Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 15/03/2021.
Ο Κορυδαλλός είναι ένας οικισμός που τα ίχνη του εμφανίζονται στην ελληνική μυθολογία. Ο μύθος ήθελε να κατοικεί εδώ, στους ανατολικούς πρόποδες του όρους Αιγάλεω, ο Προκρούστης, μέχρι τη μοιραία αναμέτρησή του με τον Θησέα.
Ξένοι ερευνητές εντόπισαν κατάλοιπα του αρχαίου ηρώου, ίχνη δρόμων, τμήματα οικισμού και νεκροταφείου. Στην αρχαιότητα, ήταν ένας από τους 100 δήμους της Αθήνας που ίδρυσε ο μεγάλος Αθηναίος πολιτικός Κλεισθένης, στο τέλος του 6ου αιώνα π.Χ.. Ανήκε στην ιπποθοωντίδα φυλή και ήταν τμήμα του άστεως της Αρχαίας Αθήνας. Η θέση του προσδιορίζεται στους ανατολικούς πρόποδες του όρους Αιγάλεω, γνωστή από το Στράβωνα.
Μετά την αρχαιότητα, χάνονται τα ίχνη του οικισμού. Το όνομά του αναφέρει ξανά ο λόγιος, κληρικός και φιλόσοφος Θεόφιλος ο Κορυδαλλεύς (1563-1646). Διακόσια χρόνια μετά, ο Κορυδαλλός αποτελούσε το κέντρο ενός μεγάλου τσιφλικιού, που ανήκε στον Εμμανουήλ Κουτσικάρη, ο οποίος έδωσε το όνομά του σε όλη τη περιοχή (Κουτσικάρι). Από τον επόμενο ιδιοκτήτη, η περιοχή πήρε το όνομα Παχύ.
Μετά το θάνατο του Παχύ οι κληρονόμοι του άρχισαν να πουλούν την περιοχή τμηματικά. Η περιοχή παίρνει ξανά το όνομα που είχε στην αρχαιότητα: ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ. Το 1928 σύμφωνα με επίσημες καταμετρήσεις, ο πληθυσμός της περιοχής είναι 2.429 κάτοικοι.
Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, την περίοδο 1922-1923 εγκαταστάθηκαν στην περιοχή οικογένειες Μικρασιατών. Στα μέσα της δεκαετίας του 1930, ιδρύθηκε το εργοστάσιο κεραμεικών «ΚΕΡΑΜΕΥΣ» από τον Ιπποκράτη Οδαμπάσογλου, ο οποίος ήταν Μικρασιάτης αγγειοπλάστης από την περιοχή του Ικονίου. Υπήρξε το μεγαλύτερο εργοστάσιο κεραμικών στην ευρύτερη περιοχή της Νίκαιας-Κορυδαλλού.[2]
Το 1923, η περιοχή πήρε ξανά το όνομα που είχε τα χρόνια της αρχαίας Αθηναϊκής δημοκρατίας : Κορυδαλλός. Το 1928, 2.500 κάτοικοι ανέπτυξαν τους πρώτους οικισμούς. Το 1934 αποσπάστηκε τον δήμο Αθηναίων όπου υπαγόταν διοικητικά και με προεδρικό διάταγμα ανακηρύχθηκε αυτόνομη κοινότητα και το 1946 αναγνωρίστηκε σε δήμο. Από τότε, τα διοικητικά του όρια δεν έχουν μεταβληθεί, καθώς τόσο το πρόγραμμα Καποδίστριας όσο και το πρόγραμμα Καλλικράτης δεν συνένωσαν τον Κορυδαλλό με γειτονικό δήμο. Προπολεμικά αλλά και μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ο Κορυδαλλός δεν είχε την μορφή που έχει σήμερα, καθώς τότε η περιοχή είχε μόνο χωράφια, αμπέλια και λιγοστά σπίτια με κεραμοσκεπές [3]. Ο Ιπποκράτης Οδαμπάσογλου υπήρξε επίσης ο πρώτος εκλεγμένος Δήμαρχος του Κορυδαλλού (1951-1954). Παράλληλα με την επιτυχημένη δημαρχιακή του θητεία, επέδειξε σημαντικό κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο.
Πληθυσμός
Το 1981 ο πληθυσμός του Δήμου έφτανε τους 61.313 κατοίκους. Με βάση την απογραφή του 2021, ο πραγματικός πληθυσμός του δήμου εκτιμάται σε 61.248 κατοίκους[4].
Αθλητισμός
Αθλητικές εγκαταστάσεις
Δημοτικό Αθλητικό Κέντρο «Θεόδωρος Πούτος» (πρώην Εθνικό Αθλητικό Κέντρο), το οποίο περιλαμβάνει:
Επίσης στον Κορυδαλλό υπάρχουν και αλλά ανοιχτά γήπεδα, όπως το Γήπεδο ΣΚΡΑ και Γήπεδο Σχιστού και διάφορα άλλα ποδοσφαίρου, μικρών διαστάσεων σε σχολικές εγκαταστάσεις.
Σύγχρονο βιοκλιματικό πάρκο αναψυχής (σε χώρο των πρώην γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού)
Μέλος της Νέας Δημοκρατίας, εξελέγη χωρίς κομματική στήριξη με ποσοστό 52,3% στο δεύτερο γύρο των εκλογών του 2019. Επανεξελέγη το 2023 στον 1ο γύρο, με ποσοστό 60,58%.
Δημόσιες σχολικές μονάδες
Στο Δήμο Κορυδαλλού υπάρχουν οι παρακάτω δημόσιες σχολικές μονάδες:
