Βαραββάς
Κινηματογραφική αφίσα
Σκηνοθεσία	Ρίτσαρντ Φλέτσερ[1][2]
Παραγωγή	Ντίνο ντε Λαουρέντις
Σενάριο	Νάιτζελ Μπάλσχιν, Ντιέγκο Φάμπρι, Κρίστοφερ Φράι, Ίβο Περίλι, Σαλβατόρε Κουαζίμοντο και Περ Λάγκερκβιστ
Βασισμένο σε	Barabbas[3]
Πρωταγωνιστές	Άντονι Κουίν[2][4], Άρθουρ Κένεντι[2][4], Τζακ Πάλανς[2][4], Σιλβάνα Μάνγκανο[2][4], Χάρι Άντριους[2][4], Έρνεστ Μποργκνάιν[2][4], Κέιτι Χουράδο[2][4], Βιτόριο Γκάσμαν[2][4], Βαλεντίνα Κορτέζε[2][4], Αρνόλντο Φοά[2][4], Γκουίντο Τσελάνο[2][4], Emma Baron[2][4], Αλφίο Καλταμπιάνο[4], Βέρα Ντρούντι[2][4], Τσαρλς Φόσετ, Ρίνα Φραντσέττι[2][4], Ενρίκο Γκλόρι[2][4], Natasha Lytess[4], Λουτσία Μοντούνιο[4], Πολ Μύλερ[2][4], Πιέρο Παστόρε[2][4], Πάολα Πιταγκόρα[2][4], Νταν Στάρκι[4], Μαρία Ζανόλι[2][4], Σάρον Τέιτ[4], Νόρμαν Γούλαντ[2][4], Μάικλ Γκουίν[2][4], Λόρενς Πέιν[2][4], Ντάγκλας Φάουλι[2][4], Ivan Triesault[4], Τζο Ρόμπινσον[2][4], Τζο Ρόμπινσον[2][4], Ρόμπερτ Χολ[2][4], Κάρλο Τζουστίνι[2][4], Φρίντριχ φον Λέντεμπουρ[4], Μιράντα Κάμπα[5], Γκουστάβο Ντε Νάρντο[5], Ρότζερ Μπράουν[5], Νάντο Αντζελίνι[5], Κερτ Λόουενς[5], Τζον Στέισι[5], Κάρολαϊν ντε Φονσέκα[5], Φερνάντο Χίλμπεκ[5], Μάσιμο Ρίγκι[5], Γκαετάνο Σκάλα[5] και Σαλ Μποργκέζε[6]
Μουσική	Μάριο Νασιμπένε
Φωτογραφία	Άλντο Τόντι
Μοντάζ	Αλμπέρτο Γκαλίτι
Εταιρεία παραγωγής	Dino De Laurentiis Corporation
Διανομή	Columbia Pictures και Netflix
Πρώτη προβολή	1961
Διάρκεια	132 λεπτά
Προέλευση	Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και Ιταλία
Γλώσσα	Αγγλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Βαραββάς (αγγλικά: Barabbas) είναι επική θρησκευτική ταινία ιταλικής παραγωγής του 1961 σε σκηνοθεσία Ρίτσαρντ Φλέτσερ και σενάριο των Κρίστοφερ Φράι, Ίβο Περίλι, Σαλβατόρε Κουαζίμοντο, Νάιτζελ Μπάλσχιν, Ντιέγκο Φάμπρι, βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Περ Λάγκερκβιστ, που αφηγείται την ζωή του ληστή Βαραββά, όπως αναφέρεται στο Κατά Μάρκον Ευαγγέλιον καθώς και σε άλλα Ευαγγέλια της Εκκλησίας. Πρωταγωνιστεί ο Άντονι Κουίν στο ρόλο του Βαρραβά μαζί με τους Άρθουρ Κένεντι, Χάρρυ Άντριους, Τζακ Πάλανς, Σιλβάνα Μανγκάνο, Έρνεστ Μποργκνάιν και Βιτόριο Γκάσμαν.

Η ταινία γυρίστηκε στη Βερόνα και τη Ρώμη υπό την επίβλεψη του παραγωγού Ντίνο ντε Λαουρέντις και περιλάμβανε πολλές θεαματικές σκηνές, συμπεριλαμβανομένης μιας μάχης σε μια αρένα μονομάχων σε ένα στούντιο της Τσινετσιτά καθώς και μια σταύρωση που γυρίστηκε κατά τη διάρκεια μιας πραγματικής έκλειψης ηλίου. Είναι γυρισμένη στο πρότυπο των ταινιών χλαμύδας που γνώριζαν άνθιση εκείνη την εποχή.

Ο Πόντιος Πιλάτος αποφασίζει να δώσει χάρη σ' έναν από τους δύο σταυρωμένους, τον Ιησού τον Ναζωραίο ή τον ληστή Βαραββά σύμφωνα με το έθιμο του Πάσχα. Όταν το πλήθος που συγκεντρώθηκε επιλέγει τον Βαραββά, αυτός πανηγυρίζει για την απελευθέρωσή του και πηγαίνει στην Ραχήλ που τον περιφρονεί και του αποκαλύπτει ότι πιστεύει στη διδασκαλία του Ιησού και ότι έχει γίνει οπαδός του. Ο Βαραββάς την ειρωνεύεται, αλλά οι φόβοι του αρχίζουν να τον βασανίζουν.

Ο Βαραββάς παρακολουθεί τη σταύρωση του Ιησού και καθώς ο Ιησούς πεθαίνει, ο ουρανός γίνεται μαύρος και ο Βαραββάς κλονίζεται. Ύστερα παρακολουθεί το σώμα του Χριστού να σφραγίζεται στον τάφο. Μετά από τρεις μέρες ο Βαραββάς βρίσκει τον τάφο ανοιχτό. Η Ραχήλ του λέει ότι ο Χριστός έχει αναστηθεί, αλλά ο Βαραββάς λέει ότι είναι μια ψευδαίσθηση ή ότι οι οπαδοί Του έχουν κλέψει το σώμα και επισκέπτεται τους αποστόλους, οι οποίοι δεν γνωρίζουν πού είναι, αλλά πιστεύουν και αυτοί ότι έχει αναστηθεί.

Η Ραχήλ κηρύττει στην Ιερουσαλήμ την διδασκαλία του Ιησού και λιθοβολείται μέχρι θανάτου μετά από την επιμονή των ιερέων. Ο Βαραββάς, γεμάτος ενοχές, επιστρέφει στην εγκληματική του δράση, προσπαθώντας να ληστεύσει μια άμαξα που μεταφέρει αρκετούς από τους ιερείς. Όταν η ληστεία πάει άσχημα, ο Βαραββάς δεν προσπαθεί να ξεφύγει και συλλαμβάνεται από τους Ρωμαίους στρατιώτες. Ο νόμος απαγορεύει στον Πιλάτο να εκτελέσει κάποιον που είχε προηγουμένως συγχωρηθεί, οπότε καταδικάζει τον Βαραββά σε ισόβια δουλεία στα ορυχεία θείου της Σικελίας για 20 χρόνια.

Ο Βαραββάς καταφέρνει και επιβιώνει για τα επόμενα είκοσι χρόνια. Στα ορυχεία είναι δεμένος μαζί με Σαχάκ, έναν χριστιανό ναύτη, για να δύσκολο για τους σκλάβους να αποδράσουν. Ο Σαχάκ αρχικά μισεί τον Βαραββά για τη συγχώρεσή του αντί για τον «Δάσκαλο», αλλά οι δύο άνδρες τελικά γίνονται φίλοι. Με την πάροδο του χρόνου, ο Σαχάκ γίνεται πολύ αδύναμος για να εργαστεί. Καθώς οι φρουροί πρόκειται να τον σκοτώσουν, το ορυχείο καταστρέφεται από έναν σεισμό, και οι Σαχάκ και Βαραββάς είναι οι μόνοι επιζώντες. Η Τζούλια, η προληπτική σύζυγος του τοπικού Ρωμαίου έπαρχου, τους θεωρεί ευλογημένους. Ο έπαρχος πρόκειται να αναχωρήσει για τη Ρώμη, αφού διορίστηκε στη Γερουσία. Η Τζούλια επιμένει στον σύζυγος της να πάρει μαζί του τον Βαραββά και τον Σαχάκ για καλή τύχη.

Μόλις φτάνουν στη Ρώμη, οι δύο άνδρες στέλνονται σε μια σχολή μονομάχων όπου εκπαιδεύονται για να γίνουν μονομάχοι από τον Τόρβαλντ, τον κορυφαίο μονομάχο της Ρώμης. Εκεί ο Σαχάκ αρχίζει να μοιράζεται την πίστη του με άλλους μονομάχους και καταδικάζεται σε θάνατο για προδοσία. Όταν μια ομάδα μονομάχων χάνει σκόπιμα τα δόρατά της, ο Τόρβαλντ μπαίνει στην αρένα και εκτελεί τον Σαχάκ. Την επόμενη μέρα, ο Τόρβαλντ με τον Βαραββά μάχονται στην αρένα. Ο Βαραββάς κερδίζει, σκοτώνοντας τον Τόρβαλντ, εντυπωσιάζοντας τον αυτοκράτορα Νέρωνα, ο οποίος τον απελευθερώνει. Ο Βαραββάς μεταφέρει το πτώμα του Σαχάκ στις κατακόμβες, όπου είναι χώρος λατρείας των ντόπιων Χριστιανών και εκεί του κάνουν μια σωστή κηδεία.

Ο Βαραββάς χάνεται στις κατακόμβες και όταν τελικά βγαίνει έξω από αυτές, η Ρώμη καίγεται. Ο Βαραββάς θεωρώντας ότι οι Χριστιανοί ξεκίνησαν τη φωτιά και ότι έχει έρθει το τέλος του κόσμου (όπως είχαν διδάξει η Ραχήλ και ο Σαχάκ), πυρπολεί περισσότερα κτίρια. Τότε έρχεται αντιμέτωπος με τους Ρωμαίους στρατιώτες και τους λέει ότι είναι οπαδός του Χριστού. Φυλακίζεται μαζί με αρκετούς άλλους χριστιανούς, μεταξύ των οποίων ο Απόστολος Πέτρος, ο οποίος κατηγορεί τον Βαραββά για διέπραξη εμπρησμού, ενημερώνοντάς τον ότι οι Χριστιανοί δεν θα έκαναν κάτι τέτοιο. Στη συνέχεια, οι Χριστιανοί εκτελούνται με μαζικές σταύρωσεις στις διώξεις που ακολουθούν μετά τη φωτιά. Καθ 'όλη τη ζωή του, ο Βαραββάς ισχυρίζονταν ότι ήταν ο άνθρωπος που δεν μπορούσε να πεθάνει. Εκεί, ο Βαραββάς, αφήνοντας την τελευταία του πνοή, γαληνεύει παραδίδοντας την ψυχή του στον Κύριο.

Η μουσική επενδυση του Μάριο Νασιμπένε, την οποία ενορχήστρωσε και διηύθυνε ο Φράνκο Φερράρα, γνωστός μαέστρος και λέκτορας για τη ενορχήστρωση σε πολλές διάσημες διεθνείς ακαδημίες, σημειώθηκε για το ασυνήθιστο, έντονο πειραματικό συστατικό του, το οποίο περιελάμβανε την εισαγωγή του ηλεκτρονικού ήχου που επιτυγχάνεται με το χειρισμό των ταχυτήτων της ταινίας, ως "νέοι ήχοι". Η απεικόνιση της σταύρωσης γυρίστηκε στις 15 Φεβρουαρίου 1961 κατά τη διάρκεια μιας πραγματικής έκλειψης του ήλιου.^[7][8]

Ο ιστότοπος Rotten Tomatoes συλλογής κριτικών, δίνει βαθμολογία (Μάιος 2021) θετικής έγκρισης 89% βασισμένες σε 9 κριτικές με μέσο όρο 6,8 / 10.^[9]

• Βαραββάς  στην IMDb
• Βαραββάς στο AllMovie