Κορεατικό κύμα

Φανατικοί της kpop στη Βαρσοβίας, Πολωνία.

Το κορεατικό κύμα (κορεατικά: 한류, χάντσα: 韓流, αναθεωρημένη μεταγραφή: Hallyu, ΜΡ: Hallyu, ελληνική μεταγραφή Χάλλιου) είναι νεολογισμός που κυριολεκτικά σημαίνει στα κορεατικά «κύμα/ροή της Κορέας». Ως κορεατικό κύμα ορίζεται η έκρηξη στην παγκόσμια δημοτικότητα του κορεάτικου πολιτισμού από τη δεκαετία του 1990.[1][2][3] Οδηγούμενο πρώτα από την εξάπλωση της κορεατικής ποπ και των τηλεοπτικών σειρών σε όλη την Ανατολική, τη Νότια και τη Νοτιοανατολική Ασία κατά τα αρχικά στάδια, το κορεατικό κύμα έχει εξελιχθεί από μια περφιερειακή εξέλιξη σε παγκόσμιο φαινόμενο, χάρη στο Διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης καθώς και λόγω της επιφόρτωσης βίντεο κορεατικής ποπ στο YouTube.[4][5][6] Ενώ ορισμένες πηγές αποδίδουν τον όρο Χάλλιου ως παραλλαγή μιας ιαπωνικής φράσης χρησιμοποιώντας την κατάληξη ριου (流) ως πρόθεμα που αναφέρεται στο τρόπο, το στιλ και την ομάδα,[7] η οποία πρωτοχρησιμοποιήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού της Ν. Κορέας το 1999 όταν εξέδωσε ένα μουσικό δίσκο με κινεζικό τίτλο (韓流—Τραγούδι από την Κορέα), άλλες επιστημονικές πηγές αποδίδουν τη δημιουργία του όρου χανλίου (απλοποιημένα κινέζικα: 韩流, παραδοσιακά Κινέζικα: 韓流, πινγίν: Hánliú) που δημιουργήθηκε στην Κίνα για να περιγράψει το φαινόμενο της προβολής κορεατικών σειρών στη κινεζική τηλεόραση. Ο όρος χανλίου σημαίνει κορεατικό κύμα στα κινεζικά.[8] Ο όρος υιοθετήθηκε από Κινεζικά μέσα ενημέρωσης όταν κάνουν αναφορά για την επιτυχία του νοτικορεατικού πολιτισμού στην Κίνα.[9] Ο όρος επανεισήχθη στην Ιαπωνία ως χανριού ή κάνριου από την Asahi Shimbun, το 2001.[10]

Οι ρίζες του κορεατικού κύματος ανάγονται στη δεκαετία του 1990. Από τις αρχές του 21ου αιώνα, η Νότια Κορέα έχει αναδειχθεί ως σημαντικός εξαγωγέας περιεχομένου λαϊκού πολιτισμού και τουρισμού, θέματα που έχουν αποτελέσει σημαντικό τμήμα της γρήγορα αναπτυσσόμενης κορεατικής οικονομίας. Η αυξανόμενη δημοτικότητα της κορεατικής λαϊκής κουλτούρας οδηγήθηκε τουλάχιστον εν μέρει λόγω της υποστήριξης των δημιουργικών βιομηχανιών από τη νοτιοκορεατική κυβέρνηση, μέσω επιδοτήσεων και χρηματοδότησης νεοφυών επιχειρήσεων, ως μια μορφή ήπιας δύναμης με το στόχο η Νότια Κορέα να γίνει ένας από τους κορυφαίους εξαγωγείς πολιτισμού, κατ'αναλογία με την Ιαπωνία και τη Βρετανία. Για σχεδόν ένα αιώνα ο κορυφαίος εξαγωγέας πολιτισμού είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες. Το 2014, η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας διέθετε το 1% του ετήσιου προϋπολογισμού της για τις πολιτιστικές βιομηχανίες και συγκέντρωσε ένα ταμείο 1 δισεκατομμυρίων ευρώ για την ενίσχυση του λαϊκού πολιτισμού.[11] Καθώς ο αντίκτυπος της κορεατικής ποπ και των κορεατικών τηλεοπτικών σειρών (π.χ. Gangnam Style και Moon Embracing the Sun) άρχισε να αποκτά διεθνή αναγνώριση και φήμη, άρχισε να αναγνωρίζεται ότι η κορεατική κοινωνία είχε ισοδύναμο επίπεδο ανάπτυξης με τον Δυτικό κόσμο.[12]

Η επιτυχία του κορεατικού κύματος εν μέρει οφείλεται στην ανάπτυξη υπηρεσιών κοινωνικής δικτύωσης και πλατφορμών κοινοποίησης βίντεο στο διαδίκτυο, επιτρέποντας στην κορεατική βιομηχανία της ψυχαγωγίας να διεισδύσει το περιεχόμενο της σε ένα μεγάλο παγκόσμιο κοινό. Οι κορεατικές σειρές απολαμβάνουν ευρεία διαθεσιμότητα στις υπηρεσίες αναμετάδοσης, οι οποίες προσφέρουν υπότιτλους σε πολλές γλώσσες. Πολλές κορεατικές σειρές έχουν προσαρμοστεί για τηλεοπτικούς σταθμούς σε όλο το κόσμο, και κάποια έχουν μεγάλη επίδραση σε άλλες χώρες. Οι κορεατικές τηλεοπτικές σειρές έχουν προσελκύσει τη προσοχή όλου του κόσμου για τη μόδα, το στυλ και τον πολιτισμό τους. Μέσω του ρόλου των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στην προώθηση, διανομή και κατανάλωση της κορεατικής ψυχαγωγίας, ειδικά της κορεατικής ποπ, έχει υπάρξει μια παγκόσμια έκρηξη της δημοτικότητας της από τα μέσα της δεκαετίας του 2000.[11][13]

Το κορεατικό κύμα έχει γίνει ισχυρό παγκόσμιο φαινόμενο από την αρχή του 21ου αιώνα. Έχει επηρεάσει σημαντικά τους σύγχρονους πολιτισμούς, τη μουσική βιομηχανία, τη βιομηχανία του κινηματογράφου, τη τηλεοπτική βιομηχανία και τις πτυχές της συμπεριφοράς των ανθρώπων σε όλο το κόσμο,[14][15][16][17][18] ενώ έχει συνδεθεί με μια αυξανόμενη προτίμηση για τη κορεατική γλώσσα και κουζίνα. Η εμφάνιση και η ένδυση στις κορεατικές σειρές και Κορέατες τραγουδιστές έχει επίσης γίνει δημοφιλής σε κάποιες χώρες. Επίσης η νοτιοκορεατική ψυχαγωγία έχει γίνει γνωστή και στη Βόρεια Κορέα, παρά τις απαγορεύσεις. Τον Δεκέμβριο του 2019 το κορεατικό κύμα οδηγούταν από μουσικά σχήματα όπως οι BTS και Blackpink, ακολουθούμενα από τις κορεατικές τηλεοπτικές σειρές.[19]

Παραπομπές

  1. ↑ Farrar, Lara (December 31, 2010). «'Korean Wave' of pop culture sweeps across Asia». CNN (Turner Broadcasting System, Inc). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις August 29, 2012. https://www.webcitation.org/6AGwLpW1M?url=http://edition.cnn.com/2010/WORLD/asiapcf/12/31/korea.entertainment/index.html?iref=NS1. Ανακτήθηκε στις March 16, 2010. 
  2. ↑ Ravina, Mark (2009). «Introduction: Conceptualizing the Korean Wave». Southeast Review of Asian Studies. 
  3. ↑ Kim, Ju Young (2007). «Rethinking media flow under globalisation: rising Korean wave and Korean TV and film policy since 1980s». University of Warwick Publications. 
  4. ↑ «South Korea's K-pop spreads to Latin America». Agence France-Presse. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2013. 
  5. ↑ Brown, August (29 April 2012). «K-pop enters American pop consciousness». The Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 January 2013. https://web.archive.org/web/20130105164619/http://articles.latimes.com/2012/apr/29/entertainment/la-ca-kpop-20120429/2. Ανακτήθηκε στις 24 March 2013. «The fan scene in America has been largely centered on major immigrant hubs like Los Angeles and New York, where Girls' Generation sold out Madison Square Garden with a crop of rising K-pop acts including BoA and Super Junior.» 
  6. ↑ «South Korea pushes its pop culture abroad». BBC. 2011-11-08. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-09-06. https://web.archive.org/web/20120906202505/http://news.bbc.co.uk/2/hi/programmes/fast_track/9633298.stm. Ανακτήθηκε στις 7 September 2012. 
  7. ↑ 장규수 (September 2011). «한류의 어원과 사용에 관한 연구» (στα ko). 한국콘텐츠학회논문지 11 (9): 166–173. ISSN 1598-4877. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-10-11. https://web.archive.org/web/20201011094423/http://www.dbpia.co.kr/journal/articleDetail?nodeId=NODE01696176. Ανακτήθηκε στις 2019-11-05. 
  8. ↑ Howard, Keith (2010). «Review of East Asian Pop Culture: Analysing the Korean Wave. (TransAsia: Screen Cultures)». Bulletin of the School of Oriental and African Studies, University of London 73 (1): 144–146. doi:10.1017/S0041977X09990589. ISSN 0041-977X. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-08-09. https://web.archive.org/web/20170809081923/http://eprints.soas.ac.uk/13990/1/Howard_review_2010.pdf. Ανακτήθηκε στις 2020-01-17. 
  9. ↑ Jin, Dal Yong, and Tae-Jin Yoon. "The Korean Wave: Retrospect and Prospect Introduction." International Journal of Communication 11 (2017): 2241–49.
  10. ↑ Miller, Laura (2008). «Korean TV Dramas and the Japan-Style Korean Wave». PostScript: Essays in Film and the Humanities 27:3: 393–409. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-11-12. https://web.archive.org/web/20201112141745/https://www.academia.edu/170803/Korean_TV_Dramas_and_the_Japan_Style_Korean_Wave. Ανακτήθηκε στις 2019-04-22. 
  11. ↑ 11,0 11,1 Melissa Leong (August 2, 2014). «How Korea became the world's coolest brand». Financial Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 January 2015. https://web.archive.org/web/20150108214907/http://business.financialpost.com/2014/08/02/how-korea-became-the-worlds-coolest-brand/. Ανακτήθηκε στις 18 January 2015. 
  12. ↑ Kuwahara, edited by Yasue (2014). The Korean wave: Korean popular culture in global context. Basingstoke: Palgrave Macmillan. ISBN 978-1-137-35028-2. CS1 maint: Extra text: authors list (link)
  13. ↑ Kwak, Donnie. «PSY's 'Gangnam Style': The Billboard Cover Story». Billboard. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2012. The Korean music industry grossed nearly $3.4 billion in the first half of 2012, according to Billboard estimates, a 27.8% increase from the same period last year. 
  14. ↑ Yong Jin, Dal (2011). «Hallyu 2.0: The New Korean Wave in the Creative Industry». International Institute Journal 2 (1). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-05-31. https://web.archive.org/web/20190531055135/https://quod.lib.umich.edu/i/iij/11645653.0002.102/--hallyu-20-the-new-korean-wave-in-the-creative-industry%3Frgn%3Dmain;view%3Dfulltext. Ανακτήθηκε στις 2017-09-19. 
  15. ↑ Farrar, Lara. «'Korean Wave' of pop culture sweeps across Asia» (στα αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-01-06. https://web.archive.org/web/20140106203532/http://edition.cnn.com/2010/WORLD/asiapcf/12/31/korea.entertainment/index.html. Ανακτήθηκε στις 2011-01-03. 
  16. ↑ «The Global Impact of South Korean Popular Culture: Hallyu Unbound ed. by Valentina Marinescu» (στα αγγλικά). ResearchGate. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-11-12. https://web.archive.org/web/20201112141743/https://www.researchgate.net/publication/293479051_The_Global_Impact_of_South_Korean_Popular_Culture_Hallyu_Unbound_ed_by_Valentina_Marinescu. Ανακτήθηκε στις 2017-09-19. 
  17. ↑ Kim, Harry (2 February 2016). «Surfing the Korean Wave: How K-pop is taking over the world | The McGill Tribune». The McGill Tribune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 November 2018. https://web.archive.org/web/20181123200902/http://www.mcgilltribune.com/a-e/surfing-the-korean-wave-how-k-pop-kpop-is-taking-over-the-world-012858/. Ανακτήθηκε στις 19 September 2017. 
  18. ↑ Korean Wave as Cultural Imperialism. https://openaccess.leidenuniv.nl/bitstream/handle/1887/37300/Phuong_thesis_1.docx.pdf?sequence=1. 
  19. ↑ Kim, Ji-soo (17 Ιανουαρίου 2020). «The BTS effect: K-pop and the Korean Wave pop culture 'will propel the nation's economy'». South China Morning Post. The Korea Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2020.