Κωνσταντίνος Δ΄ της Αρμενίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1300 ή 1297 Κύπρος
Θάνατος	17  Νοεμβρίου 1344 Άδανα
Αιτία θανάτου	δολοφονία χωρίς πρόθεση
Τόπος ταφής	Άδανα
Χώρα πολιτογράφησης	Βασίλειο της Κύπρου Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά Aρμενικά Λατινικά Ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	μονάρχης άρχων
Περίοδος ακμής	14ος αιώνας
Οικογένεια
Σύζυγος	Θεοδώρα Συργιάναινα της Αρμενίας
Τέκνα	Ισαβέλλα (Ζαμπία) των Πουατιέ-Λουζινιάν
Γονείς	Αμωρί Β΄ της Κύπρου και Ισαβέλλα της Αρμενίας
Αδέλφια	Μαρία του Λουζινιάν Βοημούνδος του Λουζινιάν Ιωάννης του Λουζινιάν
Οικογένεια	Οίκος του Λουζινιάν
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	στρατηγός
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Γκαγκίκ Β΄ της Αρμενίας
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Γκυ μετέπειτα Κωνσταντίνος Δ΄ κατά τις Βυζαντινές πηγές Συργής ντε Λουζινιάν ή Λεζιάνο^[1] ή και Συρμής Ντενελουζίαν^[2]. (απεβ. 17 Απριλίου 1344) από τον Οίκο του Πουατιέ-Λουζινιάν, ήταν ηγεμόνας της Μικράς Αρμενίας (Κιλικίας) το διάστημα 1342-1344. Ως Κωνσταντίνος Β΄ ήταν βασιλιάς της Αρμενίας, ενώ οι δύο πρώτοι με το όνομα αυτό ήταν πρίγκιπες της Αρμενίας.

Ήταν γιος του "ρήγα" της Κύπρου^[2] Αμαλρίκ κυρίου της Τύρου και της Ισαβέλλας των Χετουμιδών, κόρης του Λέοντα Γ΄ της Αρμενίας. Η Ισαβέλλα ήταν αδελφή της Ρίτας, συζύγου του Μανουήλ Θ΄ Παλαιολόγου. Μικρότερα αδέλφια του ήταν ο Ιωάννης κοντόσταυλος και αντιβασιλιάς της Αρμενίας και η Αγνή (Μαρία), σύζυγος του Λέοντα Ε΄ της Αρμενίας. Εξάδελφός του ήταν ο μετέπειτα Αυτοκράτορας Ανδρόνικος Γ΄^[1].

Αναφέρεται στις βυζαντινές πηγές ως ανιψιός του Αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β΄, από την Κύπρο^[1]. Ο Συρμής έκανε στρατιωτική σταδιοδρομία στο Βυζάντιο και πήρε μέρος στον εμφύλιο πόλεμο μεταξύ Ανδρόνικου Β΄ και Ανδρόνικου Γ΄ υποστηρίζοντας τον Ανδρόνικο Γ΄^[1].

Ο Συργής εγκαταστάθηκε στην Θεσσαλονίκη μετά από πρόσκληση της θείας του και Αυτοκράτειρας. Το 1328 διορίστηκε στρατηγός της Εσπερίας (Δύσεως)^[1], αργότερα μετατέθηκε στη θέση του άρχοντος των Σερρών^[3]. Έπειτα εγκατέλειψε το Βυζάντιο και εγκαταστάθηκε στη Μικρά Αρμενία^[3]

Στη Μικρά Αρμενία ο Λέων Δ΄/Ε΄ ήταν δυτικόφιλος και στην προσπάθειά του να έλθει βοήθεια από τη Δύση προωθούσε ένωση της Αρμενικής Εκκλησίας με την Καθολική, πράγμα που δυσαρέστησε τους βαρόνους του. Το 1337 ο Κελαούν των Μαμελούκων της Αιγύπτου εισέβαλλε στη Μ. Αρμενία και ο βασιλιάς υπέγραψε μία ταπεινωτική συμφωνία. Το 1341 οι βαρόνοι δολοφόνησαν τον Λέοντα Δ΄/Ε΄ και πρότειναν το στέμμα στον Ιωάννη. Η μητέρα του και τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του, Ούγος και Ερρίκος, είχαν δολοφονηθεί από τον αντιβασιλιά της Μ. Αρμενίας για να μη διεκδικήσουν το στέμμα. Ο Ιωάννης το παραχώρησε στον μεγαλύτερο Γκυ, που για τον ίδιο λόγο ήταν απρόθυμος, τελικά όμως το αποδέχθηκε με το όνομα Κωνσταντίνος Β΄.

Το 1344 σκοτώθηκε σε μία εξέγερση και τον διαδέχθηκε ο γιος του εξαδέλφου του Βαλδουίνου, ο Κωνσταντίνος Γ΄ της Αρμενίας.

Νυμφεύτηκε πρώτα π. το 1318 στην Κωνσταντινούπολη την Καντακουζηνή, εξαδέλφη του Ιωάννη ΣΤ΄· δεν απέκτησε τέκνα.

Το 1330-32 νυμφεύτηκε για δεύτερη φορά, με τη Θεοδώρα Συργιάνναινα, κόρη του στρατηγού Συργιάννη και της Ευγενίας Παλαιολογίνας (κόρης του Μιχαήλ Η΄) και είχε τέκνο:

• Ισαβέλλα/Ζαμπία (Μαρία) π. μετά το 1333 - 1382-87, κυρία της Αραδίππου (πλησίον της Λάρνακας). Παντρεύτηκε τον Μανουήλ Καντακουζηνό δεσπότη του Μωρέως, γιο του Ιωάννη ΣΤ΄ Αυτοκράτορα των Ρωμαίων^[3].

• Boase, T. S. R. (1978). The Cilician Kingdom of Armenia. Edinburgh: Scottish Academic Press. ISBN 0-7073-0145-9. 
• Ghazarian, Jacob G (2000). The Armenian Kingdom in Cilicia during the Crusades: The Integration of Cilician Armenians with the Latins (1080–1393). Abingdon: RoutledgeCurzon (Taylor & Francis Group). ISBN 0-7007-1418-9. 

Κωνσταντίνος Δ΄ της Αρμενίας Οίκος των Πουατιέ-Λουζινιάν Γέννηση: περί το 1300 Θάνατος: 17 Απριλίου 1344
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος Λέων Ε΄	Βασιλιάς του Αρμενικού βασιλείου της Κιλικίας 1342 - 1344	Διάδοχος Κωνσταντίνος Ε΄

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Constantine II, King of Armenia της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).