Η Καουλούν είναι μια μεγάλη πόλη στο Χονγκ Κονγκ που περιλαμβάνει τη χερσόνησο της Καουλούν καθώς και την Νέα Καουλούν. Με πληθυσμό πάνω από 2 εκατομμύρια και πληθυσμιακή πυκνότητα 43.033 ατόμων ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο, το 2006, είναι η πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή στο Χονγκ Κονγκ. Η έκταση της χερσονήσου είναι περίπου 47 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Τοποθεσία
Η Καουλούν βρίσκεται ακριβώς βόρεια του Νησιού Χονγκ Κονγκ, απέναντι από το λιμάνι Βικτώρια. Συνορεύει με το στενό Λέι Γιούε Μουν στα ανατολικά, ενώ από τα δυτικά από το πολεοδομικό συγκρότημα Μέι Φο Σουν Τσουέν, την κοιλάδα Butterfly και το -πρώην- νησί Stonecutter. Αντίστοιχα, στα βόρεια συνορεύει με διάφορα μικρά βουνά συμπεριλαμβανομένων των κορυφών Tate's Cairn και Lion Rock.
Διοίκηση
Η Καουλούν διοικιτικά χωρίζεται στις ακόλουθες 5 περιφέρειες:
Καουλούν Σίτι
Κουάν Τονγκ
Σαμ Σούι Πο
Γουόνγκ Τάι Σιν
Γιάου Τσιμ Μονγκ
Ιστορία
Η Καουλούν το 1868. Στο βάθος φαίνεται η περιτοιχισμένη παλιά πόλη της εποχής των Τσινγκ ενώ στο υπόβαθρο διακρίνεται ο λόφος Λάιον Ροκ Χάρτης της Καουλούν το 1915 Το παλιό αεροδρόμιο του Χονγκ Κονγκ, το Κάι Τακ, βρισκόταν στον όρμο της Καουλούν.
Το 1860, βάσει της Σύμβασης του Πεκίνου, η χερρσόνησος της Καουλούν, παραχωρήθηκε από την Κίνα στην Βρετανική Αυτοκρατορία. Για πολλά χρόνια η περιοχή αναπτύχθηκε ελάχιστα ή και καθόλου, χρησιμοποιούμενη από τους Βρετανούς κυρίως για αποστολές κυνηγιού τίγρεων.[3][αυτοδημοσιευμένη πηγή
;] Το 1898, μετά την Δεύτερη Σύμβαση του Πεκίνου, παραχωρήθηκαν στους Βρετανούς οι Νέες Περιοχές, ανάμεσα στις οποίες ήταν και ένα κομμάτι βόρεια των συνόρων του 1860, που ονομάστηκε Νέα Καουλούν. Οι Νέες Περιοχές παραχωρήθηκαν από τους Βρετανούς για 99 χρόνια. Μέσα στη Νέα Καουλούν βρισκόταν η περιτοιχισμένη πόλη της Καουλούν, η οποία κατεδαφίστηκε το 1993. Η ίδια περιοχή ονομαζόταν Κουάν Φου Τσενγκ επί της δυναστείας Σονγκ (960 – 1279).
Τυπικά, η Καουλούν δεν περιλαμβάνει την Νέα Καουλούν, και η τελευταία περιλαμβάνεται στις Νέες Περιοχές. Ωστόσο, πλέον πρακτικά η Νέα Καουλούν δεν θεωρείται μέρος των Νέων Περιοχών, αλλά ως αναπόσπαστο μέρος της αστικής περιοχής της Καολούν.
Η μεγάλης κλίμακας ανάπτυξη της Καουλούν ξεκίνησε στις αρχές του 20ου αιώνα, με την κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής Καουλούν-Καντώνας και της ίδρυσης της εταιρίας The Wharf. Ωστόσο, λόγω της στενής εγγύτητας της κατοικημένης περιοχής της Καουλούν στο αεροδρόμιο Κάι Τακ (τότε διεθνές αεροδρόμιο του Χονγκ Κονγκ), η κατασκευή ψηλών κτιρίων περιορίστηκε για την ασφάλεια των αεροπλάνων. Ως αποτέλεσμα, σε σύγκριση με το απέναντι Νησί του Χονγκ Κονγκ, η Καουλούν είχε πολύ χαμηλότερες πολυκατοικίες.[4] Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Καουλούν έγινε εξαιρετικά συμφορημένη όταν οι φτωχογειτονιές για πρόσφυγες από τη νεοσύστατη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας έδωσαν τη θέση τους σε δημόσια συγκροτήματα κατοικιών, αναμεμειγμένα με ιδιωτικές κατοικίες, εμπορικές και βιομηχανικές περιοχές.
Η απογραφή του 1911 κατέγραψε πληθυσμό 7.306, με τους περισσότερους να είναι Κινέζοι Χάκα.[5] Η εισβολή της Ιαπωνίας στην Κίνα το 1937 προκάλεσε τον πληθυσμό της Καουλούν να αυξηθεί δραστικά. Μεταξύ 1937 και 1939, 750.000 πρόσφυγες έφτασαν στην Καουλούν και σε περιμετρικές περιοχές, με πολλούς να μην έχουν κατοικία.[6]
Συγκοινωνίες
Το Western Harbor Crossing
Η Καουλούν δεν συνδέεται με το Νησί του Χονγκ Κονγκ με καμία γέφυρα αλλά με δύο οδικές υποθαλάσσιες σήραγγες (το Cross-Harbour Tunnel και το Western Harbor Crossing), τρεις σιδηροδρομικές σήραγγες του Μετρό και, τέλος, μία σύραγγα που περιλαμβάνει και αυτοκινοτόδρομο και γραμμή του μετρό.
