Η Ισαβέλλα της Πάρμας (Isabella, 31 Δεκεμβρίου του 1741 - 27 Νοεμβρίου του 1763) ήταν η κόρη του Φιλίππου της Ισπανίας, Δούκα της Πάρμας και της συζύγου του Λουίζας Ελισάβετ της Γαλλίας. Στα 18, η Ισαβέλλα παντρεύτηκε τον Αρχιδούκα Ιωσήφ της Αυστρίας, αργότερα Ιωσήφ Β΄, με τον οποίο δεν ήταν ευτυχισμένη, αναπτύσσοντας στενή σχέση με την αδελφή του συζύγου της, τη Μαρία Χριστίνα. Η δύσκολη γέννηση της κόρης της, Αρχιδούκισσας Μαρίας Θηρεσίας, ακολουθούμενη από δύο αποβολές, επηρέασε την ψυχική της κατάσταση και πέθανε σύντομα μετά τον τοκετό μιας άλλης θνησιγενούς κόρης.
Ζωή
Η Ισαβέλλα Μαρία και η μητέρα της από τον Nattier.
Η Ισαβέλλα Μαρία Λουίζα Αντωνία Φερδινάνδη Ιωσηφίνα Ξαβερία Δομινίκη Ιωάννα γεννήθηκε στο Παλάτι Buen Retiro στη Μαδρίτη και μεγάλωσε στην αυλή του παππού της, Φιλίππου Ε' της Ισπανίας. Ο πατέρας της ήταν ο Ισπανός πρίγκιπας Φίλιππος, ο οποίος ήταν δούκας της Πάρμας στην Ιταλία. Η μητέρα της ήταν η 14χρονη Ελισάβετ της Γαλλίας, η μεγαλύτερη κόρη του Λουδοβίκου ΙΕ΄ της Γαλλίας. Ο γάμος των γονέων της Ισαβέλλας δεν ήταν ευτυχισμένος και για σχεδόν 10 χρόνια η Ισαβέλλα παρέμεινε μοναχοπαίδι. Η Ισαβέλλα ήταν πολύ κοντά στη μητέρα της και κατέρρευσε όταν πέθανε από την ευλογιά το 1759. Από εκείνη την εποχή, η Ισαβέλλα ήταν πεπεισμένη ότι κι εκείνη θα πεθάνει νέα.
Γάμος και σχέση με τη Μαρία Χριστίνα
Το 1760 οργανώθηκε ο γάμος της Ισαβέλλας και του Αρχιδούκα Ιωσήφ της Αυστρίας, κληρονόμου της Μοναρχίας των Αψβούργων. Μετά από ένα γάμο δι' αντιπροσώπου, η Ισαβέλλα συνοδεύτηκε στην Αυστρία. Στις 6 Οκτωβρίου 1760, στην ηλικία των 18 ετών, η Ισαβέλλα παντρεύτηκε τον Ιωσήφ σε τελετή που διήρκησε για μέρες. Ο Ιωσήφ ήταν ενθουσιασμένος με τη νέα νύφη του και "έπνιξε" την Ισαβέλλα με την αγάπη του[7]. Σε αντάλλαγμα, εκείνη βυθίστηκε στη μελαγχολία.
Η πριγκίπισσα πέρασε το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου της με την αδελφή του, Αρχιδούκισσα Μαρία Χριστίνα, η οποία αργότερα έγινε με το γάμο, Δούκισσα της Σαξονίας. Οι δύο γυναίκες φαινόταν να έχουν λεσβιακή σχέση.[8][9] Κατά τη διάρκεια των λίγων ετών που ήταν μαζί στο ίδιο βασίλειο, αντάλλαξαν 200 γράμματα.[9][10] Ξόδεψαν πολύ χρόνο μαζί για να κερδίσουν τη σύγκριση με τον Ορφέα και την Ευρυδίκη.
Η Ισαβέλλα και η Χριστίνα ενώθηκαν όχι μόνο με κοινό ενδιαφέρον τη μουσική και την τέχνη, αλλά και με μια βαθιά αμοιβαία αγάπη[11]. Κάθε μέρα έγραφαν μεγάλα γράμματα η μια στην άλλη, στα οποία αποκάλυπταν τα συναισθήματά τους. Ενώ τα γράμματα της Χριστίνας έδειχναν την ευτυχισμένη φύση της, τα συναισθήματα της Ισαβέλλας ήταν μικτά και, μαζί με τις εκδηλώσεις αγάπης, έδειχναν μια ορισμένη απαισιοδοξία, αντανακλώντας την αυξανόμενη εμμονή της με το θάνατο.
Σε μια τέτοια επιστολή, η Ισαβέλλα έγραψε: "Σου γράφω ξανά, σκληρή αδελφή, αν και μόλις σε εγκατέλειψα, δεν μπορώ να περιμένω να γνωρίσω τη μοίρα μου και να μάθω αν με θεωρείς άνθρωπο άξιο της αγάπης σου ή αν θα ήθελες να με αφήσεις. Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο παρά ότι είμαι ερωτευμένη τρελά, αν μόνο εγώ ξέρω γιατί είναι έτσι, επειδή είσαι τόσο σκληρή που δεν πρέπει να σε αγαπώ, αλλά δεν μπορώ να βοηθήσω τον εαυτό μου».[12]
Σε μια άλλη επιστολή έγραψε: «Μου είπαν ότι η μέρα ξεκινάει με τον Θεό, αλλά αρχίζω τη μέρα με το να σκέφτομαι το άτομο που αγαπώ, γιατί το σκέφτομαι αδιάκοπα».[12]
Μόνο τα γράμματα της Ισαβέλλας έχουν διατηρηθεί. Αυτά της Μαρίας Χριστίνας καταστράφηκαν μετά το θάνατό της.
Εγκυμοσύνες και κατάθλιψη
Στα τέλη του 1761, ένα χρόνο μετά το γάμο, η Ισαβέλλα έμεινε έγκυος. Ήταν μια ιδιαίτερα δύσκολη εγκυμοσύνη και υπέφερε από συμπτώματα σωματικής ασθένειας, μελαγχολίας και παρατεταμένων φόβων για τον θάνατο. Ο Ιωσήφ δεν κατάλαβε πλήρως την δυστυχία της συζύγου του. Στις 20 Μαρτίου 1762, μετά από εννέα μήνες πνευματικής και σωματικής κατάποσης, η Ισαβέλλα γέννησε μια κόρη που ονομάστηκε Μαρία Θηρεσία. Η Ισαβέλλα παρέμεινε στο κρεβάτι για 6 εβδομάδες μετά τον τοκετό.[7] Από τον Αύγουστο του 1762 και τον Ιανουάριο του 1763 η Ισαβέλλα υπέστη δύο ξεχωριστές αποβολές που επιδείνωσαν την ψυχολογική υγεία της.
Το 1763, η Ισαβέλλα ήταν έξι μηνών έγκυος σε ένα κοριτσάκι όταν αρρώστησε από ευλογιά. Στις 22 Νοεμβρίου του ίδιου έτους, αυτό οδήγησε στην πρόωρη εγκυμοσύνη που τελείωσε με τον θάνατο του παιδιού, το οποίο έλαβε το όνομα Μαρία Χριστίνα, λίγες ώρες μετά τη γέννηση. Συνολικά, από τις τέσσερις εγκυμοσύνες, μόνο ένα παιδί επέζησε της νηπιακής ηλικίας[13].
Το τέλος
Η Ισαβέλλα απεβίωσε το 1763, μια εβδομάδα μετά τη γέννηση της θνησιγενούς κόρης της Μαρίας Χριστίνας. Ο Ιωσήφ δεν μπορούσε να ησυχάσει και δεν συνήλθε από τον χαμό της συζύγου του. Νυμφεύτηκε για 2η φορά, με τη Μαρία Ιωσηφίνα της Βαυαρίας, αλλά ο γάμος δεν ήταν ευτυχής και δεν έκανε παιδιά.[7]
Η Ισαβέλλα είχε προβλέψει ακόμη πριν από το τέλος της, ότι η κόρη τους θα απεβίωνε λίγο αργότερα. Στις 23 Ιανουαρίου 1770, η μικρή Μαρία Θηρεσία πέθανε στην ηλικία των 7 ετών από πλευρίτιδα. Η απώλεια κατέστρεψε τον Ιωσήφ[7]. Μετά τον θάνατο τού μοναδικού του παιδιού, ο Ιωσήφ άρχισε να αποχωρεί ολοένα και περισσότερο από τη δημόσια ζωή.
Τέκνα
Η Μαρία Θηρεσία Eλισάβετ, μοναδική κόρη της Ισαβέλλας που επέζησε της βρεφικής ηλικίας.
↑Simon Sebag Montefiore,Catherine the Great and Potemkin: The Imperial Love Affair, London, 2010
↑ 9,09,1Justin C. Vovk,In Destiny's Hands: Five Tragic Rulers, Children of Maria Theresa, USA, 2010
↑Archives Nationales de Vienne, Autriche; Der Gruftwächter, play by Kafka; Simon Sebag Montefiore,Catherine the Great and Potemkin: The Imperial Love Affair, London, 2010
↑Farquhar, Michael (2001). A Treasury of Royal Scandals: The Shocking True Stories of History's Wickedest, Weirdest, Most Wanton Kings, Queens, Tsars, Popes, and Emperors. Penguin Books. p. 91. ISBN 9780140280241.
.svg)
.jpg)
