Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης

Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης
Коммунистическая партия Советского Союза
Γενικός ΓραμματέαςΈλενα Στασόβα (πρώτη)
Βλαντιμίρ Ιβάσκο (τελευταίος)
Ίδρυση1 Ιανουαρίου 1912
Διάλυση29 Αυγούστου 1991
6 Νοεμβρίου 1991 (εντός της επικράτειας της ΡΣΟΣΔ)
ΠροκάτοχοςΡωσικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα
ΕφημερίδαΠράβντα
Πτέρυγα νεολαίαςΚομσομόλ
Οργάνωση Νέων Πρωτοπόρων της Σοβιετικής Ένωσης
Μέλη19 εκατομμύρια (1986)
ΙδεολογίαΚομμουνισμός
Μαρξισμός-Λενινισμός Αριστερός εθνικισμός Ριζοσπαστική αριστερά
Αντι-ιμπεριαλισμός
1922-1953
Περεστρόικα
1985-1991
Πολιτικό φάσμαΑκροαριστερά (1920 - 1985)
Αριστερά (1985 - 1989)
Κεντροαριστερά (1989 - 1991)
Διεθνής προσχώρησηΚομιντέρν (μέχρι 1943)
Κομινφόρμ (μέχρι 1956)
Πολιτικό σύστημα Σοβιετικής Ένωσης
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης-ΚΚΣΕ (ρωσικά: Коммунистическая партия Советского Союза, συντομογραφία - КПСС) ήταν ο πολιτικός φορέας της Μεγάλης Σοσιαλιστικής Επανάστασης του Λαού της Ρωσίας όπως εφαρμόστηκε στην Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών. Δημιουργός και πρώτος ηγέτης του Κόμματος ήταν ο Β. Ι. Λένιν. Η οργάνωση νεολαίας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης ήταν η Κομσομόλ.

Ιστορία

Πρώτα χρόνια (1912-1924)

Η προέλευση του ΚΚΣΕ ήταν η Μπολσεβίκικη φράξια του Ρωσικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, η οποία αποχώρησε από το κόμμα τον Ιανουάριο του 1912 για να σχηματίσει ένα νέο κόμμα στη Διάσκεψη του Κόμματος στην Πράγα, που ονομαζόταν Ρωσικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα (Μπολσεβικικό).

Η Ρωσική Σοβιετική Ομοσπονδιακή Σοσιαλιστική Δημοκρατία, το πρώτο συνταγματικά κομμουνιστικό κράτος στον κόσμο, και ιδρύθηκε από τους Μπολσεβίκους ως επακόλουθο της Οκτωβριανής Επανάστασης. Αμέσως μετά την Επανάσταση, η νέα κυβέρνηση του Λένιν πραγματοποίησε σοσιαλιστικές μεταρρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς της περιουσίας και της αυτοκρατορικής γης στα σοβιέτ των εργαζομένων. Έτσι, το 1918, το ΡΣΕΚ μετονομάστηκε σε Κομμουνιστικό Κόμμα Όλης της Ρωσίας (Μπολσεβικικό) και παρέμεινε έτσι έως το 1997.

Υποστηρίζοντας την παγκόσμια επανάσταση, ο Λένιν υπέγραψε άμεση ειρήνη με τις Κεντρικές Δυνάμεις και υπέγραψε μια τιμωρητική συνθήκη που παραχώρησε αρκετές δυτικές περιοχές της πρώην Ρωσικής Αυτοκρατορίας στη Γερμανία. Η συγκεκριμένη συνθήκη ακυρώθηκε μετά τη Συμμαχική νίκη στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το 1921, ο Λένιν παρουσίασε τη Νέα Οικονομική Πολιτική, ένα σύστημα κρατικού καπιταλισμού που ξεκίνησε την πρόοδο της βιομηχανοποίησης και της ανάκτησης από τον Εμφύλιο Πόλεμο. Στις 30 Δεκεμβρίου του 1922, η Ρωσική ΣΟΣΔ διευρύνθηκε με τις πρώην περιοχές της Ρωσικής Αυτοκρατορίας στις οποίες ο Λένιν εκλέχθηκε ηγέτης, με αποτέλεσμα την ίδρυση της Σοβιετικής Ένωσης. Στις 9 Μαρτίου του 1923, ο Λένιν υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο, που τον αποδυνάμωσε και έτσι τελείωσε ο ρόλος του στην κυβέρνηση. Πέθανε στις 21 Ιανουαρίου του 1924 και τον διαδέχθηκε ο Ιωσήφ Στάλιν.

Εποχή του Στάλιν (1924-1953)

Ο Ιωσήφ Στάλιν, o μακροβιότερος αρχηγός του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης από το 1924 έως τον θάνατό του το 1953.

Μετά από μία νικηφόρα πάλη για την εξουσία με τον Τρότσκι, ο Στάλιν απέκτησε τον πλήρη έλεγχο του κόμματος και ο Σταλινισμός έγινε η μόνη επίσημη ιδεολογία του κόμματος. Το επίσημο όνομα του κόμματος ήταν το Πανενωσιακό κομμουνιστικό κόμμα (Μπολσεβίκων), το 1925.

Μετα-σταλινική εποχή (1953-1985)

Μετά τον θάνατο του Στάλιν, ο Χρουστσόφ ανήλθε στην εξουσία μετά την υπέρβαση των πολιτικών του αντιπάλων, συμπεριλαμβανομένου του Λαβρέντι Μπέρια και του Γκεόργκι Μαλένκοφ, σε μία πάλη για την εξουσία. Το 1955, ο Χρουστσόφ ασφάλισε τη θέση του ως ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης, πετυχαίνοντας τον υποβιβασμό του Μαλενκόφ. Στην αρχή της εξουσίας του και με την υποστήριξη αρκετών μελών του Προεδρείου, ο Χρουστσόφ ξεκίνησε το Ξεπάγωμα, που σήμανε την αρχή της μαζικής τρομοκρατίας του Στάλιν των προηγούμενων δεκαετιών, και μείωσε την κοινωνικοοικονομική καταπίεση σημαντικά, και στο 20ό Συνέδριο του 1956, ο Χρουστσόφ κατήγγειλε τα εγκλήματα του Στάλιν. Οι οικονομικές του πολιτικές, αν και επιτεύχθηκαν βελτιώσεις, δεν ήταν αρκετές για να λύσουν τα θεμελιώδη προβλήματα της Σοβιετικής οικονομίας. Το βιοτικό επίπεδο για τους απλούς πολίτες αυξήθηκε, και 108 εκατομμύρια άνθρωποι μετακόμισαν σε νέες κατοικίες ανάμεσα στο 1956 και το 1965.

Οι εξωτερικές πολιτικές του Χρουστσόφ είχαν ως αποτέλεσμα το Σινο-Σοβιετικό Σχίσμα, εν μέρει ως συνέπεια για τη δημόσια καταγγελία του Στάλιν. Ο Χρουστσόφ βελτίωσε τις σχέσεις με τον Γιόσιπ Μπροζ Τίτο της Ομάδας των Κομμουνιστών της Γιουγκοσλαβίας, αλλά απέτυχε να ιδρύσει τις στενές, σχέσεις κόμμα με κόμμα που ήθελε. Ενώ το Ξεπάγωμα μείωσε την πολιτική καταπίεση στο εσωτερικό, οδήγησε σε ανεξέλεγκτες συνέπειες στο εξωτερικό, όπως την Ουγγρική Επανάσταση του 1956 και την αναταραχή στην Πολωνία, όπου τώρα οι κάτοικοι των συγκεκριμένων περιοχών είχαν αρκετή αυτοπεποίθηση για να επαναστατήσουν κατά της Σοβιετικής εξουσίας. Επίσης, ο Χρουστσόφ απέτυχε να βελτιώσει τις Σοβιετικές σχέσεις με τη Δύση, εν μέρει λόγω πολεμοχαρούς στρατιωτικής στάσης. Ως επακόλουθο της Κρίσης των πυραύλων στην Κούβα, η θέση του Χρουστσόφ εντός του κόμματος αποδυναμώθηκε σημαντικά. Λίγο πριν την ενδεχόμενη εκδίωξη του από το κόμμα, προσπάθησε να εισάγει τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις που πρότεινε ο Εβσέι Λίμπερμαν, ενός Σοβιετικού οικονομολόγου, που προσπάθησε να εφαρμόσει τους μηχανισμούς της αγοράς στη σχεδιασμένη οικονομία.

Ο Χρουστσόφ εκδιώχθηκε στις 14 Οκτωβρίου του 1964, σε μία ανακοίνωση της Κεντρικής Επιτροπής που ανέφερε την ανικανότητά του να ακούσει τους άλλους, την αποτυχία του για τη διαβούλευση με τα μέλη του προεδρείου, την εισαγωγή της λατρείας της προσωπικότητας, τις οικονομικής κακοδιαχείρισης του, και τις αντικομματικές μεταρρυθμίσεις του ως λόγους που δεν ήταν πλέον σε θέση να συνεχίσει να είναι επικεφαλής του κόμματος. Τη θέση του διαδέχτηκε ο Λεονίντ Μπρέζνιεφ ως Πρώτος Γραμματέας και ο Αλεξέι Κοσίγκιν ως Πρόεδρος του Συμβουλίου των Υπουργών.

Η εποχή του Μπρέζνιεφ αναφέρεται κοινώς από τους ιστορικούς ως Εποχή της Στασιμότητας, ένας όρος που δημιουργήθηκε από τον τελευταίο Γενικό Γραμματέα του ΚΚΣΕ, τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ.

Η εποχή του Μπρέζνιεφ ξεκίνησε με την απόρριψη του Χρουστσοφισμού σε όλους σχεδόν τους τομείς, εκτός από την εναντίωση στην αντίθεση στις Σταλινικές μεθόδους τρομοκρατίας και της πολιτικής βίας. Οι πολιτικές του Χρουστσόφ επικρίθηκαν ως εθελοντισμός, ενώ η άνοδος του Νεοσταλινισμού πραγματοποιήθηκε στην εποχή του Μπρέζνιεφ. Ενώ ο Στάλιν δεν αντικαταστάθηκε ποτέ κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα πιο συντηρητικά περιοδικά της χώρας είχαν τη δυνατότητα να αναδείξουν τα θετικά χαρακτηριστικά τις εξουσίας του.

Στο 23ο Συνέδριο που διεξήχθη το 1966, τα ονόματα του γραφείου του Πρώτου Γραμματέα και το Σώμα του Προεδρείου επανήλθαν στα αρχικά τους ονόματα: Γενικός Γραμματέας και Πολιτικό Γραφείο, αντίστοιχα. Στην αρχή της πρωθυπουργίας του, ο Κοσίγκιν πειραματίστηκε με οικονομικές μεταρρυθμίσεις, παρόμοιες με αυτές που υποστηρίζονταν από τον Μαλενκόφ, συμπεριλαμβανομένης της ιεράρχησης της ελαφρής βιομηχανίας πάνω από τη βαριά βιομηχανία για την αύξηση της παραγωγής των καταναλωτικών αγαθών. Παρόμοιες μεταρρυθμίσεις πραγματοποιήθηκαν στην Ουγγαρία με το όνομα Νέος Οικονομικός Μηχανισμός, ωστόσο με την άνοδο του Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ στην εξουσία στην Τσεχοσλοβακία, ο οποίος κάλεσε τη δημιουργία του ''Σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο'', όλες οι μη-συμβατικές μεταρρυθμιστικές προσπάθειες στην ΕΣΣΔ σταμάτησαν.

Κατά τη διάρκεια της εξουσίας του, ο Μπρέζνιεφ υποστήριξε την detente, μια παθητική εξασθένιση της έχθρας με τη Δύση με σκοπό τη βελτίωση των πολιτικών και οικονομικών σχέσεων. Ωστόσο, από το 25ο Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε το 1976, άρχισαν να εμφανίζονται πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα στη Σοβιετική Ένωση και η διοίκηση του Μπρέζνιεφ άρχισε να βρίσκεται σε μία αυξανόμενη δύσκολη θέση. Το προηγούμενο έτος, η υγεία του Μπρέζνιεφ άρχισε να επιδεινώνεται. Εθίστηκε στα παυσίπονα και χρειαζόταν να λαμβάνει πιο ισχυρά φάρμακα για να παρακολουθεί επίσημες συναντήσεις. Λόγω της πολιτικής "εμπιστοσύνη στα στελέχη" η οποία εφαρμόστηκε στη διοίκησή του, η ηγεσία του ΚΚΣΕ μετατράπηκε σε μία γεροντοκρατία. Προς το τέλος της κυβέρνησης Μπρέζνιεφ, τα προβλήματα συνέχισαν να υπάρχουν, και το 1979 έδωσε τη συγκατάθεσή του για τη Σοβιετική επέμβαση στο Αφγανιστάν για να σώσει το εμπόλεμο κομμουνιστικό καθεστώς της χώρας και υποστήριξε την καταστολή του κινήματος Αλληλεγγύη στην Πολωνία. Καθώς τα προβλήματα μεγάλωναν στο εσωτερικό και το εξωτερικό, ο Μπρέζνιεφ γινόταν όλο και πιο αναποτελεσματικός στην αντιμετώπιση της αυξανόμενης κριτικής της Σοβιετικής Ένωσης από Δυτικούς ηγέτες, ιδιαίτερα από τους Αμερικανούς προέδρους Τζίμι Κάρτερ και Ρόναλντ Ρίγκαν και την Βρετανή πρωθυπουργό Μάργκαρετ Θάτσερ. Το ΚΚΣΕ, που είχε ερμηνεύσει ότι η παγκόσμια κρίση της δεκαετίας του 1970 ήταν η αρχή του τέλους του καπιταλισμού, βρήκε τη χώρα να βρίσκεται πολύ μακριά από τη Δύση στην οικονομική ανάπτυξη. Ο Μπρέζνιεφ πέθανε στις 10 Νοεμβρίου του 1982, και τον διαδέχτηκε ο Γιούρι Αντρόποφ στις 12 Νοεμβρίου.

Ο Αντρόποφ, ένθερμος Αντι-σταλινικός, ήταν ο πρόεδρος της KGB κατά τη μεγαλύτερη περίοδο της κυβέρνησης του Μπρέζνιεφ. Διόρισε αρκετούς μεταρρυθμιστές σε ηγετικές θέσεις στην Κα-Γκε-Μπε, και αρκετοί από αυτούς έγιναν αργότερα ηγετικοί αξιωματούχοι κάτω από τον Γκορμπατσόφ. Ο Αντρόποφ υποστήριξε την αυξημένη ελευθερία στον τύπο, ιδιαίτερα όσον αφορά τις προκλήσεις που αντιμετώπιζε η Σοβιετική Ένωση. Η κυβέρνηση του Αντρόποφ είχε μικρή διάρκεια, αλλά διόρισε αρκετούς μεταρρυθμιστές σε σημαντικές θέσεις, όπως τον Γιεγκόρ Λιγκάτσεφ, τον Νικολάι Ρίζκοφ και τον μετέπειτα ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Επίσης, υποστήριξε την καταστολή στη διαφθορά. Ο Αντρόποφ είχε σκοπό να αφήσει τον Γκορμπατσόφ να τον διαδεχθεί, αλλά ο Κονσταντίν Τσερνιένκο και οι υποστηρικτές του κατέστειλαν την παράγραφο στην επιστολή για την άνοδο του Γκορμπατσόφ. Ο Αντρόποφ πέθανε στις 9 Φεβρουαρίου του 1984 και τον διαδέχτηκε ο Τσερνιένκο. Παρά τη μικρή του ηγεσία, ο Τσερνιένκο ήταν ανίκανος να εδραιώσει την εξουσία και ο αποτελεσματικός έλεγχος του οργανισμού του κόμματος παρέμεινε στον έλεγχο του Γκορμπατσόφ. Ο Τσερνιένκο πέθανε στις 10 Μαρτίου του 1985 και τον διαδέχτηκε ο Γκορμπατσόφ στις 11 Μαρτίου του 1985.

Ο Γκορμπατσόφ και ο θάνατος του ΚΚΣΕ (1985-1991)

Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ο τελευταίος ηγέτης του ΚΚΣΕ και της Σοβιετικής Ένωσης.

Ο Γκορμπατσόφ εκλέχθηκε ως Γενικός Γραμματέας του ΚΚΣΕ στις 11 Μαρτίου του 1985, μία μέρα μετά τον θάνατο του Τσερνένκο. Όταν ανέλαβε το αξίωμα, η Σοβιετική Ένωση ήταν στη στασιμότητα αλλά ήταν σταθερή και ίσως να είχε συνεχίσει να υπάρχει σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητη και τον 21ο αιώνα, χωρίς τις μεταρρυθμίσεις του Γκορμπατσόφ.

Ο Γκορμπατσόφ πραγματοποίησε μια σημαντική ανακατανομή του προσωπικού στην ηγεσία του ΚΚΣΕ, αναγκάζοντας τα παλαιότερα συντηρητικά μέλη του κόμματος να αποσυρθούν. Το 1985 και στις αρχές του 1986, η νέα ηγεσία του κόμματος ζήτησε ουσκορένιγιε (ρωσικά: επιτάχυνση). Ο Γκορμπατσόφ αναζωογόνησε την κομματική ιδεολογία με την προσθήκη νέων εννοιών και την επικαιροποίηση παλαιότερων. Μια θετική συνέπεια ήταν ο "πλουραλισμός της σκέψης" και μια κλήση για την ίδρυση του "σοσιαλιστικού πλουραλισμού" (κυριολεκτικά, σοσιαλιστική δημοκρατία). Εισήγαγε την πολιτική της γκλάσνοστ (ρωσικά: διαφάνεια, ανοιχτότητα) το 1986, που οδήγησε σε κύμα ακούσιου εκδημοκρατισμού. Σύμφωνα με το Ρώσο λόγιο Άρτσι Μπράουν, ο εκδημοκρατισμός της Σοβιετικής Ένωσης έφερε μικτή ευλογία για τον Γκορμπατσόφ, βοηθώντας στην αποδυνάμωση των συντηρητικών αντιπάλων μέσα στο κόμμα, αλλά έφερε συσσωρευμένα παράπονα που είχαν καταπιεστεί κατά τις προηγούμενες δεκαετίες.

Ως αντίδραση σε αυτές τις αλλαγές, ένα συντηρητικό κίνημα επιταχύνθηκε το 1987 σε απάντηση της απόλυσης του Μπόρις Γέλτσιν ως Πρώτος Γραμματέας της Επιτροπής Μόσχας του ΚΚΣΕ. Στις 13 Μαρτίου 1988, η Νίνα Αντρέγιεβα, λέκτορας στο πανεπιστήμιο, έγραψε ένα άρθρο με τίτλο "Δεν Μπορώ να Απαρνηθώ τις Αρχές Μου". Η δημοσίευση ήταν προγραμματισμένη να παρουσιαστεί όταν ο Γκορμπατσόφ και ο προστατευόμενός του Αλεξάντερ Γιάκοβλεφ επισκέπτονταν χώρες του εξωτερικού. Στη θέση τους, ο Ιγκόρ Λιγκάτσεφ ηγήθηκε της οργάνωσης του κόμματος και δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι το άρθρο ήταν "ένα σημείο αναφοράς για το τι χρειάζεται η ιδεολογία μας σήμερα". Με την επιστροφή του Γκορμπατσόφ, το άρθρο συζητήθηκε διεξοδικά κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Πολιτμπούρο. Αποκάλυψε ότι σχεδόν το ήμισυ των μελών του ήταν φιλικά προς το γράμμα και αντιτίθονταν σε περαιτέρω μεταρρυθμίσεις οι οποίες θα μπορούσαν να αποδυναμώσουν το κόμμα. Η συνάντηση διήρκεσε δύο ημέρες, αλλά στις 5 Απριλίου, ένα ψήφισμα του Πολιτμπούρο απάντησε με μια αντίκρουση σημείο-προς-σημείο στο άρθρο της Αντρέγιεβα.

Ο Γκορμπατσόφ συγκάλεσε το 19ο Συνέδριο του Κόμματος τον Ιούνιο του 1988. Επέκρινε τους ηγετικούς συντηρητικούς του κόμματος, όπως τον Λιγκάτσεφ, τον Αντρέι Γκρομίκο και τον Μιχαήλ Σολομέντσεφ. Με τη σειρά του, οι συντηρητικοί εκπρόσωποι επιτέθηκαν στον Γκορμπατσόφ και τους μεταρρυθμιστές. Σύμφωνα με τον Μπράουν δεν είχε υπάρξει τόσο ανοιχτή συζήτηση και διαφωνία σε μια συνάντηση κόμματος, από τις αρχές της δεκαετίας του 1920.

Κατάλογος Γενικών Γραμματέων του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης

(τίτλος περίπου αντίστοιχος με αυτόν του Πρωθυπουργού και του Προέδρου στις αστικές δημοκρατίες)

Αρ. Πορτρέτο Όνομα Θητεία Κονγκρέσο Πολιτικό Αξίωμα
Έναρξη Λήξη
1 Βλαντίμιρ Λένιν 20 Δεκεμβρίου 1922 21 Ιανουαρίου 1924 1ο - 12ο Επικεφαλής του Σοβνάρκομ
2 Ιωσήφ Στάλιν 21 Ιανουαρίου 1924 5 Μαρτίου 1953 13ο - 19ο Επικεφαλής του Συμβουλίου Υπουργών
3 Γκεόργκι Μαλενκόφ 5 Μαρτίου 1953 14 Σεπτεμβρίου 1953 - Επικεφαλής του Συμβουλίου Υπουργών
4 Νικίτα Χρουστσόφ 14 Σεπτεμβρίου 1953 14 Οκτωβρίου 1964 20ο - 22ο Πρώτος Γραμματέας του Κομμ. Κόμματος
5 Λεονίντ Μπρέζνιεφ 14 Οκτωβρίου 1964 10 Νοεμβρίου 1982 23ο - 26ο Γενικός Γραμματέας του Κομμ. Κόμματος
6 Γιούρι Αντρόπωφ 10 Νοεμβρίου 1982 9 Φεβρουαρίου 1984 - Γενικός Γραμματέας του Κομμ. Κόμματος
7 Κονσταντίν Τσερνιένκο 9 Φεβρουαρίου 1984 10 Μαρτίου 1985 - Γενικός Γραμματέας του Κομμ. Κόμματος
8 Μιχαήλ Γκορμπατσόφ 10 Μαρτίου 1985 25 Δεκεμβρίου 1991 27ο - 28ο
  • Γενικός Γραμματέας του Κομμ. Κόμματος
  • Πρόεδρος της Σοβιετικής Ένωσης

[1]

Επίσημα ονόματα

  • 1898—1912 — Ρωσικό σοσιαλδημοκρατικό εργατικό κόμμα (ρωσ. Российская социал-демократическая рабочая партия)
  • 1912—1918 — Ρωσικό σοσιαλδημοκρατικό εργατικό κόμμα (Μπολσεβίκων) (ρωσ. Российская социал-демократическая рабочая партия (большевиков))
  • 1918—1925 — Ρωσικό κομμουνιστικό κόμμα (Μπολσεβίκων) (ρωσ. Российская коммунистическая партия (большевиков))
  • 1925—1952 — Πανενωσιακό κομμουνιστικό κόμμα (Μπολσεβίκων) (ρωσ. Всесоюзная коммунистическая партия (большевиков))
  • 1952—1991 — Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης

Παραπομπές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Read other articles:

Bank Nasional Aljazairبنك الجزائر (Arabic)Gedung Bank Nasional AjazairKantor pusatAlgiers, AljazairDidirikan13 Desember 1962Pemilik100% Kepemilikan negara[1]GubernurSalah Eddine TalebNegaraAljazairMata uangDinar AljazairDZD (ISO 4217)Cadangan142.640 juta USD[1]Situs webhttp://www.bank-of-algeria.dz/ Bank Nasional Aljazair (Arab: بنك الجزائرcode: ar is deprecated , Prancis: Banque d'Algériecode: fr is deprecated ) adalah bank sentral dari Aljazair, dan...

 

Sir Charles Elliot Kuasa Penuh dan Kepala Inspektur Perdagangan Inggris di TiongkokMasa jabatan1836–1841 PendahuluSir George RobinsonPenggantiSir Henry PottingerAdministrator Hong KongMasa jabatan26 Januari 1841 – 12 Agustus 1841Penguasa monarkiRatu Victoria PendahuluTidak adaPenggantiAlexander Johnston (Pelaksana tugas)Gubernur BermudaMasa jabatan1846–1854 PendahuluSir William ReidPenggantiFreeman MurrayGubernur TrinidadMasa jabatan1854–1856 PendahuluGeorge HarrisPenggantiRo...

 

Koordinat: 3°46′N 100°53′E / 3.767°N 100.883°E / 3.767; 100.883 Pekan Bagan Nahkoda Omarباڬن نخودا عمر Geografi StatusMukim Asal namaN/A Negara Malaysia Negeri Selangor DaerahDaerah Sabak Bernam MukimDesa Bagan Nahkoda Omar KeluasanN/A Bagan Nakhoda Omar adalah sebuah desa kecil dan pantai yang terletak di distrik Sabak Bernam, Selangor, Malaysia. Pranala luar Bagan Nakhoda Omar Diarsipkan 2013-02-16 di Wayback Machine. di Tourism Selangor...

В Википедии есть статьи о других людях с фамилией Дутерте. Родриго Роа Дутертетаг. Rodrigo Roa Duterte 16-й Президент Филиппин 30 июня 2016 — 30 июня 2022 Вице-президент Лени Робредо Предшественник Бенигно Акино III Преемник Фердинанд Ромуальдес Маркос Мэр Давао 30 июня 2013 — 30 июня...

 

Pallava Monarch Nandivarman IIPallava MonarchReignc. 731 CE – c. 796 CEPredecessorParamesvaravarman IISuccessorDantivarmanBornSimhapura, Champa (present-day Trà Kiệu, Quảng Nam province, Vietnam)Died796 CE (aged 78)Kanchipuram, Pallava Kingdom (present-day Tamil Nadu, India)SpouseRevaIssueDantivarmanDynastyPallavaFatherHiraynayavarman Pallava Monarchs (200s–800s CE)Virakurcha(??–??)Vishnugopa I(??–??)Vishnugopa II(??–??)Simhavarman III(??–??)Simhavishnu575–...

 

James Edward Smith Sir James Edward Smith (2 Desember 1759 – 17 Maret 1828) adalah seorang ahli botani Inggris dan pendiri Linnean Society. Smith dilahirkan di Norwich pada tahun 1759, putera dari saudagar wol yang kaya. Dia telah menunjukkan minatnya akan dunia natural, sebuah minat yang terlalu dini. Pada permulaan dasawarsa 1780-an dia terdaftar di perkuliahan kedokteran di Universitas Edinburgh, di sana dia belajar kimia di bawah panduan Joseph Black dan sejarah alam di ba...

American gossip columnist (1897–1972) Walter WinchellWinchell in 1960Born(1897-04-07)April 7, 1897New York City, U.S.DiedFebruary 20, 1972(1972-02-20) (aged 74)Los Angeles, California, U.S.Resting placeGreenwood/Memory Lawn Mortuary & CemeteryOccupationsJournalistbroadcasterSpouse Rita Greene ​ ​(m. 1919; div. 1928)​PartnerJune MageeChildren3 Walter Winchell (April 7, 1897 – February 20, 1972) was a syndicated American newspaper gos...

 

Movement in political theology Part of a series onAnarchism History Outline Schools of thought Feminist Green Primitivist Social ecology Total liberation Individualist Egoist Free-market Naturist Philosophical Mutualism Postcolonial African Black Queer Religious Christian Jewish Social Collectivist Parecon Communist Magonism Without adjectives Methodology Agorism Illegalism Insurrectionary Communization Expropriative Pacifist Platformism Especifismo Relationship Syndicalist Synthesis Theory P...

 

Lists of Italian films 1910s 1910 1911 1912 1913 19141915 1916 1917 1918 1919 1920s 1920 1921 1922 1923 19241925 1926 1927 1928 1929 1930s 1930 1931 1932 1933 19341935 1936 1937 1938 1939 1940s 1940 1941 1942 1943 19441945 1946 1947 1948 1949 1950s 1950 1951 1952 1953 19541955 1956 1957 1958 1959 1960s 1960 1961 1962 1963 19641965 1966 1967 1968 1969 1970s 1970 1971 1972 1973 19741975 1976 1977 1978 1979 1980s 1980 1981 1982 1983 19841985 1986 1987 1988 1989 1990s 1990 1991 1992 1993 1994199...

Pour les articles homonymes, voir Qam. La modulation d'amplitude en quadrature (en anglais, quadrature amplitude modulation : QAM) est une forme de modulation d'une porteuse par modification de l'amplitude de la porteuse elle-même et d'une onde en quadrature (une onde déphasée de 90° avec la porteuse) selon l'information transportée par deux signaux d'entrée. Diagramme de constellation QAM à 16 états Autrement dit, cela peut être considéré (utilisant une notation en nombre co...

 

† Палеопропитеки Научная классификация Домен:ЭукариотыЦарство:ЖивотныеПодцарство:ЭуметазоиБез ранга:Двусторонне-симметричныеБез ранга:ВторичноротыеТип:ХордовыеПодтип:ПозвоночныеИнфратип:ЧелюстноротыеНадкласс:ЧетвероногиеКлада:АмниотыКлада:СинапсидыКласс:�...

 

Rugby union at the Olympics Men's rugby unionat the Games of the II OlympiadVélodrome de Vincennes hosted the matchesVenueVélodrome de VincennesDates14 October 1900 28 October 1900Competitors47 from 3 nationsMedalists Union des Sociétés Françaises Mixed team FC 1880 Frankfurt[1] Germany Moseley Wanderers Great Britain1908 → Rugby union at the 1900 Summer Olympics was played in Paris.[2] Rugby union matches at the 1900 Summer Olympics we...

Town in Mecklenburg-Vorpommern, Germany Town in Mecklenburg-Vorpommern, GermanyBad Doberan TownDoberan Minster, most important religious Brick Gothic heritage sites of Europe Coat of armsLocation of Bad Doberan within Rostock district Bad Doberan Show map of GermanyBad Doberan Show map of Mecklenburg-VorpommernCoordinates: 54°06′25″N 11°54′19″E / 54.10694°N 11.90528°E / 54.10694; 11.90528CountryGermanyStateMecklenburg-VorpommernDistrictRostock Government...

 

Country in Central Europe Slovak Republic redirects here. For the First Slovak Republic, see Slovak Republic (1939–1945). Not to be confused with Slovenia. Slovak RepublicSlovenská republika (Slovak) Flag Coat of arms Anthem: Nad Tatrou sa blýska (Slovak)(English: Lightning over the Tatras) National seal Show globeShow map of EuropeLocation of Slovakia (dark green)– in Europe (green & dark grey)– in the European Union (green) ...

 

British political scientist (born 1943) SirVernon BogdanorCBE FRSA FBAAt Gresham College, 2015BornVernon Bernard Bogdanor (1943-07-16) 16 July 1943 (age 80)Staines, Middlesex, EnglandNationalityBritishAlma materThe Queen's College, OxfordSpouses Judith Evelyn Beckett ​ ​(m. 1972; div. 2000)​ Sonia Margaret Robertson ​ ​(m. 2009)​ Scientific careerInstitutionsUniversity of OxfordKing's College ...

Sporting event delegationIreland at the1996 Summer OlympicsIOC codeIRLNOCOlympic Federation of IrelandWebsiteolympics.iein AtlantaCompetitors78 (62 men and 16 women) in 13 sportsFlag bearer Francie BarrettMedalsRanked 28th Gold 3 Silver 0 Bronze 1 Total 4 Summer Olympics appearances (overview)192419281932193619481952195619601964196819721976198019841988199219962000200420082012201620202024Other related appearances Great Britain (1896–1920) Ireland competed at the 1996 Summer Olympic...

 

Stavelot Le perron et la place Saint-Remacle. Héraldique Drapeau Administration Pays Belgique Région  Région wallonne Communauté  Communauté française Province  Province de Liège Arrondissement Verviers Bourgmestre Thierry de Bournonville (MR) Majorité Liste du Bourgmestre SiègesCitoyenS!Liste du Bourgmestre 19811 Section Code postal StavelotFrancorchamps 49704970 Code INS 63073 Zone téléphonique 080 Démographie Gentilé Stavelotain(e) Population– Hommes– Femme...

 

Komisi Regulasi Asuransi Tiongkok中国保险监督管理委员会Lambang Republik Rakyat TiongkokInformasi lembagaDibentuk1998Wilayah hukumNasionalKantor pusatBeijingPejabat eksekutifXiang Junbo, KetuaLembaga indukDewan NegaraSitus webhttp://www.circ.gov.cn/ Komisi Regulasi Asuransi Tiongkok (KRAT) adalah sebuah lembaga kementerian yang diberi wewenang oleh Dewan Negara untuk mengatur pasar produk dan layanan asuransi di Tiongkok dan mempertahankan operasi industri asuransi yang legal dan st...

Một cảnh khiêu dâm từ một bức bích họa của Pompeii, -50 sau Công nguyên, Bảo tàng bí mật, Napoli Hoạt động Mại dâm đã tồn tại trong các nền văn hóa từ thời kỳ cổ đại đến hiện đại.[1][2] Mại dâm được xem là nghề cổ nhất thế giới, nhưng sự thật là nghề nông, săn bắn hoặc chăn nuôi có thể là những nghề cổ nhất thực sự.[3][4][5] Cận Đông cổ...

 

Fresco painting by Masaccio The Holy TrinityArtistMasaccioYearc.1426-1428TypefrescoDimensions667 cm × 317 cm (263 in × 125 in)LocationSanta Maria Novella, Florence The Holy Trinity, with the Virgin and Saint John and donors (Italian: Santa Trinità) is a fresco by the Italian Renaissance artist Masaccio in the Dominican church of Santa Maria Novella, in Florence. The fresco was among Masaccio's last major commissions and is often cited as one of the...