Γεβγκένι Γεφτουσένκο

Γεβγκένι Γεφτουσένκο
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Евгений Евтушенко (Ρωσικά) και Евгений Александрович Евтушенко (Ρωσικά)
Γέννηση18  Ιουλίου 1932[1]
Zima
Θάνατος1  Απριλίου 2017[2][1]
Τάλσα[2]
Αιτία θανάτουκαρδιακή ανεπάρκεια
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςκοιμητήριο Περεντέλκινο
Χώρα πολιτογράφησηςΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (έως 1991)
Ρωσία (από 1991)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΡωσικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά[3][4][5]
ΣπουδέςΙνστιτούτο Λογοτεχνίας Μαξίμ Γκόρκι
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποιητής[1]
μυθιστοριογράφος
σεναριογράφος
σκηνοθέτης[1]
ηθοποιός[1]
καθηγητής
συγγραφέας[1]
δημοσιογράφος άποψης
φωτογράφος[1]
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Πίτσμπεργκ
Αξιοσημείωτο έργοBabi Yar
Περίοδος ακμής1949 - 2017
Οικογένεια
ΣύζυγοςBella Akhmadulina (1955–1958)
Jan Butler (1978–1986)
ΤέκναSasha Yevtushenko
Γονείςd:Q125631960
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΚρατικό Βραβείο Ε.Σ.Σ.Δ.
τάγμα του Παράσημου της Τιμής (1967)
Τάγμα Διακεκριμένων Υπηρεσιών προς την Πατρίδα, Γ΄ Τάξη
τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας (1983)
Τάγμα της Φιλίας των Λαών
Medal “Defender of a Free Russia”
Order "Polar Star" (Yakutia) (2016)
Τάγμα του Μπερνάρντο Ο' Χίγκινς
honorary citizen of Karelia
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γεβγκένι Γεφτουσένκο (Евге́ний Алекса́ндрович Евтуше́нко, 18 Ιουλίου 1932 - 1 Απριλίου 2017) ήταν Ρώσος ποιητής, μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας, δοκιμιογράφος, ηθοποιός και σκηνοθέτης κινηματογραφικών έργων.

Σπούδασε στο Ινστιτούτο Φιλολογίας Γκόρκυ της Μόσχας, το οποίο όμως εγκατέλειψε πρόωρα. Το 1952 δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή και έγινε μέλος της Ένωσης Σοβιετικών Συγγραφέων. Ένα από τα πρώτα ποιήματά του, το Κάτι μου συμβαίνει, έγινε δημοφιλές τραγούδι. Το 1955 έγραψε ένα ποίημα στο οποίο χαρακτηρίζει τα σοβιετικά σύνορα σαν εμπόδιο στην ζωή του. Ήταν μια από τις αφορμές για τις οποίες εκδιώχθηκε το 1957 από το Φιλολογικό Ινστιτούτο και του απαγορεύτηκαν τα ταξίδια. Αλλά απέκτησε μεγάλη δημοτικότητα και οι κρίσεις επιφανών ποιητών, Ρώσσων και ξένων ήταν πολύ ευνοϊκές.

Το 1961 έγραψε το περιφημότερο ποίημά του, το Μπάμπι Γιαρ. Αναφέρεται στην σφαγή των Εβραίων του Κιέβου από τους Ναζί τον Σεπτέμβριο του 1941, αλλά ο Γεφτουσένκο καταγγέλλει ταυτόχρονα και την παραποίηση του γεγονότος από Σοβιετικής πλευράς καθώς και τον έντονο αντισημιτισμό της Σοβιετικής Ένωσης. Την ίδια χρονιά έγραψε και τους Κληρονόμους του Στάλιν, όπου αναφέρει ότι ο Σταλινισμός επιβίωσε του Στάλιν και κάνει έκκληση να μη ξαναφανεί.

Παρά τις κριτικές του κατά του Σοβιετικού καθεστώτος, την διαμαρτυρία του για την δίκη του Γιόζεφ Μπρόντσκυ και την καταδίκη εκ μέρους του της εισβολής του Συμφώνου της Βαρσοβίας στην Τσεχοσλοβακία το 1968, θεωρήθηκε από πολλούς αντιφρονούντες ως ανειλικρινής.

Μετά την πτώση του Κομμουνισμού στην Σοβιετική Ένωση ο Γεφτουσένκο (μέλος ήδη του Κοινοβουλίου από το 1989) υποστήριξε τον Μιχαήλ Γκορμπατσώφ και εν συνεχεία τον Μπορίς Γιέλτσιν τον οποίον όμως αποκήρυξε όταν ο τελευταίος έστειλε τανκς στην Τσετσενία.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έζησε για μεγάλα χρονικά διαστήματα στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου δίδαξε ποίηση και κινηματογράφο σε πανεπιστήμια.

Επιλογή έργων

  • Κάτι μου συμβαίνει
  • Σταθμός Ζίμα, 1956
  • Μπάμπι Γιαρ, 1961
  • Οι κληρονόμοι του Στάλιν, 1961

Στα Ελληνικά μεταφράστηκε η νουβέλα του Αρνταμπιόλα από την Κίρα Σίνου ("ΚΕΔΡΟΣ")

Παραπομπές