Η θραύση του ταμπλό (γνωστή και ως σπάσιμο του ταμπλό ή συντριβή του ταμπλό) είναι ένα ατύχημα ή τέχνασμα στο μπάσκετ. Συμβαίνει όταν ένας παίκτης καρφώσει την μπάλα μέσα στη στεφάνη με τόσο μεγάλη δύναμη που να σπάσει το γυαλί ασφαλείας του ταμπλό (αν η δύναμη του παίκτη ήταν τόσο μεγάλη που το γυαλί πάνω από τη στεφάνη δεν μπορούσε να αντέξει τη δύναμη που είχε ασκηθεί στη στεφάνη), είτε πάνω από τη στεφάνη είτε (σπανιότερα) ολόκληρου του ταμπλό, ενδεχομένως ξεκαρφώνοντας και ρίχνοντας, κάποιες φορές, και την ίδια τη στεφάνη. Το ατύχημα ή τέχνασμα αυτό, έχει προκαλέσει την ακύρωση ή την μεγάλη καθυστέρηση των αγώνων, με αποτέλεσμα ο παίχτης που το παραβιάζει να τιμωρείται με φάουλ, να υπάρξουν σοβαροί τραυματισμοί και δαπανηρά έξοδα καθαρισμού και αντικατάστασης. Η θραύση ενός ταμπλό είναι εξαιρετικά επικίνδυνη, καθώς στέλνει διάφορα μικρά κομμάτια του γυαλιού του ταμπλό πάνω από τους παίκτες, στο προσωπικό τύπου στην άκρη του γηπέδου, στους διαιτητές ή ακόμα και στους οπαδούς. Ειδικότερα στο NBA, το σπάσιμο ενός ταμπλό κατά τη διάρκεια ενός αγώνα τιμωρείται με τεχνική ποινή αντιαθλητικής συμπεριφοράς και ένα πιθανό πρόστιμο προς τον παίκτη. Ο παίκτης δεν μπορεί να αποβληθεί, ούτε το σφάλμα θα μετρήσει στο σύνολο του παίκτη είτε για αποβολή είτε για αναβολή.^[1]

Σε όλη την ιστορία του μπάσκετ υπήρξαν πάντα αθλητές με το μέγεθος και τη δύναμη να καρφώσουν την μπάλα μέσα από τη στεφάνη με τόσο μεγάλη δύναμη που να σπάσουν το ταμπλό. Ωστόσο, ο πρώτος παίκτης του NBA που έσπασε ταμπλό, ο Τσακ Κόνορς (ο οποίος μεταγενέστερα θα γινόταν πολύ πιο διάσημος ως ηθοποιός), δεν το έκανε με κάρφωμα. Όταν έπαιζε για τους Μπόστον Σέλτικς, στις 5 Νοεμβρίου 1946, ο Κόνορς έκανε ένα σουτ κατά τη διάρκεια της προθέρμανσης πριν από τον αγώνα, χτυπώντας την μπάλα στο μπροστινό μέρος της στεφάνης. Επειδή όμως ένας εργάτης του γηπέδου δεν είχε τοποθετήσει ένα προστατευτικό κομμάτι ανάμεσα στη στεφάνη και την πλάτη, το ταμπλό έσπασε.^[2] Ο ολ-σταρ πάουερ φόργουορντ Γκας Τζόνσον των Μπάλτιμορ Μπούλετς έγινε διάσημος ως σπαστής ταμπλό στο ΝΒΑ, σπάζοντας τρία κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του τη δεκαετία του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970.^[3] Στο ΑΒΑ, ο Τσάρλι Χεντς έσπασε και τα δύο ταμπλό του γηπέδου στον ίδιο αγώνα στις 6 Νοεμβρίου 1970, με αποτέλεσμα ο αγώνας να ακυρωθεί.^[4] Για την ακρίβεια, στα τέλη του πρώτου ημιχρόνου κάρφωσε και ξεκόλλησε τη στεφάνη, σπάζοντας και το τμήμα του γυάλινου ταμπλό πάνω από αυτήν, προκαλώντας έτσι αρχικά καθυστέρηση μίας ώρας, μέχρι την αντικατάσταση από ένα προσωρινό ξύλινο ταμπλό. Μόλις 1:07 πριν τη λήξη του αγώνα, ο ίδιος παίκτης κάρφωσε και έσπασε το άλλο ταμπλό (αυτό στην άλλη άκρη του γηπέδου), και καθώς δεν υπήρχε άλλος διαθέσιμος εξοπλισμός αντικατάστασης, οι προπονητές και οι διαιτητές συμφώνησαν να διακοπεί οριστικά ο αγώνας.^[5]

Ένα συχνά αναφερόμενο παιχνίδι με μια συντριβή στο ταμπλό έλαβε χώρα στις 26 Αυγούστου 1985. Ο Μάικλ Τζόρνταν κάρφωσε τόσο δυνατά κατά τη διάρκεια ενός φιλικού παιχνιδιού της Nike (Νάικ) στην Τεργέστη που το γυάλινο ταμπλό έσπασε ολόκληρο (και μάλιστα ενώ κάρφωσε με το ένα μόνο χέρι!) και τα γυάλινα θραύσματα διασκορπίστηκαν στον αγωνιστικό χώρο. Η υπογεγραμμένη φανέλα και τα παπούτσια (συμπεριλαμβανομένου ενός από τα μικροσκοπικά θραύσματα γυαλιού στη σόλα του αριστερού παπουτσιού) που φορούσε ο Μάικλ Τζόρνταν κατά τη διάρκεια του διάσημου «παιχνιδιού του Θρυμματισμένου Ταμπλό» δημοπρατήθηκαν αργότερα. Η στιγμή που έσπασε το γυαλί στην Τεργέστη βιντεοσκοπήθηκε και αναφέρεται συχνά σε όλο τον κόσμο ως ένα ιδιαίτερα σημαντικό ορόσημο στην άνοδο του Τζόρνταν.^[6]

Ο Ντάριλ Ντόουκινς και ο Σακίλ «Σακ» Ο' Νιλ έγιναν διάσημοι για το σπάσιμο του ταμπλό. Ο πρώτος πιστώνεται ότι ήταν το άτομο που έκανε το NBA να εισαγάγει διαχωριστικές ζάντες, ενώ ο δεύτερος κάρφωσε τόσο δυνατά που έσπασε τα στηρίγματα που συγκρατούσαν δύο ταμπλό κατά τη διάρκεια αγώνων απέναντι στους Νιου Τζέρσεϊ Νετς και στους Φοίνιξ Σανς κατά την περίοδο 1992-1993 του ΝΒΑ (παραδόξως όμως, το ίδιο το γυάλινο ταμπλό δεν έσπασε). Μετά τη σεζόν 1992–1993, το ΝΒΑ αύξησε την αντοχή των χαλύβδινων στηριγμάτων και αύξησε τη σταθερότητα της πλάτης για να αποτρέψει την πτώση της στεφάνης. Εισήχθη επίσης τεχνική ποινή για τη θραύση του ταμπλό.^[7][8]

Στα νεότερα χρόνια, έχει καθιερωθεί η λεγόμενη αποσπώμενη στεφάνη, που είναι μια στεφάνη καλαθοσφαίρισης που περιέχει έναν μεντεσέ και ένα ελατήριο στο σημείο όπου συνδέεται με το ταμπλό, έτσι ώστε η στεφάνη να μπορεί να λυγίσει προς τα κάτω όταν ένας παίκτης καρφώνει μια μπάλα μπάσκετ και στη συνέχεια να επανέλθει γρήγορα σε οριζόντια θέση όταν ο παίκτης την αφήσει. Με τον τρόπο αυτό, δεν απορροφά το γυαλί πάνω από τη στεφάνη οποιοδήποτε βάρος και δεν μπορεί να σπάσει. Ως αποτέλεσμα, το σπάσιμο του ταμπλό έχει γίνει πλέον εξαιρετικά σπάνιο φαινόμενο στο σύγχρονο μπάσκετ και σχεδόν αδύνατο στο μπάσκετ υψηλού επιπέδου. Ο Άρθουρ Έχρατ αναγνωρίζεται ως ο εφευρέτης της αποσπώμενης στεφάνης από το Κέντρο Μελέτης Εφεύρεσης και Καινοτομίας Λέμελσον του ιδρύματος Σμιθσόνιαν.^[9]