λονδίνου». ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2023. 
  11. ↑ Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Από έρωτα, https://www.filmfestival.gr/el/movie-tiff/movie/2869, ανακτήθηκε στις 2023-01-22 
  12. ↑ Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Σύμπτωμα, https://www.filmfestival.gr/el/movie-tiff/movie/2897, ανακτήθηκε στις 2023-01-22 
  13. ↑ Γιάννης, Ζουμπουλάκης (20 Απριλίου 2016). «Οι ταινίες της εβδομάδας - Μαραθώνιος ταινιών». Το Βήμα. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2023. 
  14. ↑ «The Penal Colony: Μια ελληνική ταινία μικρού μήκους διασχίζει τη διαδρομή από τις Pussy Riot στη διακήρυξη των ανθρώπινων δικαιωμάτων». FLIX. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2023. 
  15. ↑ ΚΑΝΤΕΑ-ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ. «Πώς γράφεται ένα «Success Story», κύριε Περάκη;». Αθηνόραμα. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2023. 
  16. ↑ ««Πολιορκία στην Οδό Λιπέρτη»: η αναγέννηση του ελληνικού σινεμά έρχεται από την Κύπρο…». iCineman. 5 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2023. 
  17. ↑ «Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης-Χρυσή Βαρδινογιάννη: Διακοπές στις Σπέτσες μαζί». In.gr. 21 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2021. 
  18. ↑ Ιερείδης, Χρήστος (9 Ιουνίου 2017). «Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης: «Μας έβλαψε η φυσική θυμωμένη τάση μας»». Τα Νέα. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2021. 
  19. ↑ «Η ομιλία-έκπληξη του Κ. Μαρκουλάκη στο συνέδριο της ΝΔ: Πιστεύω στον Κυριάκο». Iefimerida.gr. 18 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2019. 
  20. ↑ «Πικραμμένος επικεφαλής και Μαρκουλάκης στο Επικρατείας της ΝΔ». Τα Νέα. 19 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2019.