Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 22/03/2016.

Γιούρι Αντρόπωφ Юрий Андропов
O Γιούρι Αντρόπωφ το 1980
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Юрий Владимирович Андропов (Ρωσικά)
Γέννηση	Γιούρι Βλαντίμιροβιτς Αντρόπωφ 2ιουλ. / 15  Ιουνίου 1914γρηγ.[1] Soluno-Dmitriyevskoye ή Μόσχα
Θάνατος	9  Φεβρουαρίου 1984[1][2][3] Μόσχα[4]
Αιτία θανάτου	νεφρική ανεπάρκεια
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Νεκρόπολη Τείχους του Κρεμλίνου
Κατοικία	Λεωφόρος Κουτουζόφσκι
Χώρα πολιτογράφησης	Ρωσική Αυτοκρατορία Σοβιετική Ρωσία (έως 1922) Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Θρησκεία	αθεϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ρωσικά[5] Αγγλικά
Σπουδές	Σχολείο του ποταμού Ρίμπινσκ (έως 1936) Ανωτάτη κομματική σχολή της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Σ.Ε (έως 1947) Κρατικό Πανεπιστήμιο του Πετροζαβόντσκ (έως 1951)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός διπλωμάτης
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης
Οικογένεια
Σύζυγος	Tatiana Andropova (Δεκαετία του 1940 – 1984)[6] Nina Ivanovna Yengalycheva (1935–1940)[6]
Τέκνα	Igor Andropov
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	general of the army/KGB
Πόλεμοι/μάχες	Ανατολικό Μέτωπο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης (1982–1984) Κατάλογος αρχηγών κράτους της Σοβιετικής Ένωσης (1983–1984) Αρχηγός της ΚαΓκεΜπε (1967–1982) Πρεσβευτής της Σοβιετικής Ένωσης στην Ουγγαρία (1954–1957)
Βραβεύσεις	Ήρωας της Σοσιαλιστικής Εργασίας (14  Ιουνίου 1974) τάγμα του Λένιν (23  Ιουλίου 1957) τάγμα του Λένιν (13  Ιουνίου 1964) τάγμα του Λένιν (2  Δεκεμβρίου 1971) τάγμα του Λένιν (14  Ιουνίου 1974) τάγμα της Οκτωβριανής Επανάστασης (14  Ιουνίου 1979) τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου (14  Ιουλίου 1944) τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας (23  Σεπτεμβρίου 1944) τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας (24  Ιουλίου 1948) τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας (15  Φεβρουαρίου 1961) Ιωβηλαίο μετάλλιο για την 100ή επέτειο από τη γέννηση του Βλαντίμιρ Ιλίτς Λένιν (1970) Μετάλλιο «Αντάρτες του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου» 1ης κλάσης (10  Ιουνίου 1943) Μετάλλιο για την διάκριση στην άμυνα των συνόρων της ΕΣΣΔ μετάλλιο για τη νίκη επί της Γερμανίας στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο μετάλλιο «Για την επέτειο των 20 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945» (1965) μετάλλιο «Για την επέτειο των 30 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945» (1975) μετάλλιο "Για ηρωική εργασία στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945" μετάλλιο για τα «50 χρόνια των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΣΣΔ» μετάλλιο για τα «60 χρόνια των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΣΣΔ» μετάλλιο για την 250η επέτειο του Λένινγκραντ μετάλλιο «Στη μνήμη της 1500ής επετείου του Κιέβου» Hero of the People's Republic of Bulgaria τάγμα του Γκεόργκι Ντιμιτρόφ Τάγμα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Βουλγαρίας τάγμα του Σαχμπαατάρ Τάγμα του Ερυθρού Λαβάρου (Μογγολία) μετάλλιο για τα 50 χρόνια της επανάστασης του Μογγολικού Λαού τάγμα του Καρλ Μαρξ d:Q100324261 τάγμα του Ήλιου της Ελευθερίας τάγμα της σημαίας της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας Τάγμα του Λευκού Λέοντος επίτιμο μέλος της Κα Γκε Μπε (1973) Medal "For the strengthening of friendship in arms"
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Γιούρι Βλαντίμιροβιτς Αντρόπωφ (ρώσικα: Ю́рий Влади́мирович Андро́пов, ΔΦΑ: [ˈjʉrʲɪj vlɐˈdʲimʲɪrəvʲɪtɕ ɐnˈdropəf], 15 Ιουνίου 1914 - 9 Φεβρουαρίου 1984) ήταν Σοβιετικός πολιτικός, αρχηγός της KGB (1967-82) και Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης από τις 12 Νοεμβρίου 1982 έως τον θάνατό του δεκαπέντε μήνες αργότερα.

Εντάχθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης το 1939 και συμμετείχε κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο σε αντάρτικες επιχειρήσεις κατά των Γερμανών. Μετά τον πόλεμο, το 1954, ως σοβιετικός πρέσβης στην Ουγγαρία υπήρξε άμεσα εμπλεκόμενος στις στρατιωτικές επιχειρήσεις για την κατάπνιξη των αντισοβιετικών εξεγέρσεων στη χώρα εκείνη. Ακολούθως κατά την περίοδο που ξέσπασε η Άνοιξη της Πράγας (1968), στην Τσεχοσλοβακία, ενήργησε για την κατάπνιξη κάθε εστίας αντίστασης όπως και στην παραπομπή και φυλάκιση των αντισοβιετικών στοιχείων προς τυχόν αποκοπή της Τσεχοσλοβακίας από τη ζώνη επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης.

Κατά τη διάρκεια της ηγεσίας του προσπάθησε με σειρά μέτρων να μετατρέψει την οικονομία σε πλήρη σοσιαλιστική μορφή. Σε αντίθεση με τον προκάτοχό του Λεονίντ Μπρέζνιεφ, δεν απέφυγε την άμεση σύγκρουση με αρκετά κομματικά στελέχη και συνολικά έπαυσε από τα καθήκοντά τους 18 υπουργούς. Στην εξωτερική πολιτική ο πόλεμος με το Αφγανιστάν συνεχιζόταν και οι σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν ιδιαίτερα τεταμένες. Εκτός από τα πυραυλικά προγράμματα που εφάρμοζαν οι δύο χώρες στην Ευρώπη, σημειώθηκε κατάρριψη Κορεατικού πολιτικού αεροσκάφους από σοβιετικά μαχητικά αεροσκάφη, με αποτέλεσμα τον θάνατο 269 επιβατών και πληρώματος. Χαρακτηριστικά ενώ το μαύρο κουτί του αεροσκάφους κατέληξε σε σοβιετικά χέρια, ο Γιούρι Αντρόπωφ θεώρησε σκόπιμο όλο το συμβάν να μείνει απόρρητο για να μην αποκαλυφθούν οι πραγματικές συνθήκες.

Υπήρξε επί 15 χρόνια αρχηγός της σοβιετικής μυστικής υπηρεσίας KGB. Στις 26 Μαΐου 1982 απαλλάχθηκε από τα καθήκοντά του.^[7]

Από τον Αύγουστο του 1983 ο Αντρόπωφ εισήχθη στην κεντρική κλινική της Μόσχας, καθώς έπασχε από ηπατική δυσλειτουργία. Πέθανε στις 9 Φεβρουαρίου 1984 και τον διαδέχθηκε στην ηγεσία της ΕΣΣΔ ο Κονσταντίν Τσερνιένκο.

• Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό. Εκδοτική Αθηνών. Αθήνα 1987.