Ο Γιώργος Στολίγκας (γενν. Αθήνα, 3 Ιανουαρίου 1947) είναι Έλληνας διακεκριμένος βετεράνος ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν κυρίως ως επιθετικός και προπονητής ποδοσφαίρου. Ως ποδοσφαιριστής αγωνίστηκε στην Α' Εθνική και την Β' Εθνική κατηγορία.
Βιογραφικό
Ποδοσφαιρική καριέρα
Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από τον ΠΑΟ Νέας Μελανδίας Πετραλώνων και το 1965 πήγε στην μεγάλη ομάδα της γειτονιάς του Α.Ο. Πετραλώνων. Το 1967 το ταλέντο του είδαν στον Ολυμπιακό Πειραιώς, από τον οποίο και αποκτήθηκε. Στον Ολυμπιακό αγωνίστηκε ως βασικός μέχρι και το 1971, σημειώνοντας περισσότερες από 100 συμμετοχές πρωταθλήματος και συνολικά 8 τέρματα και 2 συμμετοχές σε αγώνα τελικού κυπέλλου Ελλάδας (1968, 1969) ενώ σημείωσε και 2 τέρματα σε ευρωπαϊκούς αγώνες κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης (1968).[1]
Το 1971 μετακόμισε στον Ατρόμητο Αθηνών με τη φανέλα του οποίου κατέκτησε την άνοδο στην Α' Εθνική για πρώτη φορά στην ιστορία του, εξασφαλίζοντας το πρωτάθλημα την τελευταία αγωνιστική στη νίκη με 0-1 επί του Α.Π.Ο. Ρουφ με προσωπικό του τέρμα.[2][3] Το 1972 μετακόμισε στον Άρη Θεσσαλονίκης, πραγματοποιώντας 5 συμμετοχές στα ισάριθμα πρώτα παιχνίδια του Άρη στο πρωτάθλημα και κατόπιν, μεσούσης της περιόδου 1972-73 επιστρέφει στην Αθήνα και τον Ατρόμητο Αθηνών.[4] Με τη φανέλα του Ατρομήτου, την επόμενη περίοδο 1973-74 κατέκτησε ξανά την άνοδο στην Α' Εθνική, ενώ με σύνολο 28 τερμάτων αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της ομάδας και των 3 ομίλων της Β΄ Εθνικής.[5] Τη σεζόν 1974-75 αγωνίστηκε για τελευταία φορά στην καριέρα του στην Α΄ Εθνική, σημειώνοντας 22 συμμετοχές και 6 τέρματα.[6]
Το 1975 μετακόμισε στην νεοφώτιστη της Β' Εθνικής Α.Π.Σ. Αμφιάλη. Το 1976 επέστρεψε στον Α.Ο. Πετραλώνων, με τη φανέλα του οποίου το 1979 κατέκτησε την άνοδο στην Β' Εθνική, όπου αγωνίστηκε τη σεζόν 1979-80 και το 1980 ως παίκτης Β' Εθνικής έκλεισε την ποδοσφαιρική του καριέρα.
Μετά το ποδόσφαιρο
Έπειτα το τέλος της ποδοσφαιρικής του σταδιοδρομίας αποτέλεσε προπονητής ποδοσφαίρου και εργάστηκε σε διάφορα Αθηναϊκά σωματεία όπως μεταξύ άλλων ο Ήφαιστος Περιστερίου, με τον οποίο κατέκτησε το πρωτάθλημα Ε.Π.Σ. Αθηνών 1981-82 και την άνοδο, ο Π.Ο. Αγίου Θωμά Γουδί[7] κ.α. Επίσης εργάστηκε στον Αθηναϊκό οδηγώντας τον στην Α' Εθνική κατηγορία για πρώτη φορά το 1990,[8] στον Ατρόμητο Αθηνών, με τον οποίο κατέκτησε το πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής την περίοδο 1987-88,[9] ενώ εργάστηκε επίσης μεταξύ άλλων στους Α.Ο. Κέρκυρα,[10] Ηρόδοτο Ν. Αλικαρνασσού,[11] Π.Σ. Καλαμάτα,[12] Γ.Σ. Καλλιθέα και στον Φωστήρα το 1999.[13]
Παραπομπές
- ↑ Αδικημένοι και ευνοημένοι ποδοσφαιριστές biancorossi1925.blogspot.com
- ↑ Σελίδες γεµάτες Ατρόµητο tanea.gr
- ↑ Αυτός είναι ο Ατρόμητος protathlima.com[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Στολίγκας Γιώργος aris.re». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ "ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΣΚΟΡΕΡΣ", εφ. Αθλητική Ηχώ, 16/7/1974, σελ. 5
- ↑ Greece 1974/75 - ROSTERS, rsssf.com
- ↑ "Ο Στολίγκας και ο Ήφαιστος", εφ. Αθλητική Ηχώ, 13/7/1983, σελ. 6
- ↑ 100xronia-athinaikos.blogspot.com
- ↑ "Ξεχωριστή και γεμάτη νοσταλγία ήταν η στιγμή που ανέβηκε πάνω στην πίστα του θεάτρου σύσσωμη η ομάδα του 1987-88 που κατέκτησε το πρωτάθλημα Γ Εθνικής με 17 νίκες σε 17 ματς στο Περιστέρι. Μια ομάδα που αγαπήθηκε από τον κόσμο και έχει μείνει στην ιστορία. Οι ποδοσφαιριστές Αριστείδης Ράικος, Τόλης Αποστόλου, Αντώνης Καραλής, Γιάννης Λιβαθηνός, Θανάσης Μάγγος, Γιώργος Αυγουστίδης, Γιώργος Βλαντής, Σταύρος Ηλιόπουλος, Δημήτρης Συργκάνης, Βαγγέλης Σάμιος, Δημήτρης Σκοπελίτης, Δημήτρης Μπολάκης, Γιάννης Μπίτος, Χρήστος Τάσσης,Παναγιώτης Τομάρας, Ζαχαρίας Λαμπρόπουλος έδωσαν το παρών ενώ τιμήθηκε η μνήμη των Γιώργου Δαδίτσου και Δημήτρη Νάστου που έφυγαν από τη ζωή. Την αποθέωση γνώρισε όμως και ο προπονητής εκείνης της ομάδας ο Γιώργος Στολίγκας ο οποίος έχει προσφέρει τεράστιες υπηρεσίες στον Ατρόμητο και ως ποδοσφαιριστής." atromitosfc.gr
- ↑ "Ο Στολίγκας στο τιμόνι της Κέρκυρας", εφ. Ο Φίλαθλος, 20/12/1985, σελ. 3
- ↑ "Παρελθόν ο Στολίγκας για τον Ηρόδοτο", εφ. Ο Φίλαθλος, 20/9/1988, σελ. 6
- ↑ "Ο Στολίγκας νέος τεχνικός στην Καλαμάτα", εφ. Ο Φίλαθλος, 21/10/1988, σελ. 7
- ↑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΦΩΣΤΗΡΑ (15) - - 1996-2001 fostiras-1926.blogspot.com
Πηγές
