Ο Κορράδος Δ΄ ο Πρεσβύτερος, πολων. Konrad IV Starszy (π. 1384 - 9 Αυγούστου 1447) από τον Οίκο των Πιαστ-Σιλεσίας ήταν δούκας της Ολεσνίτσα, Κόζλε, ημίσεως Μπύτομ & ημίσεως Στσινάβα (1412-16, με τους αδελφούς του), Κάντυ, Μπιερούτουφ, Πρύντνικ & Σύτσουφ (από το 1416, μόνος του) και επίσκοπος του Βρότσλαφ & δούκας της Νύσα (από το 1417).
Βιογραφία
Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Κορράδου Α΄ του Γηραιού, δούκα της Ολεσνίτσα/Ελς και της Γιούντιτ/Γκούτας. Και οι πέντε γιοί τους λεγόταν Κορράδοι.
Αν και ήταν ο πρώτος γιος και μπορούσε να κληρονομήσει το δουκάτο, ο Κορράδος Δ΄ επέλεξε να ακολουθήσει εκκλησιαστική σταδιοδρομία. Προωθήθηκε γοργά στην ιεραρχία του κλήρου: το 1399 έγινε κληρικός του Βρότσλαφ. Το επόμενο έτος ζήτησε το αξίωμα του μέλους του Συλλόγου (canon) στον καθεδρικό του Βρότσλαφ και του κοσμήτορα του Συλλόγου στο Ντομάσλαφ/Ντόμσλαου, αλλά απέτυχε. Δεν αποθαρρύνθηκε και το το 1410 έγινε μέλος του Συλλόγου στο Βρότσλαφ και (το διάστημα 1411-17) κοσμήτορας του Συλλόγου. Το 1411 ο Κορράδος Δ΄ συγκέντρωσε όλες τις προσπάθειές του στην εκλογή του ως επισκόπου της Βάρμια/Έρμλαντ. Για τον σκοπό αυτό έκανε το μακρύ ταξίδι στη Ρώμη και, αν και δεν επέτυχε ο σκοπός του, αποζημιώθηκε με τον βαθμό του master και έγινε παπικός νοτάριος. Το 1412 έγινε μέλος του Συλλόγου στο Ολομόουτς/Όλμυτς.
Έπειτα από την παραίτηση τού Βεντσεσλάου Β΄ επισκόπου του Βρότσλαφ/Μπρέσλαου το 1417, ο πάπας Μαρτίνος Ε΄ διόρισε τον Κορράδο Δ΄ ως νέο επίσκοπο. Χειροτονήθηκε στο Βρότσλαφ το 1418 από τον sufragent του Συλλόγου του Αγ. Νικολάου του Οτμούχουφ.
Πηγές
- Cawley, Charles, SILESIA, Medieval Lands database, Foundation for Medieval Genealogy.
- Marek, Miroslav. "Complete Genealogy of the House of Piast". Genealogy.EU.
Παραπομπές
