Σύμφωνα με την παράδοση, ο Καλλικράτης πήρε το όνομά του από τον Δρουγγάριο Μανούσο Καλλικράτη, ο οποίος το 1453 με 1500 άντρες και 5 πλοία ηγήθηκε μιας εκστρατείας για την υπεράσπιση της Πόλης από τους Οθωμανούς.[1]
Το χωριό είναι προσβάσιμο είτε μέσω των γειτονικών χωριών Ασφένδου από τα δυτικά, Ασή Γωνιάς από τα ανατολικά, είτε από έναν ασφαλτοστρωμένο ελικοειδή δρόμο που ξεκινά βόρεια του χωριού Καψοδάσος και καταλήγει στο οροπέδιο του Καλλικράτη. Νοτιοδυτικά του οροπεδίου βρίσκεται το φαράγγι του Καλλικράτη, το οποίο καταλήγει στο χωριό Πατσιανός. Το φαράγγι διασχίζεται από ένα μονοπάτι μήκους 4 χλμ. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, ο Καλλικράτης είναι σχεδόν ακατοίκητος, μια και οι βοσκοί κάτοικοι του κατεβαίνουν με τα κοπάδια τους στα χειμαδιά κοντά στα παράλια του Νότιου Κρητικού Πελάγους.
Ο Καλλικράτης έχει μακρά παράδοση συμμετοχής σε απελευθερωτικούς αγώνες. Κατά τη μεγάλη κρητική επανάσταση του 1867, τουρκικές δυνάμεις υπό την αρχηγία του Ομέρ Πασά προσπάθησαν ανεπιτυχώς να εισβάλουν στα Σφακιά από τον Καλλικράτη.[2] Στις αρχές του 20ου αιώνα, αρκετοί Καλλικρατιανοί εθελοντές (Γ. Δικώνυμος-Μακρής, Ε. Καούδης, Ε. Μπενής, Λ. Βρανάς) πήραν μέρος στον Μακεδονικό αγώνα (1904-1908) επιδεικνύοντας πλούσια δράση. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής, αντιστασιακές δυνάμεις είχαν εγκαταστήσει έναν ασύρματο στο σπήλαιο Ανεμόσπηλιος κοντά στον Καλλικράτη. Ο αντιστασιακός Γεώργιος Ψυχουντάκης στο βιβλίο του Ο κρητικός δρομέας αναφέρει ότι είχε διαμείνει κρυμμένος στο σπήλαιο αυτό την άνοιξη του 1942, βοηθούμενος από τους ντόπιους. Το 1943, η παραστρατιωτική ομάδα του Φριτς Σούμπερτ[3] λεηλάτησε και έκαψε το χωριό αφού εκτέλεσε συνολικά 31 κατοίκους[4] ως αντίποινα για την συμμετοχή των ντόπιων στην Αντίσταση κατά των Ναζί.[5][6][7][8] Στις 3 Οκτωβρίου 2018, ο Καλλικράτης εντάχθηκε από την Πολιτεία στον κατάλογο με τα Μαρτυρικά χωριά και πόλεις της Ελλάδας (Π.Δ. 29/2019, ΦΕΚ Α 54/2.4.2019).[9]
Από τον Καλλικράτη ήταν και ο Γιάννης Παπαδόσηφος που έγινε ευρύτερα γνωστός στη δημόσια σφαίρα για την εκτέλεση του δολοφόνου του γιου του μέσα στο δικαστήριο.[15]
Λαογραφία
Ο Καλλικράτης αναφέρεται σε πολλά ριζίτικα τραγούδια, ένα από τα πιο γνωστά από τα οποία αφορά τους φυλακισμένους Σφακιανούς καπετάνιους μετά την επανάσταση του Δασκαλογιάννη το 1770-1773:
Χριστέ να σπούσαν οι φυλακές
να φύγω από το Κάστρο
να πάρω δίπλα τα βουνά,
να βγω στον Ψηλορείτη
να μου βγορίσουν τα Σφακιά,
τ’ αρμί του Καλλικράτη
ν’ ακούσω αρμάτω ταραχή
↑Φωτίου, Θανάσης. Η Ναζιστική Τρομοκρατία στην Ελλάδα – Η αιματηρή πορεία του Φριτς Σούμπερτ και του ελληνικού "σώματος κυνηγών" στην κατοχική Κρήτη και Μακεδονία, εκδόσεις Επίκεντρο, Θεσσαλονίκη 2011, σελ. 175.